Przejdź do zawartości

John Cena

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Myopic pattern (dyskusja | edycje) o 13:01, 11 wrz 2016. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.


{{{nazwa}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt={{{alt grafiki}}}|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Imię i nazwisko

{{{imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Przyczyna śmierci

{{{przyczyna śmierci}}}

Współmałżonek

{{{współmałżonek}}}

Dzieci

{{{dzieci}}}

Rodzina

{{{rodzina}}}

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

{{{pseudonimy ringowe}}}

Wzrost

{{{wzrost}}}

Masa ciała

{{{masa ciała}}}

Zapowiadany z

{{{zapowiadany z}}}

Trenerzy

{{{trener}}}

Debiut

{{{debiut}}}

Emerytura

{{{emerytura}}}

[[commons:{{{commons}}}|Multimedia w Wikimedia Commons]]
[{{{www}}} Strona internetowa]

John Felix Anthony Cena Jr.[1] (ur. 23 kwietnia 1977 w West Newbury w Massachusetts[1]) – amerykański wrestler, raper, aktor i prowadzący reality show. Obecnie występuje w amerykańskiej federacji wrestlingu WWE i prowadzi reality show American Grit.

Cena rozpoczął karierę wrestlera w 1999 w federacji Ultimate Pro Wrestling (UPW); podczas pobytu w UPW zdobył UPW Heavyweight Championship[2]. W 2001 podpisał kontrakt z World Wrestling Federation (późniejsze World Wrestling Entertainment, WWE). W federacji zadebiutował w 2002. Cena jest piętnastokrotnym mistrzem świata (12 razy jako WWE Champion/WWE World Heavyweight Champion i 3 razy jako World Heavyweight Champion), pięciokrotnym zdobywcą WWE United States Championship i czterokrotnym posiadaczem tytułów drużynowych (2 razy World Tag Team i 2 razy WWE Tag Team Championship[2]. Ponadto jest zdobywcą walizki WWE Money in the Bank z 2012 roku[3] i dwukrotnym zwycięzcą Royal Rumble matchu[4][5]. Pięciokrotnie wystąpił w walce wieczoru WrestleManii (22, 23, XXVII, XXVIII, 29).

W 2005 Cena wydał album raperski You Can't See Me, który zadebiutował na 15. miejscu listy magazynu Billboard[6]. Wystąpił w sześciu filmach pełnometrażowych, jak również w wielu programach telewizyjnych. Współpracuje z kilkoma organizacjami dobroczynnymi, szczególnie z fundacją Make-A-Wish.

Wczesne życie

Cena urodził się 23 kwietnia 1977 w West Newbury w stanie Massachusetts; jest synem Carol i Johna Ceny, Seniora[7]. Ma czterech braci: Dana, Matta, Steve'a i Seana[7]. Jest wnukiem koszykarza Tony'ego Lupiena[8]. Cena uczęszczał do Central Catholic High School w Lawrence w Massachusetts, przeniósł się jednak do Cushing Academy. Jest absolwentem Springfield College'u; grał w drużynie futbolu amerykańskiego uczelni[9]. Po ukończeniu studiów zajmował się kulturystyką[10] oraz pracował jako kierowca limuzyny[11].

Kariera wrestlera

Ultimate Pro Wrestling (1999–2001)

Pierwsze kroki w ringu Cena stawiał w 1999 w „Ultimate University” – szkółce wrestlingu federacji Ultimate Pro Wrestling (UPW). Przyjął pseudonim ringowy „The Prototype”. W kwietniu 2000 zdobył UPW Heavyweight Championship[12]. Tytuł utracił po 27 dniach panowania[12]. Ostatnią walkę dla UPW Cena stoczył w marcu 2001[13].

World Wrestling Federation/Entertainment

Ohio Valley Wrestling (2000–2002)

10 października 2000 Cena nieoficjalnie zadebiutował w World Wrestling Federation (WWF) na tapingu tygodniówki Heat, w przegranym dark matchu przeciwko Mickey'emu Richardsonowi[14]. Zawalczył też na tapingach Heat 9 stycznia[15] i 13 marca 2001[16].

W 2001 Cena podpisał kontrakt rozwojowy z WWF i został przypisany do ówczesnej rozwojówki federacji – Ohio Valley Wrestling (OVW). Walczył jako The Prototype, zdobył OVW Heavyweight Championship[2], a w drużynie z Rikiem Constantinem sięgnął po OVW Tag Team Championship[2].

