Franciszek Kokot: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
źródła/przypisy |
→Życiorys: lit. |
||
Linia 43: | Linia 43: | ||
W 1975 objął funkcję Kierownika Kliniki Nefrologii Instytutu Chorób Wewnętrznych (przemianowaną w 1981 na Katedrę i Klinikę Nefrologii, a w 1997 — na Katedrę i Klinikę Nefrologii, Endokrynologii i Chorób Przemiany Materii). W 1979 ukazało się pierwsze wydanie książki autorstwa Franciszka Kokota ''Choroby wewnętrzne''. Pełnił funkcję prorektora ds. szkolenia podyplomowego w latach 1980-1982. Następnie w 1982 obiął funkcję rektora [[Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach|Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach]]<ref name="kokot"/>, którą pełnił do 1984 roku. |
W 1975 objął funkcję Kierownika Kliniki Nefrologii Instytutu Chorób Wewnętrznych (przemianowaną w 1981 na Katedrę i Klinikę Nefrologii, a w 1997 — na Katedrę i Klinikę Nefrologii, Endokrynologii i Chorób Przemiany Materii). W 1979 ukazało się pierwsze wydanie książki autorstwa Franciszka Kokota ''Choroby wewnętrzne''. Pełnił funkcję prorektora ds. szkolenia podyplomowego w latach 1980-1982. Następnie w 1982 obiął funkcję rektora [[Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach|Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach]]<ref name="kokot"/>, którą pełnił do 1984 roku. |
||
W 1990 roku Papież Jan Paweł II nadał mu godność Member of the Ordo Sanctus Silvestri Papae<ref name="kokot"/>. Zmarł 24 stycznia 2020 roku w Zespole Szpitali Miejskich w Chorzowie, w którym przebywał z powodu powikłań po chorobie [[ |
W 1990 roku Papież Jan Paweł II nadał mu godność Member of the Ordo Sanctus Silvestri Papae<ref name="kokot"/>. Zmarł 24 stycznia 2020 roku w Zespole Szpitali Miejskich w Chorzowie, w którym przebywał z powodu powikłań po chorobie [[COVID-19]]<ref>[https://dziennikzachodni.pl/zmarl-prof-franciszek-kokot-wybitny-lekarz-i-naukowiec-slaskiego-uniwersytetu-medycznego-odszedl-jeden-z-tych-najwiekszych/ar/c1-15406890 Monika Chruścińska-Dragan, ''Zmarł prof. Franciszek Kokot, wybitny lekarz i naukowiec Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. "Odszedł jeden z tych największych"'', artykuł w "Dzienniku Zachodnim" z dn. 24.01.2021 r.] [on-line] [dostęp: 2021-01-24]</ref><ref>[https://katowice.wyborcza.pl/katowice/7,35063,26717683,prof-franciszek-kokot-nie-zyje-byl-jednym-z-najwybitniejszych.html?disableRedirects=true Judyta Watoła, ''Prof. Franciszek Kokot nie żyje. Był jednym z najwybitniejszych lekarzy w historii polskiej medycyny'', artykuł w "Gazecie Wyborczej. Katowice" z dn. 24.01.2021 r.] [on-line] [dostęp: 2021-01-24]</ref>. |
||
Był żonaty z Małgorzatą Kokot (z d. Skrzypczyk), miał czterech synów. |
Był żonaty z Małgorzatą Kokot (z d. Skrzypczyk), miał czterech synów. |
Wersja z 23:34, 24 sty 2021
Data i miejsce urodzenia |
24 listopada 1929 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 stycznia 2021 |
Profesor nauk medycznych | |
Specjalność: internista, nefrolog, hipertensjolog, endokrynolog, patofizjologia kliniczna | |
Alma Mater |
Śląska Akademia Medyczna w Katowicach |
Profesura |
1982 |
Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
Status PAN |
członek rzeczywisty |
Status PAU |
członek rzeczywisty |
Nauczyciel akademicki | |
Prorektor | |
Okres spraw. |
1980–1982 |
Rektor | |
Okres spraw. |
1982–1984 |
Odznaczenia | |
Franciszek Józef Kokot (ur. 24 listopada 1929 w Oleśnie, zm. 24 stycznia 2021 r. w Chorzowie[1]) – polski lekarz, nefrolog i endokrynolog, profesor nauk medycznych, rektor Śląskiej Akademii Medycznej (1982–1984), członek rzeczywisty PAN i PAU.
