(486958) Arrokoth
 Obiekt transneptunowy (486958) 2014 MU69 sfotografowany przez sondę New Horizons z odległości ok. 27000 km | |
| Odkrywca |
HST, New Horizons KBO Search Team |
|---|---|
| Data odkrycia |
27 czerwca 2014[1] |
| Numer kolejny |
486958 |
| Oznaczenie tymczasowe |
(1110113Y) |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka | |
| Mimośród |
0,048 ± 0,406[1] |
| Peryhelium | |
| Aphelium | |
| Okres obiegu wokół Słońca |
297 ± 24[1] lat |
| Inklinacja |
2,45 ± 0,03[1]° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
30–45 km |
| Albedo |
0,04-0,10 |
| Jasność absolutna | |
(486958) 2014 MU69 – planetoida z grupy obiektów transneptunowych z Pasa Kuipera. Zalicza się do tzw. klasycznych obiektów Pasa Kuipera. Stanowił cel odwiedzin sondy kosmicznej New Horizons w styczniu 2019 roku.
Odkrycie i nazwa
Planetoida (486958) 2014 MU69 została odkryta w czerwcu 2014 r. w wyniku testowego poszukiwania w Pasie Kuipera przyszłego celu dla sondy New Horizons przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a (HST). Wykonano wtedy około 200 zdjęć fragmentu nieba w konstelacji Strzelca. Dostrzeżenie 2014 MU69 możliwe było po zastosowaniu przez naukowców złożonych metod obróbki obrazu, żeby zablokować światło gwiazd widocznych w tle.
(486958) 2014 MU69 nie posiada jeszcze formalnej nazwy, a jedynie oznaczenie prowizoryczne i stały numer. W przyszłości może otrzymać od Minor Planet Center zindywidualizowaną nazwę własną. Zespół misji sondy New Horizons nieformalnie określa tę planetoidę jako „PT1” (Potential Target 1)[2].
W ramach konkursu na tymczasową nazwę przeprowadzonego przez Instytut SETI wraz z NASA wyłoniono spośród 34 000 propozycji nazwę Ultima Thule[3]. Miała być stosowana aż do przelotu sondy obok planetoidy, który nastąpił 1 stycznia 2019 roku[4]. O ostatecznej nazwie planetoidy zadecyduje Międzynarodowa Unia Astronomiczna.
Orbita
Obiekt (486958) 2014 MU69 porusza się po orbicie zbliżonej do okręgu i leżącej w płaszczyźnie bardzo nieznacznie odchylonej od ekliptyki[5].
Właściwości fizyczne
Ta odległa planetoida jest obiektem podwójnym, składającym się z dwóch złączonych ze sobą brył, ma średnicę 33 na 16 km. Obserwowana wielkość gwiazdowa wynosi zaledwie ok. 26,8m. Zabarwienie obiektu jest czerwonawe.
Średnica tego obiektu stanowi od 1 do 2% średnicy Plutona[6].
2014 MU69 jest najprawdopodobniej dobrze zachowanym, zimnym (nigdy nie ogrzanym przez Słońce) reliktem z czasów powstawania Układu Słonecznego. Natomiast niewielki rozmiar tej planetoidy może sugerować, iż jest ona pozostałością po kolizji większych obiektów[5].
Cel sondy New Horizons
Obserwacje (486958) 2014 MU69 z użyciem HST w sierpniu 2014 r. pozwoliły jednoznacznie potwierdzić, że New Horizons może przelecieć w jego pobliżu. Pod uwagę brane były jeszcze dwa inne obiekty wykryte przez Teleskop Hubble’a: 2014 PN70 (PT3) oraz 2014 OS393 (PT2), dla których szanse, iż New Horizons może się do nich zbliżyć, oszacowano odpowiednio na 97% i 7%. Zarówno planetoida PT3, jak i PT2 są nieznacznie jaśniejsze od PT1. Prawdopodobnie są zatem od PT1 większe i potencjalnie bardziej interesujące pod względem naukowym.
28 sierpnia 2015 roku NASA poinformowała jednak, że to właśnie 2014 MU69 zostało wybrane jako kolejny cel sondy New Horizons. Decyzja taka została podjęta z uwagi na najmniejsze zużycie paliwa, które będzie potrzebne, by dostać się do obiektu[7], według szacunków sonda miałaby zużyć na to ok. 1/3 paliwa pozostałego jej po przelocie obok Plutona[8]. New Horizons przeleciała obok planetoidy 1 stycznia 2019 o godzinie 5:33 UTC[8][9], w odległości około 3500 km[10].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h JPL Small-Body Database Browser: 486958 (2014 MU69). 2014-10-22 last obs. used. [dostęp 2018-03-13]. (ang.).
- ↑ Alan Stern: New Horizons: A Billion Miles to 2014 MU69. skyandtelescope.com, 2015-10-01. [dostęp 2015-10-03]. (ang.).
- ↑ Tricia Talbert: New Horizons Chooses Nickname for ‘Ultimate’ Flyby Target. NASA, 2018-03-13. [dostęp 2018-03-13]. (ang.).
- ↑ Krzysztof Czart: Internauci pomogli NASA wybrać nazwę dla celu misji New Horizons. Urania-Postępy Astronomii, 2018-03-14. [dostęp 2018-03-14]. (pol.).
- ↑ a b Emily Lakdawalla: Finally! New Horizons has a second target. The Planetary Society. [dostęp 2014-11-19]. (ang.).
- ↑ Mike Wall: Hubble Telescope Spots Post-Pluto Targets for New Horizons Probe. Space.com. [dostęp 2014-11-19]. (ang.).
- ↑ NASA’s New Horizons Team Selects Potential Kuiper Belt Flyby Target. nasa.gov, 2015-08-28. [dostęp 2015-09-01]. (ang.).
- ↑ a b Krzysztof Kanawka: Przelot New Horizons obok 2014 MU69. Kosmonauta.net, 1 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-01].
- ↑ Where is New Horizons? [online], The Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory LLC, 2019 [dostęp 2019-01-01] (ang.).
- ↑ New Horizons: znamy szczegóły super-zbliżenia do 2014 MU69. Urania - Postępy Astronomii, 2017-09-10. [dostęp 2017-09-13].
Linki zewnętrzne
- Emily Lakdawalla: Finally! New Horizons has a second target (ang.)
- Hubert Siejkowski: New Horizons, Pluton i co dalej?
- Leonidas Papadopoulos: Hubble Discovers Two Potential KBO Targets for NASA's New Horizons Spacecraft, Follows Up With Additional Search (ang.)
- Maria Temming: One Year Until New Horizons (ang.)
- Mike Wall: Hubble Telescope Spots Post-Pluto Targets for New Horizons Probe (ang.)
- (486958) Arrokoth w bazie Minor Planet Center (ang.)