Przejdź do zawartości

Betrideildin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MerlIwBot (dyskusja | edycje) o 06:58, 6 maj 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Vodafonedeildin
I liga Wysp Owczych
2011
Państwo

 Wyspy Owcze

Dyscyplina

piłka nożna

Organizator rozgrywek

Związek Piłkarski Wysp Owczych

Data założenia

1942

Założyciel

Kluby: TB Tvøroyri, KÍ Klaksvík, HB Tórshavn, B36 Tórshavn

Poprzednia nazwa

Formuladeildin (2005-2008)
1.Deild (1976-2004)
Meistaradeildin (1942-1975)

Przekształcona
na zawodową

Nie jest zawodowa

Nowa nazwa

Vodafonedeildin (od 2009)

Partner TV

Sjónvarp Føroya

Sponsor tytularny

Vodafone (tytularny),
Atlantic Airways

Rozgrywki
Liczba drużyn

10

Zwycięzca

fsh

Niższy poziom ligowy

1.Deild

Puchary

Puchar Wysp Owczych

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

KÍ Klaksvík

Obecny zwycięzca

B36 Tórshavn (2011)

Najwięcej zwycięstw

HB Tórshavn (21)

Strona internetowa

Vodefonedeildin - najwyższa w hierarchii klasa męskich rozgrywek piłkarskich na Wyspach Owczych - autonomicznym terytorium Królestwa Danii na Morzu Norweskim, cieszącym się jednak odrębnym statusem w ramach FIFA i UEFA. Cyklicznie, co roku mecze rozgrywa tam 10 drużyn, z których dwie ostatnie spadają do drugiej ligi, pierwsze natomiast uzyskują możliwość gry w turniejach europejskich. Sezon na Wyspach Owczych w przeciwieństwie do sytuacji w wielu innych państwach, nie trwa na przełomie dwóch lat, natomiast ciągnie się on jedynie w jednym roku na modłę skandynawską, gdyż w miesiącach chłodnych trudno byłoby przygotować wiele boisk do rozgrywek ligowych. Współcześnie również często sprawia to problemy na początku wiosny, kiedy śnieg potrafi zalegać na murawie, dobrym przykładem przesunięcia przez to ligowego spotkania była druga kolejka w roku 2008[1].

Rozgrywkami zarządza Związek Piłkarski Wysp Owczych (far. Fótbóltssamband Føroya). Od początku swego powstania w 1942 do roku 1975 była zwana Meistaradeildin (Liga Mistrzów), nazwę zmieniono następnie na 1.Deild, tak jak współcześnie określa się ligę drugą. Nazwa ta utrzymała się przez trzydzieści lat, po czym w 2005 postanowiono ją zmienić na Formuladeldin. W roku 2009 zmienił się sponsor rozgrywek ligowych, stała się nim międzynarodowa firma Vodafone, przez co ponownie zmieniona została ich nazwa. Od tamtej pory pierwszą ligę określa się na Wyspach Owczych Vodafonedeildin (Liga Vodafone). Ciągłość rozgrywek została zakłócona tylko raz w historii, przez działania wojenne w roku 1944.

Skład ligi w sezonie 2011

Vodafonedeildin 2011
Klub Miasto
07 Vestur Sørvágur
B36 Tórshavn Tórshavn
B68 Toftir Toftir
B71 Sandoy Sandur
EB/Streymur Streymnes
HB Tórshavn Tórshavn
ÍF Fuglafjørður Fuglafjørður
KÍ Klaksvík Klaksvík
NSÍ Runavík Runavík
Vikingur Gøta

Historia

Rozgrywki pierwszej ligi Wysp Owczych rozegrano po raz pierwszy w roku 1942. Miały one wtedy bardzo luźną formę, nie posiadały jasno określonych zasad, dotyczących takich kwestii, jak promocje i spadek do ligi drugiej, która rozpoczęła działalność w roku 1943. Cztery drużyny brały udział w pierwszych mistrzostwach, a były to: KÍ Klaksvík (zał. 1904) z północy archipelagu, TB Tvøroyri (zał. 1892, pierwszy klub na Wyspach Owczych) z południa, oraz dwa kluby ze stolicy archipelagu, mieszczącej się w jego centrum: HB Tórshavn (zał. 1904) i B36 Tórshavn (zał. 1936). Pierwszym mistrzem została drużyna KÍ Klaksvík, która zajęła pierwsze miejsce w tabeli[2].

