Przejdź do zawartości

Foglerz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
merytoryczne ze źródłami + redakcyjne
przeredagowanie wg przyzwoitych źródeł
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Veuglaire - Château de Castelnaud - 20090926.jpg|thumb|Francuski foglerz z XV wieku]]
[[Plik:Veuglaire - Château de Castelnaud - 20090926.jpg|thumb|Francuski foglerz z XV wieku]]
'''Foglerz, foglar''' (z [[język francuski|franc.]] ''veuglaire'', od ''aveugler'' – oślepiać, zatykać otwór) – lekkie działo odtylcowe używane w końcu XV i w XVI wieku{{odn|Gradowski|Żygulski|1994|s=109}}.
'''Foglerz''' (foglar, foglarz) (z [[język francuski|fr.]] ''veuglaire'', od ''aveugler'' – zaślepiać, zatykać otwór) – lekkie działo odtylcowe używane w końcu XV i w XVI wieku{{odn|Gradowski|Żygulski|1994|s=109}}.


Foglerz strzelał kulami ołowianymi i używany był głównie do obrony zamków i murów miejskich. Miał 4-5 prochownic, czyli wymiennych komór z ładunkami prochowymi, które kolejno wkładano w specjalne wydrążenie znajdującego się w dennej części lufy. Zaletą foglerza była większa szybkostrzelność w porównaniu z innymi działami. Poważną wadą było nieszczelne dopasowanie prochownicy, powodujące uchodzenie gazów prochowych i w konsekwencji znaczne obniżenie siły wyrzutu pocisku.
Strzelało kulami ołowianymi i używano go przede wszystkim do obrony zamków i murów miejskich. Jego specyficzną cechą było zastosowanie 4-5 prochownic (wymiennych komór z ładunkami prochowymi), które przed odpaleniem kolejno umieszczano w specjalnym wyżłobieniu w tylnej dennej części lufy. Zaletą foglerza była zwiększona szybkostrzelność w porównaniu z innymi ówczesnymi działami. Poważną wadę stanowiło natomiast nieszczelne dopasowanie prochownicy, powodujące uchodzenie [[gazy prochowe|gazów prochowych]], a w konsekwencji istotne zmniejszenie siły wyrzutu ([[prędkość początkowa|prędkości początkowej]]) pocisku.


Wskutek tego braku okres stosowania foglerzy był stosunkowo krótki. Do pomysłu takich działek odtylcowych usiłowano powrócić w XVIII wieku, jednak bez większego sukcesu. W trakcie [[insurekcja kościuszkowska|powstania kościuszkowskiego]] w 1794 stosowano przez krótki czas [[falkonet|śmigownice]] o konstrukcji podobnej do foglerza<ref>[[Włodzimierz Kwaśniewicz]]: ''1000 słów o dawnej broni palnej''. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1987, s. 57.</ref>.
Niedostatek ten sprawił, że okres stosowania foglerzy był stosunkowo krótki. Do pomysłu podobnych szybkostrzelających działek odtylcowych usiłowano powrócić w XVIII wieku, jednak bez większego powodzenia. W trakcie [[insurekcja kościuszkowska|powstania kościuszkowskiego]] w 1794 stosowano przez krótki czas [[falkonet|śmigownice]] o konstrukcji podobnej do foglerza<ref>[[Włodzimierz Kwaśniewicz]]: ''1000 słów o dawnej broni palnej''. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1987, s. 57; por. W. Kwaśniewicz: ''Leksykon dawnej broni palnej'', dz. cyt.</ref>.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
Linia 14: Linia 14:


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę|nazwisko=Gradowski|imię=Michał|nazwisko2=Żygulski|imię2=Zdzisław|autor link=Zdzisław Żygulski (junior)| tytuł=Słownik uzbrojenia historycznego|rok=1994 |wydawca= [[Wydawnictwo Naukowe PWN]]|miejsce=Warszawa |isbn = 83-01-12390-7|odn=tak}}
* {{cytuj książkę|nazwisko=Kwaśniewicz|imię=Włodzimierz|autor link=Włodzimierz Kwaśniewicz|tytuł=Leksykon dawnej broni palnej|wydawca=Bellona|miejsce=Warszawa|rok=2004|strony=81}}
* {{cytuj książkę|nazwisko=Gradowski|imię=Michał|nazwisko2=Żygulski|imię2=Zdzisław|autor link2=Zdzisław Żygulski (junior)| tytuł=Słownik uzbrojenia historycznego|rok=1994 |wydawca= [[Wydawnictwo Naukowe PWN]]|miejsce=Warszawa |isbn = 83-01-12390-7|strony=109|odn=tak}}
* ''Mała encyklopedia wojskowa''. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1967, tom 1, s. 407
* {{cytuj książkę|tytuł=Mała encyklopedia wojskowa|tom=1 (A-J)|wydawca=Wydawnictwo MON|miejsce=Warszawa|rok=1967|strony=407}}


[[Kategoria:Historyczna broń palna]]
[[Kategoria:Historyczna broń palna]]

Wersja z 19:44, 4 sty 2020

Francuski foglerz z XV wieku

Foglerz (foglar, foglarz) (z fr. veuglaire, od aveugler – zaślepiać, zatykać otwór) – lekkie działo odtylcowe używane w końcu XV i w XVI wieku[1].

Strzelało kulami ołowianymi i używano go przede wszystkim do obrony zamków i murów miejskich. Jego specyficzną cechą było zastosowanie 4-5 prochownic (wymiennych komór z ładunkami prochowymi), które przed odpaleniem kolejno umieszczano w specjalnym wyżłobieniu w tylnej dennej części lufy. Zaletą foglerza była zwiększona szybkostrzelność w porównaniu z innymi ówczesnymi działami. Poważną wadę stanowiło natomiast nieszczelne dopasowanie prochownicy, powodujące uchodzenie gazów prochowych, a w konsekwencji – istotne zmniejszenie siły wyrzutu (prędkości początkowej) pocisku.

Niedostatek ten sprawił, że okres stosowania foglerzy był stosunkowo krótki. Do pomysłu podobnych szybkostrzelających działek odtylcowych usiłowano powrócić w XVIII wieku, jednak bez większego powodzenia. W trakcie powstania kościuszkowskiego w 1794 stosowano przez krótki czas śmigownice o konstrukcji podobnej do foglerza[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Gradowski i Żygulski 1994 ↓, s. 109.
  2. Włodzimierz Kwaśniewicz: 1000 słów o dawnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1987, s. 57; por. W. Kwaśniewicz: Leksykon dawnej broni palnej, dz. cyt.

Bibliografia