Przejdź do zawartości

Collegium Invisibile

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Pundit (dyskusja | edycje) o 16:46, 18 lis 2008. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 18 lis 2008, była oparta na tej wersji.

Collegium Invisibile - stowarzyszenie naukowe założone w 1995 skupiające najlepszych polskich studentów współpracujacych z naukowcami na zasadzie "mistrz-uczeń".

Polskie kolegium należy do międzynarodowej sieci, do której należy wiele krajów Europy i Azji. System nauczania stosowany w CI jest podstawowym elementem tzw. edukacji liberalnej, czyli indywidualnych zajęciach z wybranej dziedziny nauk humanistycznych.

Co roku Collegium Invisibile przyjmuje 20 najlepszych kandydatów. Warunkiem członkostwa w Collegium jest ukończenie II roku studiów i przejście procedury rekrutacyjnej. Wynikiem pracy każdego studenta jest praca roczna, którą należy złożyć do końca roku akademickiego.

Tutorami Collegium byli m.in.: Stefan Amsterdamski, Leszek Balcerowicz, Jan Błoński, Jerzy Bralczyk, ks. Michał Czajkowski, Władysław Czapliński, Bronisław Geremek, Aleksander Gieysztor, Jerzy Kłoczowski, Monika Kostera, Andrzej Koźmiński, Ryszard Legutko, Ewa Łętowska, Andrzej Olechowski, Wojciech Roszkowski, Marek Safjan, ks. Józef Tischner i inni.

Dotychczasowi przewodniczący Collegium: prof. dr hab. Wojciech Gasparski (1995-1998), Dariusz Jemielniak (1998-2004), Michał Łuczewski (2004-2006), Adam Kola (2006), Damian Jasiński (od 2006).

Powstanie Collegium

W 1992 na Węgrzech powstało Lathatatlan Kollegium. Jego założenie było możliwe dzięki pomocy "Higher Education Support Programme", finansowanego przez The Open Society Institute. W 1995 dzięki pomocy The Open Society Institute powstała Fundacja "Wiedza i Działanie" im. Tadeusza Kotarbińskiego i Ludwiga von Misesa. Założyciele tej fundacji - Wojciech Gasparski, Anna Lewicka-Strzałecka i Danuta Miller jeszcze w tym samym roku powołali do życia organizację Collegium Invisibile[1][2][3]. W 1998 roku organizacja uniezależniła się od fundacji - z inicjatywy beneficjentów programu powstało samodzielne stowarzyszenie Collegium Invisibile.

  1. ↑ Zofia Ratajczak: Collegium Invisibile - co to takiego?. [dostęp 17 listopada 2008]. (pol.).
  2. ↑ Mariusz Drozdowski: Elitarne niewidzialne. [dostęp 17 listopada 2008]. (pol.).
  3. ↑ Ewa Kołodziejczyk: Collegium Invisibile. [dostęp 17 listopada 2008]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Collegium_Invisibile&oldid=14871836”