Rozgrywki w tym stylu rozgrywane były do roku 1952. Mistrzami w tym czasie zostali: B36 Tórshavn - 3 razy, TB Tvøroyri - 2 razy, KÍ Klaksvík - 1 raz oraz pierwszy i ostatni raz w swej historii SÍ Sørvágur, który w tamtym czasie wszedł okazyjnie w skład pierwszej ligi (1947)[2]. W roku 1944 liga zawiesiła działalność na jeden sezon - z powodu brytyjskiej, pokojowej okupacji archipelagu zabrakło piłek[2]. W sezonie 1952 pojawiło się w rozgrywkach pięć drużyn - do standartowych czterech dołączył VB Vágur (zał. 1905), jednak nie było to trwałe i zespół często nie brał udziału w rozgrywkach[3]. W tamtym czasie ponownie wieloma tytułami mógł się poszczycić klub KÍ Klaksvík, jednak powoli do głosu dochodził zespół HB Tórshavn, a i pozostałym drużynom zdarzało się zdobyć mistrzostwo[2].

Od roku 1966 do regularnych rozgrywek dołączył już na stałe VB Vágur (nie było wtedy możliwości spadku do niższej ligi), nie zajmował on jednak najwyższych lokat w tabeli w tamtym okresie, stale utrzymując się w dolnej jej połowie[3]. Niedługo później, w 1971, do rozgrywek dołączył ÍF Fuglafjørður (zał. 1936), początkowo również nie oceniany najlepiej[3]. W pierwszej lidze od 1971 grało więc sześć drużyn.

Znacząca zmiana nadeszła w roku 1976, kiedy zupełnie zmieniono formułę rozgrywek. Zmianie uległa nazwa - dotychczas liga zwała się Meistaradeildin (Liga Mistrzów), a od tamtej pory zwano ją po prostu 1.Deild (1. Liga). Pieczę nad rozgrywkami objął, powstały w tym samym roku, Związek Piłkarski Wysp Owczych, stąd także usystematyzowanie rozgrywek, poprzez włączenie drugiej ligi do systemu rozgrywek archipelagu. Jedna drużyna, ostatnia miała być degradowana do niższego poziomu rozgrywek. W meczach 1.Deild miało brać udział siedem drużyn, pojawił się wśród nich klub NSÍ Runavík (zał. 1957), który, jako pierwszy został zdegradowany do drugiej ligi[3].

Dzięki nowemu systemowi wiele klubów uzyskało szansę gry w pierwszej lidze. Do 1979 po raz pierwszy zagrały w niej takie kluby, jak: Fram Tórshavn (zał. 1975) i MB Miðvágur (zał. 1905)[3]. W 1979 dokonała się kolejna niewielka zmiana - liczbę klubów poszerzono do ośmiu. W następnych latach, w tabeli pojawiły się następne drużyny: GÍ Gøta (zał. 1926), B68 Toftir (zał. 1962) i LÍF Leirvík (zał. 1928), z których dwie pierwsze na trwałe wpisały się do pierwszej ligi, powodując powolną degradację starych klubów, takich, jak TB Tvøroyri.

Ostatnie, jak dotąd, rozszerzenie liczby miejsc w tabeli pierwszoligowej miało miejsce w roku 1988, kiedy ich liczbę poszerzono do dziesięciu, a liczbę miejsc spadkowych do dwóch. Od tamtej pory, pojawiły się w pierwszej lidze B71 Sandoy (zał. 1970) oraz SÍF Sandavágur (zał. 1906), z których pierwszy już podczas swego sezonu zdobył mistrzostwo archipelagu, by jednak w kolejnym sezonie zostać zdegradowanym do niższej ligi[3]. Niewiele później pojawił się w tej lidze także, na krótko, kluby SÍ Sumba (zał. 1940) oraz EB/Streymur (zał. 1993). Drugi z nich jest dziś jednym z najlepszych klubów na archipelagu[3].

Od roku 1991 najlepsze kluby z Wysp Owczych występują w rozgrywkach międzynarodowych. Wtedy drużyna z pierwszego miejsca, tj. KÍ Klaksvík, zagrała w Lidze Mistrzów UEFA 1992/93, przegrawszy oba mecze eliminacyjne z łotewskim Skonto Ryga 1:3 i 0:3. Później, coraz większa liczba zespołów zaczęła się dostawać do rozgrywek organizowanych przez UEFA.

W latach 90. XX wieku na krótko organizowane były baraże - drużyna z dziewiątego miejsca miała szansę nie spaść do niższej ligi, zlikwidowano jednak ten system. Od rozgrywek w 1995 drużyny zdobywają za zwycięstwo trzy punkty, nie zaś dwa, jak to miało miejsce wcześniej[4].

