Przejdź do zawartości

Foglerz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kerim44 (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
merytoryczne ze źródłami + redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Veuglaire - Château de Castelnaud - 20090926.jpg|thumb|Francuski foglerz z [[XV]] w.]]
[[Plik:Veuglaire - Château de Castelnaud - 20090926.jpg|thumb|Francuski foglerz z XV wieku]]
'''Foglerz''' (lub '''foglar''') ([[język francuski|franc.]] ''veuglaire'', od słowa ''aveugler'' - oślepiać, zatykać otwór) - małe działo odtylcowe używane w końcu [[XV wiek]]u i w [[XVI wiek]]u{{odn|Gradowski|Żygulski|1994|s=109}}.
'''Foglerz, foglar''' (z [[język francuski|franc.]] ''veuglaire'', od ''aveugler'' oślepiać, zatykać otwór) lekkie działo odtylcowe używane w końcu XV i w XVI wieku{{odn|Gradowski|Żygulski|1994|s=109}}.


Foglerz strzelał kulami ołowianymi i używany był głównie do obrony zamków i murów miejskich. Miał 4-5 prochownic (czyli komór do nabijania prochu), które kolejno wkładane były do specjalnego wydrążenia znajdującego się na dole lufy. Zaletą foglerza była większa szybkostrzelność w porównaniu z innymi działami. Poważną wadą było nieszczelne umieszczenie prochownicy, powodujące uchodzenie gazów prochowych i w konsekwencji znaczne obniżenie siły wyrzutu pocisku. Ponieważ z wadą tą nie potrafiono sobie wówczas poradzić, wobec wzrostu szybkostrzelności innych rodzajów dział foglerze w [[XVII wiek]]u zanikły.
Foglerz strzelał kulami ołowianymi i używany był głównie do obrony zamków i murów miejskich. Miał 4-5 prochownic, czyli wymiennych komór z ładunkami prochowymi, które kolejno wkładano w specjalne wydrążenie znajdującego się w dennej części lufy. Zaletą foglerza była większa szybkostrzelność w porównaniu z innymi działami. Poważną wadą było nieszczelne dopasowanie prochownicy, powodujące uchodzenie gazów prochowych i w konsekwencji znaczne obniżenie siły wyrzutu pocisku.

Wskutek tego braku okres stosowania foglerzy był stosunkowo krótki. Do pomysłu takich działek odtylcowych usiłowano powrócić w XVIII wieku, jednak bez większego sukcesu. W trakcie [[insurekcja kościuszkowska|powstania kościuszkowskiego]] w 1794 stosowano przez krótki czas [[falkonet|śmigownice]] o konstrukcji podobnej do foglerza<ref>[[Włodzimierz Kwaśniewicz]]: ''1000 słów o dawnej broni palnej''. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1987, s. 57.</ref>.


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
* [[folgerz]]
* [[folgerz]]
* [[falkonet]]
* [[falkonet]]

== Przypisy ==
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę|nazwisko=Gradowski|imię=Michał|nazwisko2=Żygulski|imię2=Zdzisław|autor link=Zdzisław Żygulski (junior)| tytuł=Słownik uzbrojenia historycznego|rok=1994 |wydawca= Wydawnictwo naukowe PWN|miejsce=Warszawa |isbn = 83-01-12390-7|odn=tak}}
* {{cytuj książkę|nazwisko=Gradowski|imię=Michał|nazwisko2=Żygulski|imię2=Zdzisław|autor link=Zdzisław Żygulski (junior)| tytuł=Słownik uzbrojenia historycznego|rok=1994 |wydawca= [[Wydawnictwo Naukowe PWN]]|miejsce=Warszawa |isbn = 83-01-12390-7|odn=tak}}
* Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I
* ''Mała encyklopedia wojskowa''. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1967, tom 1, s. 407


[[Kategoria:Historyczna broń palna]]
[[Kategoria:Historyczna broń palna]]

Wersja z 23:28, 18 mar 2018

Francuski foglerz z XV wieku

Foglerz, foglar (z franc. veuglaire, od aveugler – oślepiać, zatykać otwór) – lekkie działo odtylcowe używane w końcu XV i w XVI wieku[1].

Foglerz strzelał kulami ołowianymi i używany był głównie do obrony zamków i murów miejskich. Miał 4-5 prochownic, czyli wymiennych komór z ładunkami prochowymi, które kolejno wkładano w specjalne wydrążenie znajdującego się w dennej części lufy. Zaletą foglerza była większa szybkostrzelność w porównaniu z innymi działami. Poważną wadą było nieszczelne dopasowanie prochownicy, powodujące uchodzenie gazów prochowych i w konsekwencji znaczne obniżenie siły wyrzutu pocisku.

Wskutek tego braku okres stosowania foglerzy był stosunkowo krótki. Do pomysłu takich działek odtylcowych usiłowano powrócić w XVIII wieku, jednak bez większego sukcesu. W trakcie powstania kościuszkowskiego w 1794 stosowano przez krótki czas śmigownice o konstrukcji podobnej do foglerza[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Gradowski i Żygulski 1994 ↓, s. 109.
  2. Włodzimierz Kwaśniewicz: 1000 słów o dawnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1987, s. 57.

Bibliografia