Podczas pobytu w OVW Cena otrzymał kilka szans walki na house showach i tapingach programów telewizyjnych WWF. Zawalczył m.in. z Sheltonem Benjaminem[17] i Tommym Dreamerem[18].

Droga do chwały (2002–2004)

Cena wykonujący FU na Kurcie Angle w 2005
Cena jako United States Champion

Oficjalny debiut Ceny w World Wrestling Entertainment (WWE; wcześniej WWF – nazwa została zmieniona po procesie sądowym z World Wildlife Fund) nastąpił 27 czerwca 2002. Odpowiedział na wyzwanie Kurta Angle'a i przegrał starcie. Dobrej walki pogratulowali mu Rikishi, Farooq, Billy Kidman oraz The Undertaker[19]. Po debiucie rozpoczął rywalizację z Chrisem Jericho. Pokonał rywala na gali Vengeance[20]. We wrześniu rozpoczął feud z Eddiem i Chavo Guerrero. Występował głównie na tygodniówce SmackDown[21].

W październiku, Cena połączył siły z Billym Kidmanem; drużyna wzięła udział w turnieju o nowo utworzone WWE Tag Team Championship. Odpadli już w pierwszej rundzie[22]. Na następnym SmackDown!, Cena obwinił Kidmana o przegraną i pokonał go w walce singlowej[23], lecz przegrał starcie rewanżowe tydzień później[24]. Na następnym specjalnym SmackDown! z okazji Halloween, Cena przebrał się za rapera Vanilla Ice i wykonał freestyle[25]. Wkrótce przybrał wizerunek rapera na stałe[26].

W pierwszej połowie 2003 Cena rywalizował z Chrisem Benoit, a następnie z posiadaczem WWE Championship – Brockiem Lesnarem. Cena wygrał turniej o miano pretendenckie do WWE Championship[27], został jednak pokonany przez Lesnara w walce o mistrzostwo na Backlash[28]. Na gali Vengeance został pokonany przez The Undertakera[29]. W listopadzie dołączył do drużyny Kurta Angle'a na Survivor Series[30].

We wczesnym 2004, Cena wziął udział w Royal Rumble matchu na gali Royal Rumble; został wyeliminowany z walki przez Big Showa[31]. Zdarzenie to doprowadziło do rozpoczęcia rywalizacji Ceny z Big Showem. Na WrestleManii XX, Cena pokonał rywala w walce o WWE United States Championship[32]. Jego panowanie skończyło się cztery miesiące później, gdy został pozbawiony pasa po walce z Kurtem Angle'em[33]. Cena odzyskał pas po serii pięciu walk z Bookerem T, która zakończyła się na gali No Mercy[34]. Pas utracił tydzień później, na rzecz debiutującego Carlito[35]. Rozpoczęło to rywalizację Ceny z debiutantem. Feud zakończył się rzekomym dźgnięciem w nerkę Ceny przez ochroniarza Carlito – Jesúsa[36][37]. W rzeczywistości Cena potrzebował przerwy od akcji w ringu, by móc zagrać w The Marine. Cena odzyskał United States Championship w listopadzie, tuż po powrocie do ringu[38].

WWE Champion (2005–2007)

Cena wziął udział w Royal Rumble matchu w styczniu 2005. Ostatnimi dwoma przetrwałymi w walce zawodnikami byli on i Batista. Obydwaj zostali wyeliminowani w tym samym momencie; walkę zrestartowano, a jej zwycięzcą okazał się Batista[39]. W następnym miesiącu Cena pokonał Kurta Angle'a, by zaskarbić sobie prawo do walki z WWE Championem – Johnem „Bradshawem” Layfieldem (JBL)[40]. Rozpoczął więc rywalizację z JBL'em i jego stajnią Cabinet. Cena utracił United States Championship na rzecz członka Cabinetu, Orlando Jordana[41], jednak na WrestleManii 21 pokonał Layfielda w walce o WWE Championship[42]. Po WrestleManii Cena wprowadził pas ze „spinnerem”, a JBL ukradł pierwotny pas mistrzowski i nadal uważał się za mistrza[43]. Rywalizacja Ceny z Layfieldem zakończyła się na Judgment Day, kiedy to Cena pokonał rywala w „I Quit” matchu i odebrał mu stary pas mistrzowski[44].

