Przejdź do zawartości

Dom dochodowy Pocztowej Kasy Oszczędności w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Boston9 (dyskusja | edycje) o 21:48, 3 sie 2020. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Dom dochodowy Pocztowej Kasy Oszczędności w Warszawie
Symbol zabytku nr rej. A-444 z 8.07.2005
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Filtrowa 68

Architekt

Józef Handzelewicz[1]

Rozpoczęcie budowy

1925

Ukończenie budowy

1926

Ważniejsze przebudowy

po II wojnie światowej

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dom dochodowy Pocztowej Kasy Oszczędności w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Dom dochodowy Pocztowej Kasy Oszczędności w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom dochodowy Pocztowej Kasy Oszczędności w Warszawie”
Ziemia52°13′10″N 20°59′09″E/52,219444 20,985833

Dom dochodowy Pocztowej Kasy Oszczędności, także kamienica pracowników Pocztowej Kasy Oszczędności[1] – budynek znajdujący się w Warszawie przy ul. Filtrowej 68.

Historia

Budynek został wzniesiony w latach 1925–1926 według projektu Józefa Handzelewicza[1]. Był jednym z pierwszych dużych budynków mieszkalnych na zabudowującej się Ochocie[2]. Powstał w układzie pięciu podwórzy z oficynami. Budynek frontowy pierwotnie liczył pięć kondygnacji, z których ostatnia mieściła się w wysokim mansardowym dachu.

Budynek uzyskał bogaty wystrój rzeźbiarski w stylu nawiązującym do baroku oraz detal art déco[1]. Nad wejściem głównym umieszczono rzeźbę orła z rozpostartymi skrzydłami, a powyżej rzeźby puttów obejmujących baranki. W budynku znajduje się również kapliczka z rzeźbą Chrystusa.

31 lipca 1944 w jednym z mieszkań kamienicy Antoni Chruściel „Monter” podpisał rozkaz rozpoczęcia powstania warszawskiego (godzina „W”)[3]. To wydarzenie upamiętnia tablica umieszczona na fasadzie kamienicy.

W czasie powstania warszawskiego budynek częściowo spłonął. Po wojnie nie odtworzono jego najwyższej kondygnacji.

Z budynkiem sąsiaduje, wzniesiony w 1929, drugi dom PKO (nr 70).

Galeria

Przypisy

  1. a b c d Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1918–1939. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2006, s. 114. ISBN 83-60350-00-0.
  2. Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 60.
  3. Adam Borkiewicz: Powstanie warszawskie. Zarys działań natury wojskowej. Warszawa: Instytut wydawniczy PAX, 1969, s. 32.

Bibliografia

  • Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 3. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 1996, s. 118–119. ISBN 83-906629-2-2.