Farad

farad [F]

Układ	SI
Wymiar	$\left[{\frac {{\mbox{s}}^{4}\cdot {\mbox{A}}^{2}}{{\mbox{kg}}\cdot {\mbox{m}}^{2}}}\right]$
Jednostka	pojemności elektrycznej
Typowe symbole wielkości	C
w jednostkach SI	$\mathrm {1\,F={1\,C \over 1\,V}={\frac {1\,A^{2}\cdot s^{4}}{1\,kg\cdot m^{2}}}}$
Źródło nazwy	Michael Faraday

farad (F) – jednostka pojemności elektrycznej w układzie SI (jednostka pochodna układu SI)

Jest to pojemność elektryczna przewodnika elektrycznego, którego potencjał zwiększa się o 1 wolt po dostarczeniu ładunku 1 kulomba. W uproszczeniu, pojemność jednego Farada oznacza, że w przewodniku o potencjale jednego wolta można „umieścić” ładunek o wartości jednego Kulomba.

$\mathrm {1\,F={\frac {1\,C}{1\,V}}={\frac {1\,A\cdot 1\,s}{1\,V}}=1\,{\frac {A^{2}\cdot s^{4}}{kg\cdot m^{2}}}}$

Jednostka została nazwana na cześć dziewiętnastowiecznego fizyka i chemika angielskiego Michaela Faradaya.

Farad jest bardzo dużą jednostką. Kula ziemska ma pojemność ok. 0,0007 F lub inaczej 700 µF.

Najczęściej używane podwielokrotności:

mikrofarad

1 µF = 10⁻⁶ F

nanofarad

1 nF = 10⁻⁹ F

pikofarad

1 pF = 10⁻¹² F

Historia

Pojęcie „farad” zostało początkowo wprowadzone przez Josiaha Latimera Clarka i Charlesa Brighta w roku 1861 jako jednostka ładunku. W roku 1881, na międzynarodowym kongresie elektryków w Paryżu, termin ten był już oficjalnie używany jako określenie pojemności elektrycznej.

Zobacz też

• kondensator