Przejdź do zawartości

Chien-Shiung Wu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Ignasiak (dyskusja | edycje) o 12:30, 6 lut 2020. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Chien-Shiung Wu
Ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

吴健雄

Pismo tradycyjne

吳健雄

Hanyu pinyin

Wú Jiànxíong

Wade-Giles

Wu Chien-shiung

Chien-Shiung Wu (ur. 31 maja 1912, zm. 16 lutego 1997) – chińsko-amerykańska fizyczka, w 1940 r. obroniła doktorat na Uniwersytecie Berkeley[1].

Urodziła się w Szanghaju, zdobyła tam tytuł bakałarza na Centralnym Państwowym Uniwersytecie w Chinach[2]. Pracowała na uniwersytecie Columbia, ekspertka w dziedzinie radioaktywności. Brała udział w Projekcie Manhattan (pracowała nad wzbogaceniem uranu). W roku 1956 dwóch amerykańskich fizyków Tsung-Dao Lee i Chen Ning Yang przewidziało teoretycznie, że w rozpadzie beta łamana jest parzystość. Zasugerowali oni także eksperyment, który mógłby to potwierdzić. W roku 1957 Wu wykonała w kooperacji z National Institute of Standards and Technology eksperyment pokazujący to zjawisko w rozpadach beta.

Po ogłoszeniu wyników eksperymentu w „New York Post” napisano o niej: „Ta drobna, skromna kobieta okazała się na tyle potężna, by dokonać tego, czego nie udaje się dokonać nawet całym armiom: przyczyniła się do zniszczenia praw natury".

Nazywano ją w kręgach fizycznych „pierwszą damą fizyki”, „Madame Curie” a także „Madame Wu”.

Zobacz też

Przypisy

  1. Rachel Swaby, Upór i przekora. 52 kobiety, które odmieniły naukę i świat, 2017.
  2. Piotr. Amsterdamski, Bolesław. Orłowski, Małgorzata. Yamazaki, Słownik uczonych, Warszawa: Horyzont, 2002, ISBN 83-7311-430-0, OCLC 52743550 [dostęp 2020-02-05].

Linki zewnętrzne