Ostatnie rozgrywki wygrała drużyna EB/Streymur - po raz pierwszy w swej historii stając się najlepszym klubem na archipelagu[5], królem strzelców został młody reprezentant Wysp Owczych Arnbjørn Hansen. Każda drużyna rozegrała po 27 spotkań - trzy z każdym z pozostałych zespołów. Zasada grania dodatkowego meczu została wprowadzona w 2005 roku[6], kiedy zdecydowano także, że na modłę zachodnią, liga będzie się nazywać Formuladeildin.

Obecnie trwa sezon 2009, a liga po raz kolejny zmieniła nazwę, w związku z tym, że jej sponsorem została firma Vodafone, nazywa się ona teraz Vodafonedeildin (Liga Vodafone). Najmłodszym klubem, jaki gra w niej obecnie, jest utworzony w 2008 roku Víkingur Gøta (połączenie GÍ Gøta i LÍF Leirvík).

Zwycięzcy

     

Dotychczas na Wyspach Owczych odbyło się 68 edycji pierwszej ligi, od roku 1942 do 2011 (przerwa w roku 1944). Mistrzami Wysp Owczych zostawali[2]:

LP Klub Miejscowość Wyspa L.mistrz.
1. HB Tórshavn Tórshavn Streymoy 21
2. KÍ Klaksvík Klaksvík Borðoy 17
3. B36 Tórshavn Tórshavn Streymoy 9
4. TB Tvøroyri Tvøroyri Suðuroy 7
5. GÍ Gøta Gøta Eysturoy 6
6. B68 Toftir Toftir Eysturoy 3
7. B71 Sandoy Sandur Sandoy 1
7. EB/Streymur Streymnes Streymoy 1
7. ÍF Fuglafjørður Fuglafjørður Eysturoy 1
7. NSÍ Runavík Runavík Eysturoy 1
7. SÍ Sørvágur Sørvágur Vágar 1
7. VB Vágur Vágur Suðuroy 1

Kluby biorące udział

Poniższe kluby kiedykolwiek brały udział w pierwszoligowych rozgrywkach[7]:

Tabela wszech czasów

Jest to tabela przedstawiająca wyniki farerskich klubów w latach 1979-2008[11]:

Lp. Klub S M pkt B+ B- Z Z3 R P
1. HB Tórshavn* 30 540 908 1246 625 309 162 119 112
2. B36 Tórshavn* 28 512 761 936 707 243 168 107 162
3. GÍ Gøta 28 499 715 980 717 245 124 101 153
4. KÍ Klaksvík* 30 520 702 952 836 221 124 136 153
5. NSÍ Runavík* 22 412 540 632 623 162 125 91 159
6. B68 Toftir* 26 458 537 684 706 170 82 115 173
7. VB Vágur 20 353 394 480 557 119 73 83 151
8. TB Tvøroyri 20 333 329 514 604 121 16 71 141
9. EB/Streymur* 9 198 290 343 332 84 82 40 74
10. ÍF Fuglafjørður* 17 313 258 382 640 75 36 72 166
11. B71 Sandoy 13 252 254 338 450 80 39 55 117
12. Skála ÍF 7 162 189 208 250 50 50 39 73
13. LÍF Leirvík 9 138 98 174 264 31 0 36 71
14. FS Vágar 6 108 76 131 313 21 21 13 74
15. MB Miðvágur 5 78 56 93 161 18 0 20 40
16. VB/Sumba 3 72 51 77 182 13 13 12 47
17. SÍF Sandavágur 3 54 43 73 99 16 0 11 27
18. Víkingur Gøta* 1 27 42 43 33 12 12 6 9
19. SÍ Sumba 4 72 35 75 238 9 7 10 53
20. AB Argir* 1 27 17 30 55 4 4 5 18

S – liczba sezonów w I lidze Wysp Owczych,
M – liczba meczów w I lidze Wysp Owczych,
pkt – liczba zdobytych punktów w I lidze Wysp Owczych,
B+ – liczba bramek strzelonych w I lidze Wysp Owczych,
B- – liczba bramek straconych w I lidze Wysp Owczych,
Z – liczba zwycięstw w I lidze Wysp Owczych,
Z3 – liczba zwycięstw trzema punktami (od sezonu 1995),
R – liczba remisów w I lidze Wysp Owczych,
P – liczba porażek w I lidze Wysp Owczych,
* - zespół nadal występuje w I lidze Wysp Owczych.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Szablon:Formuladeildin

Szablon:Najwyższe klasy UEFA