W czerwcu 2005 Cena został przeniesiony do brandu Raw[45]. Rozpoczął rywalizację z Erikiem Bischoffem, po tym jak odmówił udziału w walce przeciwko rosterowi Extreme Championship Wrestling (ECW) na gali One Night Stand[46]. Bischoff nakazał Chrisowi Jericho odebrać mistrzostwo Cenie[47]. Pomimo, iż w trakcie trwania ich rywalizacji Jericho przedstawiany był jako heel (czarny charakter), a Cena jako face (pozytywna postać), fani zgromadzeni na widowni wspierali Jericho[48]. 22 sierpnia Cena pokonał Jericho w „You're Fired” matchu[49]. Kolejnym rywalem Ceny stał się Kurt Angle. Cena obronił tytuł w walce z Angle'em na gali Unforgiven[50] i przypiął go w rewanżowym starciu na Survivor Series[51].

Cena walczący z Edge'em na evencie WWE

Na New Year's Revolution w styczniu 2006 Cena obronił WWE Championship w Elimination Chamber matchu. Tuż po zakończeniu walki Edge wykorzystał walizkę WWE Money in the Bank, dwukrotnie wykonał Spear na Cenie i przypiął mistrza, zdobywając WWE Championship[52]. Cena odzyskał tytuł trzy tygodnie później na Royal Rumble[53]. Po gali Cena rozpoczął rywalizację z Triple H'em, którego pokonał na WrestleManii 22[54]. Negatywne reakcje publiczności na Cenę nasiliły się podczas jego feudu z Robem Van Damem; Cena zmierzył się z nim na One Night Stand. Publika zgromadzona na evencie nie szczędziła Cenie negatywnych okrzyków. Tej nocy Van Dam odebrał Cenie mistrzostwo dzięki interwencji Edge'a[55].

Cena na Raw w 2006

W lipcu Cena, Edge i Van Dam zmierzyli się w Triple Threat matchu o WWE Championship – starcie wygrał Edge[56]. Cena wznowił swoją rywalizację z nowym mistrzem. Kulminacją feudu był wybrany przez Edge'a Tables, Ladders, and Chairs match na gali Unforgiven; na szali pojedynku stało nie tylko mistrzostwo, ale również praca Ceny w brandzie Raw. Na Unforgiven Cena pokonał Edge'a i odzyskał tytuł mistrzowski[57].

Cena wziął udział w międzybrandowej rywalizacji, mającej wyłonić „mistrza mistrzów”. Cena, posiadacz World Heavyweight Championship King Booker oraz ECW World Champion – Big Show zawalczyli ze sobą na Cyber Sunday. W międzyczasie Cena rozpoczął feud z Kevinem Federlinem. Federline zainterweniował w walkę na Cyber Sunday, pomagając Kingowi Bookerowi obronić mistrzostwo postawione przez niego na szali[58]. W grudniu Cena zaczął rywalizować z Umagą. Na pierwszym Raw w 2007 roku, Cena został przypięty przez Federline'a dzięki pomocy Umagi[59].

Noc po Royal Rumble drużyna złożona z Ceny i jego rywala – Shawna Michaelsa – pokonała Rated-RKO (Edge'a i Randy'ego Ortona) w walce o World Tag Team Championship[60]. Na WrestleManii 23 Cena pokonał Michaelsa[61]. Następnej nocy na Raw Michaels wyeliminował Cenę z 10-Team Battle Royalu o mistrzostwa; zwycięzcami walki i nowymi posiadaczami tytułów stali się The Hardy Boyz (Jeff i Matt Hardy)[62]. Do końca kwietnia Cena rywalizował z Michaelsem, Ortonem i Edge'em. 30 kwietnia The Great Khali zaatakował wszystkich trzech głównych pretendentów do tytułu[63], a tydzień później samego Cenę, po czym ukradł mu pas mistrzowski[64]. Cena pokonał Khaliego na Judgment Day[65] oraz na One Night Stand[66], po czym rozpoczął rywalizację z Randym Ortonem. Na SummerSlam Orton wykonał trzy RKO na Cenie, jednak mistrz zdołał obronić tytuł[67]. Cena został zdyskwalifikowany w walce rewanżowej na gali Unforgiven[68].

1 października 2007, podczas walki z Mr. Kennedym, Cena naderwał mięsień piersiowy większy; kontuzja wymagała operacji i kilku miesięcy przerwy, toteż następnej nocy Vince McMahon odebrał Cenie tytuł mistrzowski, kończąc trwające 381 dni panowanie[69][70]. Pomimo kontuzji Cena pojawił się na dorocznym evencie Tribute to the Troops w Iraku w grudniu 2007[71].

