Przejdź do zawartości

Chłodnia kominowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez PipepBot (dyskusja | edycje) o 21:10, 27 wrz 2008. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Chłodnie kominowe
Libiąż około roku 1930: tuż na prawo od niższego z dwóch kominów widoczna drewniana chłodnia kominowa

Chłodnia kominowa - urządzenie służące do schładzania przemysłowego wody w zakładach przemysłowych oraz energetycznych, które nie mają możliwości użycia do chłodzenia wody z rzeki, morza czy jeziora. Jest specyficznym kontaktowym mokrym wymiennikiem ciepła. Wykonana jest w formie budowli żelbetowej (sporadycznie drewnianej), wyposażona w znacznej wysokości komin wymuszajacy przepływ powietrza umożliwiający chłodzenie wody.

Chłodnie kominowe mają kształt obrotowej bryły hiperboloidy jednopowłokowej. Swemu kształtowi zawdzięczają one znaczną sztywność (odporność na zginanie), dzięki czemu umożliwiają uzyskanie znacznych rozpiętości i wysokości.

Zasada działania

Woda przeznaczona do ochłodzenia jest pompowana na szczyt zraszalnika i tam rozdeszczowana w jego wnętrzu po powierzchni. Opadając oddaje ciepło do powietrza przepływającego od dołu do góry (w przeciwprądzie). Ruch powietrza wymuszony jest przez ciąg kominowy powstający w kominie nadbudowanym nad zraszalnikiem. Znaczna część ciepła jest odbierana wodzie w wyniku parowania (odparowaniu ulega około 1,5% wody). Pozwala to na ochłodzenie wody do temperatury termometru wilgotnego, przeważnie niższej niż temperatura powietrza zewnętrznego.

Ochłodzona woda zbiera się w basenie zbiorczym na dnie chłodni, skąd zasysana jest przez pompy obiegowe. Woda krąży w systemie zamkniętym stanowiąc czynnik chłodzący skraplacze, a więc odbierając ujemne ciepło obiegu siłowni parowej i odprowadzając je do dolnego źródła ciepła obiegu, jakim jest otoczenie.

Dzięki dużej wysokości chłodni kominowych i podgrzewaniu powietrza w ich wnętrzu powstaje efekt kominowy, wymuszający przepływ powietrza od dołu do góry chłodni bez zastosowania wentylatorów.

Chłodnie kominowe w Polsce

Elektrownia Bełchatów - dwublokowe chłodnie kominowe, na przednim planie wyrównawczy zbiornik wodny

W Polsce znaczna większość elektrowni zawodowych wyposażona jest w chłodnie kominowe. Największe znajdują się w elektrowniach Bełchatów i Opole. Mają wysokość 132 m, średnicę u podstawy 105 m i moc cieplną 972 MW. Dla przykładu obie chłodnie w Elektrowni Rybnik mają po 120m wysokości każda. Największa w Polsce chłodnia kominowa hiperboloidalna o wydajności 80200 m3/h mająca ok 180 m wysokości i 118,6 m średnicy podstawy powstanie przy Elektrowni Bełchatów w związku z budową bloku energetycznego o mocy 833 MW oddanego do eksploatacji w 2009 roku[1].