Fluorek cezu
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
CsF | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
151,90 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
bezbarwne lub białe, krystaliczne, higroskopijne ciało stałe | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem |
{{{nazwa}}}, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: (ang.). | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne aniony | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Fluorek cezu (CsF) – nieorganiczny związek chemiczny, sól cezu i kwasu fluorowodorowego. Jest to bezbarwne, higroskopijne, krystaliczne ciało stałe dobrze rozpuszczalne w rozpuszczalnikach polarnych. Jest solą silnej zasady i słabego kwasu, jego roztwory wodne wykazują odczyn zasadowy. Wiązanie Cs-F ma silny charakter jonowy; jest połączeniem dwóch pierwiastków o jednej z największych różnic elektroujemności (Cs: 0,79; F: 3,98 w skali Paulinga). W reakcji z mocnymi kwasami wydziela toksyczny fluorowodór.
Otrzymywanie
Bezwodny fluorek cezu otrzymywany jest przez osuszenie produktów reakcji fluorowodoru z wodorotlenkiem bądź węglanem cezu.
Zastosowanie
Jest używany do usuwania grup sililowych ze związków organicznych[1]. Ponadto jest używany w reakcjach jako słaba zasada, np. w kondensacji Knoevenagla[2].
Kryształy CsF dobrze przepuszczają dalekie promieniowanie podczerwone i są wykorzystywane jako nośniki próbek w spektroskopii IR.
- ↑ Fluoride ion induced reactions of organosilanes: the preparation of mono and dicarbonyl compounds from β-ketosilanes. „Tetrahedron Letters”. 26, 1985. DOI: 10.1016/S0040-4039(00)89137-6.
- ↑ Abdelhak Hakiki, Zoubida Jabry, Jean-Louis Ripoll, Andre Thuillier. Retrodienic reactions XVII – a general route to allenes gem-diactivated by electroattracting groups. „Tetrahedron Lett.”. 25 (32), s. 3461-3462, 1984. DOI: 10.1016/S0040-4039(01)91047-0. (ang.).