Panowania jako mistrz świata (2008–2010)

Cena jako World Tag Team Champion

Cena niezapowiedzianie powrócił jako trzydziesty uczestnik Royal Rumble matchu w styczniu 2008 roku; wygrał walkę i tradycyjny title shot na WrestleManii[4]. Zamiast jednak czekać do WrestleManii, Cena postanowił wykorzystać swoją szansę na walkę z WWE Championem Randym Ortonem już na No Way Out w lutym. Cena wygrał walkę z mistrzem poprzez dyskwalifikację, przez co nie zdobył tytułu[72]. Na WrestleManii XXIV, Cena zmierzył się z Ortonem i Triple H'em w Triple Threat matchu o mistrzostwo; walkę wygrał Randy Orton[73]. Na Backlash Cena wziął udział w Fatal 4-Way Elimination matchu o WWE Championship; wyeliminował z niego JBL'a, sam jednak uległ Ortonowi[74]. Cena pokonał JBL'a na Judgment Day[75] oraz na One Night Stand w First Blood matchu[76]. Został jednak pokonany przez rywala na The Great American Bash[77].

4 sierpnia Cena stał się dwukrotnym posiadaczem World Tag Team Championship, kiedy to wraz z Batistą pokonał Cody'ego Rhodesa i Teda DiBiasego[78]. Panowanie Ceny i Batisty trwało tydzień; utracili tytuły w walce rewanżowej z byłymi mistrzami[79]. Batista pokonał Cenę na SummerSlam[80]. Cena miał zawalczyć w starciu o World Heavyweight Championship na Unforgiven, lecz przed galą doznał wymagającej operacji kontuzji szyi[81].

Cena powrócił do ringu na Survivor Series. Na tejże gali pokonał Chrisa Jericho w walce o World Heavyweight Championship, zdobywając mistrzostwo po raz pierwszy[82]. Cena i Jericho kontynuowali rywalizację aż do gali Armageddon, na której Cena obronił swoje mistrzostwo[83]. Cena utracił tytuł na rzecz Edge'a w Elimination Chamber matchu na gali No Way Out w lutym 2009[84]. Odzyskał mistrzostwo w Triple Threat matchu na WrestleManii XXV[85], lecz stracił je w walce z Edge'em na Backlash po interwencji Big Showa[86]. Zapoczątkowało to rywalizację Ceny z Big Showem; pokonał go na Judgment Day[87] i Extreme Rules[88].

Na lipcowej gali Night Of Champions wziął udział w Triple Threat matchu o WWE Championship, jednak nie zdołał wygrać starcia[89]. Dwa miesiące później na Breaking Point, Cena pokonał Randy'ego Ortona w „I Quit” matchu, zdobywając WWE Championship po raz czwarty[90]. Tytuł utracił miesiąc później w walce z Ortonem na Hell In A Cell[91], lecz odzyskał go w Iron Man matchu na Bragging Rights[92], a następnie obronił go w Triple Threat matchu z Triple H'em oraz Shawnem Michaelsem na Survivor Series[93]. Tytuł utracił na rzecz Sheamusa w Tables matchu na gali TLC: Tables, Ladders, and Chairs[94].

Cena jako WWE Champion w 2010

Cena odzyskał WWE Championship w Elimination Chamber matchu na Elimination Chamber w lutym 2010[95]. Jego panowanie trwało kilka minut – Vince McMahon nakazał zmęczonemu Cenie bronić tytułu w walce przeciwko Batiście[96]. Cena wygrał walkę o mistrzostwo na WrestleManii XXVI[97] i obronił je w walkach z Batistą na Extreme Rules[98] oraz Over The Limit[99].

Rywalizacja z The Nexus (2010–2011)

 Zobacz też: The Nexus.
Cena zmuszony przez Wade'a Barretta do przeczytania jego orędzia jako członek The Nexus

7 czerwca 2010 Cena został zaatakowany przez grupę byłych uczestników pierwszego sezonu NXT, z Wade'em Barrettem na czele. Jego przeciwnik – CM Punk, a także Luke Gallows i personel obecny przy ringu również ucierpieli z rąk ugrupowania, lecz to Cena był głównym celem ataku[100]. Na WWE Fatal 4-Way Cena utracił WWE Championship na rzecz Sheamusa, po tym jak to samo ugrupowanie – The Nexus – zainterweniowało w walkę[101]. Cena przegrał rewanżowy Steel Cage match z Sheamusem na Money in the Bank po ponownej interwencji The Nexus[102]. Aby pokonać ugrupowanie Cena połączył siły z Edge'em, Chrisem Jericho, Johnem Morrisonem, R-Truthem, The Great Khalim i Bretem Hartem. Dwie drużyny spotkały się na SummerSlam; starcie wygrała drużyna Ceny dzięki pomocy powracającego Daniela Bryana – byłego członka The Nexus[103].

