Przejdź do zawartości

Alona Zawarzina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alona Zawarzina
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 maja 1989
Nowosybirsk

Wzrost

175 cm

Reprezentacja

 Rosja
OAR (ZIO 2018)

Debiut w PŚ

13.10 2006, Landgraaf (31. miejsce – PSL)

Pierwsze punkty w PŚ

10.10 2008, Landgraaf (28. miejsce – PSL)

Pierwsze podium w PŚ

17.12 2009, Telluride
(1. miejsce – PGS)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
brąz Soczi 2014 PGS
Mistrzostwa świata
złoto La Molina 2011 PGS
srebro Kreischberg 2015 PGS
brąz Sierra Nevada 2017 PSL
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Nagano 2009 PSL
brąz Valmalenco 2008 PGS
Puchar Świata (PAR)
2. miejsce
2016/2017
Puchar Świata (PGS)
Mała Kryształowa Kula
2016/2017
Strona internetowa

Alona Igoriewna Zawarzina (ros. Алёна Игоревна Заварзина, ur. 27 maja 1989 w Nowosybirsku) – rosyjska snowboardzistka, trzykrotna medalistka mistrzostw świata i brązowa medalistka igrzysk olimpijskich.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 27 marca 2003 roku w Szukołowie, gdzie w mistrzostwach kraju zajęła trzynaste miejsce w gigancie równoległym (PGS). W marcu 2008 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Valmalenco, zdobywając brązowy medal w tej samej konkurencji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Nagano wywalczyła w srebrny medal w slalomie równoległym (PSL).

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 13 października 2006 roku w Landgraaf, zajmując 31. miejsce w slalomie równoległym. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 10 października 2008 roku w tej samej miejscowości, zajmując 28. miejsce w slalomie równoległym. Pierwszy raz na podium zawodów tego cyklu stanęła 17 grudnia 2009 roku w Telluride, wygrywając giganta równoległego. W zawodach tych wyprzedziła dwie Austriaczki: Marion Kreiner i Inę Meschik. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnęła w sezonie 2016/2017, kiedy to zajęła drugie miejsce w klasyfikacji generalnej PAR[1], a w klasyfikacji PGS wywalczyła Małą Kryształową Kulę.

W 2011 roku wywalczyła złoty medal w gigancie równoległym podczas mistrzostw świata w La Molinie. Na rozgrywanych trzy lata później igrzyskach olimpijskich w Soczi w tej samej konkurencji zajęła trzecie miejsce, przegrywając tylko z Patrizią Kummer ze Szwajcarii i Japonką Tomoką Takeuchi. Na mistrzostwach świata w Kreischbergu w 2015 roku była druga w swej koronnej konkurencji, przegrywając tylko z Austriaczką Claudią Riegler. Kolejny medal wywalczyła podczas mistrzostw świata w Sierra Nevada w 2017 roku, zajmując trzecie miejsce w slalomie równoległym, za Austriaczką Danielą Ulbing i Czeszką Ester Ledecką. W 2018 roku zajęła czwarte miejsce w PGS podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu.

Jej mężem jest reprezentant Rosji, Vic Wild.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
17. 26 lutego 2010 Kanada Vancouver Gigant równoległy Holandia Nicolien Sauerbreij
3. 19 lutego 2014 Rosja Soczi Gigant Równoległy Szwajcaria Patrizia Kummer
13. 22 lutego 2014 Rosja Soczi Slalom Równoległy Austria Julia Dujmovits
4. 24 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gigant Równoległy Czechy Ester Ledecká
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwyciężczyni
21. 20 stycznia 2009 Korea Południowa Gangwon Gigant równoległy Austria Marion Kreiner
1. 19 stycznia 2011 Hiszpania La Molina Gigant równoległy -
32. 21 stycznia 2011 Hiszpania La Molina Slalom równoległy Norwegia Hilde-Katrine Engeli
5. 25 stycznia 2013 Kanada Stoneham Gigant równoległy Niemcy Isabella Laböck
9. 27 stycznia 2013 Kanada Stoneham Slalom równoległy Rosja Jekatierina Tudiegieszewa
5. 22 stycznia 2015 Austria Kreischberg Slalom równoległy Czechy Ester Ledecká
2. 23 stycznia 2015 Austria Kreischberg Gigant równoległy Austria Claudia Riegler
3. 15 marca 2017 Hiszpania Sierra Nevada Slalom równoległy Austria Daniela Ulbing
5. 16 marca 2017 Hiszpania Sierra Nevada Gigant równoległy Czechy Ester Ledecká

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stany Zjednoczone Telluride17 grudnia 2009 (gigant równoległy)
  2. Niemcy Winterberg6 marca 2016 (slalom równoległy)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kanada Stoneham24 stycznia 2010 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  2. Holandia Landgraaf10 października 2010 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  3. Austria Montafon18 grudnia 2014 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  4. Niemcy Winterberg14 marca 2015 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  5. Włochy Carezza15 grudnia 2016 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  6. Słowenia Rogla21 stycznia 2018 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  7. Szwajcaria Scuol10 marca 2018 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  8. Niemcy Winterberg17 marca 2018 (slalom równoległy) – 2. miejsce

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Łączna klasyfikacja slalomu równoległego i giganta równoległego