Laureat tytułu Doctor honoris causa 10 wyższych uczelni oraz nagrody Lux ex Silesia w 2001 roku.
Franciszek Kokot był członkiem honorowym 14 zagranicznych towarzystw nefrologicznych.
Życiorys
Franciszek Kokot urodził się 24 listopada 1929 roku w Oleśnie. W 1948 zdał egzamin dojrzałości i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Lekarskiej w Rokitnicy Bytomskiej. Uzyskał dyplom lekarza w 1953 roku. Ukończył specjalizację I stopnia w zakresie chorób wewnętrznych w 1955, a II stopnia w 1958. W 1957 otrzymał tytuł stopień kandydata nauk medycznych i w 1962 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. Na wniosek Rady Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej w 1969 został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego Śląskiej Akademii Medycznej, a w 1982 otrzymał tytuł naukowy profesora zwyczajnego[2] .
W 1975 objął funkcję Kierownika Kliniki Nefrologii Instytutu Chorób Wewnętrznych (przemianowaną w 1981 na Katedrę i Klinikę Nefrologii, a w 1997 — na Katedrę i Klinikę Nefrologii, Endokrynologii i Chorób Przemiany Materii). W 1979 ukazało się pierwsze wydanie książki autorstwa Franciszka Kokota Choroby wewnętrzne. Pełnił funkcję prorektora ds. szkolenia podyplomowego w latach 1980-1982. Następnie w 1982 obiął funkcję rektora Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach[2], którą pełnił do 1984 roku.
W 1990 roku Papież Jan Paweł II nadał mu godność Member of the Ordo Sanctus Silvestri Papae[2]. Zmarł 24 stycznia 2020 roku w Zespole Szpitali Miejskich w Chorzowie, w którym przebywał z powodu powikłań po chorobie COVID-19[3][4].
Był żonaty z Małgorzatą Kokot (z d. Skrzypczyk), miał czterech synów.
Staże naukowe
- 1959-1960 Klinika Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu w Genewie
- 1970 St. Mary's Hospital i Middlesex Hospital, Londyn
- 1978 Visiting professor w USA (6 tygodni)
- 1986 Visiting professor w USA (3 tygodnie)
Członkostwo w Towarzystwach i komitetach redakcyjnych
Członkostwo w towarzystwach naukowych
- Międzynarodowe Towarzystwo Internistów (1969- )
- Międzynarodowe Towarzystwo Nefrologiczne
- European Dialysis and Transplant Association - European Renal Association (EDTA-ERA)
- New York Academy of Sciences (1970- )
- Niemieckie Towarzystwo Nefrologiczne
- Towarzystwo Internistów NRD (członek korespondencyjny 1976- )
- Członek Rady European Renal Association (EDTA-ERA) (1978-1981, 1987-1990, 1993-1996)
- Członek Komitetu Nominacyjnego ISN (1987-1990)
- Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego: Wiceprezes (1986-1989), Prezes (1989-1998), członek honorowy (1998)
- członek korespondencyjny PAN (1983-1994), członek rzeczywisty PAN od 1994 roku
Członek komitetów redakcyjnych
- Kidney International (1980-1991)
- Clinical Nephrology (1981-2007)
- Nephron (1988-2002)
- Nephrology, Dialysis, Transplantation (1988-1998)
- Nieren und Hochdruckkrankheiten (1992-2008)
- Nephrology - News and Issues (1993- )
- Aktuality v Nefrologii (1995- )
Ordery, nagrody i zaszczyty
Odznaczenia państwowe:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1984)
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1998) - 2 października 1998 postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego "w uznaniu wybitnych osiągnięć w pracy naukowo-badawczej i dydaktycznej w dziedzinie medycyny, za zasługi dla rozwoju naukowej współpracy międzynarodowe" został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski[5].
