Ersilio Tonini: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Robot automatycznie zastąpił tekst (-[Ww]ielk(\w+) [Pp]ost +wielk\1 post, --summary +Robot zamienia Wielki Post na wielki post) |
sukcesja infobox |
||
| Linia 39: | Linia 39: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
{{Sukcesja apostolska infobox |
|||
| ⚫ | |||
|tytuł = kardynał |
|||
|data konsekracji = 2 czerwca 1969 |
|||
|miejscowość konsekracji = |
|||
|miejsce konsekracji = |
|||
|konsekrator = [[Umberto Malchiodi]] |
|||
|współkonsekratorzy = [[Agostino Casaroli]]<br />[[Carlo Colombo]] |
|||
|biskupi konsekrowani = |
|||
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Odo Fusi Pecci]]|29 sierpnia 1971}} |
|||
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Luigi Ferrando]]|5 maja 1996}} |
|||
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Giuseppe Orlandoni]]|5 kwietnia 1997}} |
|||
|biskupi współkonsekrowani = |
|||
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Mariano De Nicolò]]|23 września 1989}} |
|||
}} |
|||
| ⚫ | |||
Studiował w seminarium w Piacenzie i przyjął [[święcenia kapłańskie]] [[18 kwietnia]] [[1937]]. Do [[1939]] wykładał w tym seminarium oraz pełnił funkcję wicerektora. W latach 1939-[[1943]] kontynuował studia z prawa cywilnego i kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w [[Rzym]]ie. Po powrocie do diecezji Piacenza prowadził działalność duszpasterską, był asystentem kościelnym Włoskiej Federacji Studentów Katolickich, kierował tygodnikiem katolickim "Il nuovo giornale" oraz wykładał w seminarium w Piacenzie (był tam również rektorem). W listopadzie [[1959]] otrzymał tytuł nadzwyczajnego tajnego szambelana papieskiego. |
Studiował w seminarium w Piacenzie i przyjął [[święcenia kapłańskie]] [[18 kwietnia]] [[1937]]. Do [[1939]] wykładał w tym seminarium oraz pełnił funkcję wicerektora. W latach 1939-[[1943]] kontynuował studia z prawa cywilnego i kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w [[Rzym]]ie. Po powrocie do diecezji Piacenza prowadził działalność duszpasterską, był asystentem kościelnym Włoskiej Federacji Studentów Katolickich, kierował tygodnikiem katolickim "Il nuovo giornale" oraz wykładał w seminarium w Piacenzie (był tam również rektorem). W listopadzie [[1959]] otrzymał tytuł nadzwyczajnego tajnego szambelana papieskiego. |
||
Wersja z 17:27, 26 lip 2012
| Kardynał prezbiter | |||
| Ilustracja | |||
| |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | |||
| Miejsce pochówku | |||
| arcybiskup Rawenny | |||
| Okres sprawowania |
1975 – 1990 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | |||
| Nominacja biskupia | |||
| Sakra biskupia | |||
| Kreacja kardynalska | |||
| Kościół tytularny |
SS. Redentore a Valmelaina | ||
| Data konsekracji |
2 czerwca 1969 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Ersilio Tonini (ur. 20 lipca 1914 w Centovero di San Giorgio Piacentino), włoski duchowny katolicki, arcybiskup Rawenny, kardynał.
Studiował w seminarium w Piacenzie i przyjął święcenia kapłańskie 18 kwietnia 1937. Do 1939 wykładał w tym seminarium oraz pełnił funkcję wicerektora. W latach 1939-1943 kontynuował studia z prawa cywilnego i kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Po powrocie do diecezji Piacenza prowadził działalność duszpasterską, był asystentem kościelnym Włoskiej Federacji Studentów Katolickich, kierował tygodnikiem katolickim "Il nuovo giornale" oraz wykładał w seminarium w Piacenzie (był tam również rektorem). W listopadzie 1959 otrzymał tytuł nadzwyczajnego tajnego szambelana papieskiego.
28 kwietnia 1969 został mianowany biskupem Macerata e Tolentino, przyjął sakrę biskupią 2 czerwca 1969 z rąk arcybiskupa Piacenzy Umberto Malchiodiego. Został także administratorem apostolskim sede vacante Cingoli, Recanati i Treia. W listopadzie 1975 został przeniesiony na stolicę arcybiskupią Rawenna i Cervia, w latach 1988-1989 pełnił funkcję administratora apostolskiego Rimini. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie. W październiku 1990 został zwolniony z obowiązków arcybiskupa Rawenny i Cervia ze względu na osiągnięcie wieku emerytalnego.
W lutym 1991 głosił rekolekcje wielkopostne dla Kurii Rzymskiej. 26 listopada 1994 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera SS. Redentore a Via Melania. W chwili nominacji arcybiskup Tonini miał już ukończone 80 lat, w związku z czym nigdy nie miał prawa udziału w konklawe.
Od dnia 30 kwietnia 2010, po śmierci kardynała Paula Augustina Mayera, jest najstarszym żyjącym członkiem kolegium kardynalskiego.
Linki zewnętrzne
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- {{{tytuł}}} [online], catholic-hierarchy.org (ang.).