Africa Proconsularis
Afryka Prokonsularna, Africa – jedna z prowincji Imperium rzymskiego. Terytorialnie odpowiada mniej więcej obecnej Tunezji. Nazwę wywodzącą się od Afra, herosa będącego synem Heraklesa prowincji nadali Rzymianie.
W okresie Cesarstwa była prowincją senacką, tzn. władzę zwierzchnią sprawował nad nią senat, nie zaś cesarz.
Afryka Prokonsularna stanowiła "spichlerz Rzymu", była głównym ośrodkiem zaopatrywania go w zboże. Piecza nad nią zapewniała senatowi pewną autonomię wobec cesarza, gdyż w razie konfliktu na linii władca-senat, istniała możliwość blokowania tego głównego źródła żywności.
Chrześcijaństwo w prowincji
U schyłku Cesarstwa prowincja stała się ośrodkiem silnie rozprzestrzeniającego się w północnej Afryce starożytnego chrześcijaństwa. Z tej prowincji pochodzili m.in. papież Wiktor I oraz nawrócony na chrześcijaństwo filozof Mariusz Wiktoryn. Tertulian (ok. 150-240 r.) jest uważany za ojca łacińskiego języka teologicznego. Nauczanie Cypriana z Kartaginy (ok. 200-258 r.) oraz, później, Augustyna z Hippony (354-430 r.) w decydujący sposób wpłynęło na ukształtowanie się teologii Kościoła zachodniego.
Bibliografia
- Słownik kultury antycznej pod redakcją Lidii Winniczuk,WP, Warszawa 1988, ISBN 83-214-0406-5
- Wiktor z Wity (ur. 429 r.): Dzieje prześladowania Kościoła w Afryce przez Wandalów. Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza. Wydział Teologiczny, 2005, s. 136. ISBN 83-89361-80-9..
