Dyzenteria
{{{nazwa naukowa}}} | |
Synonimy |
{{{synonimy}}} |
---|---|
Specjalizacja |
{{{specjalizacja}}} |
Objawy |
{{{objawy}}} |
Powikłania |
{{{powikłania}}} |
Początek |
{{{początek}}} |
Czas trwania |
{{{czas trwania}}} |
Typy |
{{{typy}}} |
Przyczyny |
{{{przyczyny}}} |
Czynniki ryzyka |
{{{czynniki ryzyka}}} |
Rozpoznanie |
{{{rozpoznanie}}} |
Różnicowanie |
{{{różnicowanie}}} |
Zapobieganie |
{{{zapobieganie}}} |
Leczenie |
{{{leczenie}}} |
Leki |
{{{leki}}} |
Rokowanie |
{{{rokowanie}}} |
Zapadalność |
{{{zapadalność}}} |
Śmiertelność |
{{{śmiertelność}}} |
Klasyfikacje | |
ICD-11 |
{{{ICD11}}} |
ICD-10 | |
DSM-5 |
{{{DSM-5}}} |
DSM-IV |
{{{DSM-IV}}} |
{{{nazwa naukowa}}} | |
Synonimy |
{{{synonimy}}} |
---|---|
Specjalizacja |
{{{specjalizacja}}} |
Objawy |
{{{objawy}}} |
Powikłania |
{{{powikłania}}} |
Początek |
{{{początek}}} |
Czas trwania |
{{{czas trwania}}} |
Typy |
{{{typy}}} |
Przyczyny |
{{{przyczyny}}} |
Czynniki ryzyka |
{{{czynniki ryzyka}}} |
Rozpoznanie |
{{{rozpoznanie}}} |
Różnicowanie |
{{{różnicowanie}}} |
Zapobieganie |
{{{zapobieganie}}} |
Leczenie |
{{{leczenie}}} |
Leki |
{{{leki}}} |
Rokowanie |
{{{rokowanie}}} |
Zapadalność |
{{{zapadalność}}} |
Śmiertelność |
{{{śmiertelność}}} |
Klasyfikacje | |
ICD-11 |
{{{ICD11}}} |
ICD-10 | |
DSM-5 |
{{{DSM-5}}} |
DSM-IV |
{{{DSM-IV}}} |
Dyzenteria, czerwonka (gr. δυσεντερία, dysentería) – ostra choroba zakaźna jelit, w szczególności jelita grubego, której objawem jest uporczywa biegunka i obecność krwi oraz śluzu w stolcu[1]. Nieleczona prowadzi do śmierci.
Przyczyny
Choroba zazwyczaj wywołana jest infekcją bakteryjną lub pierwotniakową oraz inwazją pasożytów, ale może też być spowodowana podrażnieniem chemicznym lub infekcją wirusową[1]. Dwoma najczęstszymi patogenami wywołującymi dyzenterię są: pałeczka z rodzaju Shigella i ameba Entamoeba histolytica. Chorobę wywoływaną przez bakterie określa się mianem czerwonki bakteryjnej, a wywoływaną przez amebę - czerwonką amebową, czasem błędnie nazywaną pełzakowicą.
Najczęstszą przyczyną szigelozy w Afryce i Azji jest S. flexneri, natomiast w Europie S. sonnei[2].
Objawy
Objawem dominującym jest bardzo częste (nawet kilkadziesiąt razy na dobę) oddawanie luźnych stolców oraz przyspieszony pasaż jelitowy. Czasem towarzyszą im krwiste wymioty. Ilość i objętość stolców, a także ich wygląd (np. domieszka śluzu lub krwi) zależą od rodzaju czynnika wywołującego chorobę. Ze względu na uszkodzenie nabłonka jelitowego dochodzi do przejściowej nietolerancji laktozy[3][4].
Leczenie
Leczenie polega przede wszystkim na doustnym uzupełnianiu wody, elektrolitów i węglowodanów, a gdy jest to niemożliwe (np. z powodu wymiotów) wówczas stosuje się dożylne podawanie płynów. Terapia antybiotykami lub chemioterapeutykami powinna być prowadzona w zależności od oceny klinicznej sytuacji pacjenta i laboratoryjnej identyfikacji patogenu[4].
Bibliografia
- MSD Manual. Wyd. 1 polskie. Wrocław: Urban&artner, 1995. ISBN 83-85842-75-6.
Przypisy
- ↑ a b Dorlands Medical Dictionary Dysentery (ang.)
- ↑ GP. Pazhani, SK. Niyogi, AK. Singh, B. Sen i inni. Molecular characterization of multidrug-resistant Shigella species isolated from epidemic and endemic cases of shigellosis in India.. „J Med Microbiol”. 57 (Pt 7), s. 856-63, Jul 2008. DOI: 10.1099/jmm.0.2008/000521-0. PMID: 18566144.
- ↑ HL. DuPont. Interventions in diarrheas of infants and young children.. „J Am Vet Med Assoc”. 173 (5 Pt 2), s. 649-53, Sep 1978. PMID: 359524.
- ↑ a b TG. DeWitt. Acute diarrhea in children.. „Pediatr Rev”. 11 (1), s. 6-13, Jul 1989. PMID: 2664748.