Przejdź do zawartości

Andrzej Adryan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Chaplin2222 (dyskusja | edycje) o 01:36, 28 lip 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Andrzej Adryan
„Felek”
ilustracja
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1903
Kotuszów

Data śmierci

30 października 1967

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie II RP Ludowe Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa
powstanie warszawskie

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Order Krzyża Grunwaldu III klasy Medal za Warszawę 1939–1945

Andrzej Adryan vel Adrian vel Adryjan[1] ps. „Felek” (ur. 11 listopada 1903 w Kotuszowie, zm. 30 października 1967) - uczestnik kampanii wrześniowej, dowódca III Obwodu Gwardii Ludowej-Armii Ludowej, pułkownik Wojska Polskiego.

Życiorys

Przed II wojną światową ukończył Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy 26 DP przy 18 Pułku Piechoty w Skierniewicach, następnie pracował jako technik włókienniczy w Łodzi i działał w Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom.

Na podporucznika został awansowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Końskie. Posiadał przydział w rezerwie do 72 Pułku Piechoty w Radomiu[2].

W stopniu kapitana brał udział w wojnie obronnej 1939, następnie przebywał w obozie internowania na Łotwie. Po zajęciu Łotwy przez Armię Czerwoną działał w obozowym "Klubie Demokratycznym". Jesienią 1941 został przerzucony wraz z grupą oficerów na teren okupowanej Polski jako pracownik wywiadu Armii Czerwonej. Na początku 1942 wstąpił w Piotrkowie do Polskiej Partii Robotniczej i GL. Od grudnia 1943 do czerwca 1944 był dowódcą III Obwodu GL-AL najpierw w stopniu majora, a od lutego 1944 podpułkownika. Od czerwca 1944 pracował w Sztabie Głównym AL[3]. Podczas powstania warszawskiego dowodził grupą AL wchodzącą w skład żoliborskiego zgrupowania AL Jana Szaniawskiego, a następnie oddziału Teodora Kufla "Teocha". Po 1945 służył w wojsku w stopniu pułkownika. Został pochowany na Powązkach.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
  • Józef Bolesław Garas, Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942-1945, Warszawa 1971.
  • Edward Gronczewski, Walczyli o Polskę Ludową, Warszawa 1982.
  • Praca zbiorowa: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: MON, 1975.