Członek honorowy:
Towarzystwo Nefrologiczne NRD (1979); Towarzystwo Nefrologiczne RFN (1982); Jugosłowiańskie Towarzystwo Nefrologiczne (1983); Bułgarskie Towarzystwo Nefrologiczne (1986); Czechosłowackie Towarzystwo Nefrologiczne (1986); Węgierskie Towarzystwo Nefrologiczne (1990); Macedońskie Towarzystwo Nefrologiczne (1992); Włoskie Towarzystwo Nefrologiczne (1992); Polskie Towarzystwo Ginekologiczno-Położnicze (1994); Polskie Towarzystwo Nadciśnienia Tętniczego (1994); Polskie Towarzystwo Chorób Wewnętrznych (1995); Rumuńskie Towarzystwo Nefrologiczne (1997).
Nagrody i wyróżnienia:
- Nagroda Sekretarza Wydziału Nauk Medycznych PAN II stopnia (1967)
- Nagroda resortu zdrowia I stopnia (1971)
- Nagroda Sekretarza Wydziału Nauk Medycznych PAN I stopnia (1972)
- Nagroda im. Jędrzeja Śniadeckiego PAN (najwyższe wyróżnienie przyznawane przez PAN) (1976)
- Medal L. Pasteur'a, Uniwersytet Strasburski (1985)
- Medal Jana Evangelisty Purkyné (Nagroda Czechosłowackiej Akademii Nauk)
- Członek "Ordo St. Silvestri Papae" nominowany przez papieża Jana Pawła II (1990)
- Doctor honoris causa Akademii Medycznej we Wrocławiu (1990)
- Złoty Medal F. Volhard (1991, Gesellschaft für Nephrologie)
- International Distinguished Medal (1991, National Kidney Foundation, USA)
- Medal "Gloria Medicinae" (1991, Polskie Towarzystwo Lekarskie)
- Doctor honoris causa Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (1993)
- Członek Royal College of Physicians (FRCP), Edinburg (1994)
- Doctor honoris causa Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie (1995)
- Nagroda im. Wojciecha Korfantego nadana przez Związek Górnośląski (1996)[6]
- Golden Medal "Medicus Magnus", Polish Academy of Medicine (1996)
- International Golden Star "Merit for Medicine, International Institute of Universalistic Medicine (1996)
- Doctor honoris causa of the J.Safarik University of Kosice (1997)
- Doctor honoris causa Akademii Medycznej w Lublinie (1998)
- Doctor honoris causa Akademii Medycznej w Warszawie (1999)
- Doctor honoris causa Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego (2000)
- Doctor honoris causa Akademii Medycznej w Białymstoku (2001)
- Doctor honoris causa Uniwersytetu Medycznego w Łodzi (2004)
- Doctor honoris causa Uniwersytetu Opolskiego (2017)[7]
Dorobek Naukowy
Publikacje
Autor lub współautor ponad 650 prac oryginalnych (z czego ponad 150 było publikowanych na łamach periodyków medycznych w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych), ponad 230 prac poglądowych, współautor 40 podręczników (5 z nich wydano w krajach Europy Zachodniej, 2 zaś w USA); autor podręczników: Metody badań laboratoryjnych stosowanych w klinice (1969); Gospodarka wodno-elektrolitowa i kwasowo-zasadowa w stanach fizjologii i patologii (1978); Choroby wewnętrzne. Podręcznik dla studentów (redaktor i współautor) (1979); Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych (redaktor i współautor) (1993, 1998)[8].
Osiągnięcia naukowe
- enzymologia kliniczna - patofizjologia i diagnostyka wartości gamma-glutamyltranspeptydazy (γ-GT), odkrycie alfa-GT w rąbku szczoteczkowym enterocytów.
- określenie czynności układu wewnątrzwydzielniczego u chorych z ostrą i przewlekłą mocznicą, po transplantacji, z ostrą kamicą nerkową oraz nadciśnieniem tętniczym, wprowadzenie do praktyki nowoczesnej diagnostyki endokrynologicznej i nefrologicznej.
- funkcja endokrynna nerki niedokrwionej
- patofizjologia wydzielania erytropoetyny w ostrej i przewlekłej niewydolności nerek, u pacjentów po transplantacji nerki i chorych z podwyższonym ciśnieniem tętniczym.
- zajmuje się badaniami naukowymi z zakresu biochemii i patofizjologii klinicznej, chorób wewnętrznych, nefrologii, endokrynologii oraz chorób przemiany materii.
Upamiętnienie
- W Wysowej Zdroju źródło wody mineralnej Franciszek nazwano na cześć Franciszka Kokota
Linki zewnętrzne
- Prof. zw. dr hab. cz Franciszek Józef Kokot, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-08-26] .
- KOKOT, Franciszek - Instytucja Naukowa - Polska Akademia Nauk. [dostęp 2013-05-21]. (pol.).
Przypisy
- ↑ Śp. prof. zw. dr hab. n. med. Franciszek Kokot - Śląska Izba Lekarska [online], izba-lekarska.org.pl [dostęp 2021-01-24] .
- ↑ a b c Duława, Jan. Red.: Franciszek Kokot : lekarz, uczony, nauczyciel. Śląska Akademia Medyczna - Biblioteka Główna, 1999, s. 11-22. ISSN 1231-4412. (pol.).
- ↑ Monika Chruścińska-Dragan, Zmarł prof. Franciszek Kokot, wybitny lekarz i naukowiec Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. "Odszedł jeden z tych największych", artykuł w "Dzienniku Zachodnim" z dn. 24.01.2021 r. [on-line] [dostęp: 2021-01-24]
- ↑ Judyta Watoła, Prof. Franciszek Kokot nie żyje. Był jednym z najwybitniejszych lekarzy w historii polskiej medycyny, artykuł w "Gazecie Wyborczej. Katowice" z dn. 24.01.2021 r. [on-line] [dostęp: 2021-01-24]
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 42, poz. 596
- ↑ Katarzyna Nowak , Laureaci nagrody im. Wojciecha Korfantego [online], archiwum.zwiazekg.type.pl [dostęp 2016-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-31] .
- ↑ Doktorzy Honoris Causa Uniwersytetu Opolskiego. [dostęp 2017-10-14]. (pol.).
- ↑ http://cybra.lodz.pl/Content/4186/58_pdfsam_kronikarz+nr5_6.pdf Informacje na podstawie Łódzkiej Biblioteki Cyfrowej według stanu na 2018 rok.] [on-line] [dostęp: 2021-01-24]
Bibliografia
- Jan Duława: Franciszek Kokot: lekarz, uczony, nauczyciel. Wydanie 3 z Prace Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Śląska: Śląska Akademia Medyczna, 1999. ISSN 1231-4412.
- Andrzej Więcek: Numer specjalny poświe̜cony Profesorowi Franciszkowi Kokotowi z okazji 65 rocznicy Jego urodzin. Polskie archiwum medycyny wewne̜trznej: Towarzystwo Internistów Polskich, 1994, s. 127.
- Absolwenci Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
- Członkowie rzeczywiści PAN
- Doktorzy honoris causa Akademii Medycznej we Wrocławiu
- Doktorzy honoris causa Śląskiego Uniwersytetu Medycznego
- Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku
- Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
- Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
- Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Opolskiego
- Doktorzy honoris causa Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
- Laureaci Nagrody im. Wojciecha Korfantego
- Ludzie urodzeni w Oleśnie
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Polscy nefrolodzy
- Polscy interniści
- Prorektorzy uczelni w Polsce
- Rektorzy Śląskiego Uniwersytetu Medycznego
- Urodzeni w 1929
- Zmarli w 2021