Cena wyzwał Wade'a Barretta do walki na gali Hell in a Cell, przy czym, jeżeli by przegrał, musiałby dołączyć do The Nexus. Na gali przegrał walkę z Barrettem i został zmuszony do wypełniania wszystkich poleceń członków ugrupowania pod groźbą zwolnienia z WWE[104]. Na Bragging Rights Cena i członek Nexus – David Otunga – pokonali Cody'ego Rhodesa i Drewa McIntyre'a w walce o WWE Tag Team Championship. Jeszcze tej samej nocy miał pomóc Barrettowi wygrać walkę z Randym Ortonem o WWE Championship. Barrett nakazał mu nie dopuścić do tego, by Orton wygrał pojedynek; Cena doprowadził do wygranej Barretta poprzez dyskwalifikację, przez co lider The Nexus nie zdobył tytułu mistrzowskiego[105]. Następnej nocy na Raw Cena i Otunga utracili tytuły na rzecz członków Nexus – Heatha Slatera i Justina Gabriela – po tym, jak Barrett nakazał Otundze „położyć się i przegrać tytuł”[106]. Na Survivor Series Cena stał się sędzią specjalnym pojedynku o tytuł pomiędzy Barrettem a Ortonem, przy czym, jeżeli Orton obroniłby tytuł, Cena zostałby zwolniony z WWE. Orton pokonał Barretta, przez co Cena zmuszony był opuścić federację[107]. Następnej nocy na Raw Cena wygłosił mowę pożegnalną, po czym zainterweniował w pojedynek rewanżowy między Ortonem a Barrettem, nie pozwalając Barrettowi wygrać[108]. Tydzień później pojawił się na Raw jako widz, później jednak zaatakował członków The Nexus, twierdząc, że choć nie pracuje dla WWE, nadal może zniszczyć ugrupowanie[109]. 13 grudnia Cena został ponownie zatrudniony przez Wade'a Barretta[110]. Zmierzył się z liderem Nexus na TLC: Tables, Ladders & Chairs w Chairs matchu; zdołał wygrać pojedynek[111].

Cena na Tribute to the Troops w 2010

27 grudnia The Nexus, już bez Barretta, ogłosiło, że ma nowego lidera i zaoferowało Cenie rozejm. Ten jednak odmówił, na co w odpowiedzi Nexus zaatakowało go i zostawiło w ringu frotkę z ich logo. Wówczas do ringu wszedł CM Punk, lecz zamiast atakować Cenę, założył frotkę The Nexus, symbolicznie ogłaszając, iż jest nowym liderem ugrupowania[112]. Cena zmierzył się z CM Punkiem 17 stycznia 2011, walka zakończyła się no contestem po tym, jak debiutujący przyszły członek Nexus – Mason Ryan – zaatakował Cenę[113]. Rywalizacja Ceny z The Nexus zakończyła się na Royal Rumble, podczas którego Cena wyeliminował z Royal Rumble matchu większość członków ugrupowania[114].

Bicie rekordów jako WWE Champion (2011–2013)

Podczas tego samego Royal Rumble matchu Cena został wyeliminowany przez niebiorącego udziału w walce ówczesnego posiadacza WWE Championship – The Miza[114]. Na gali Elimination Chamber Cena wygrał Elimination Chamber match i szansę walki z Mizem na WrestleManii XXVII[115].

Cena i The Rock na WrestleManii XXVIII

21 lutego Cena skomentował ogłoszenie The Rocka jako gospodarza WrestleManii i jeszcze tej samej nocy, wraz z The Mizem, zdobył WWE Tag Team Championship, pokonując Heatha Slatera i Justina Gabriela. Ich panowanie trwało 5 minut; Slater i Gabriel odzyskali tytuły po tym, jak Miz zaatakował Cenę podczas natychmiastowo wykorzystanej walki rewanżowej[116]. 28 marca, po kilku tygodniach wymiany obelg, Cena skonfrontował się z The Rockiem i wymierzył mu Attitude Adjustment po odparciu ataku ze strony The Miza i Alexa Riley'ego[117]. Na WrestleManii starcie pomiędzy Ceną a Mizem zakończyło się podwójnym wyliczeniem pozaringowym. The Rock nakazał wznowić pojedynek i zaatakował Cenę Rock Bottom, dzięki czemu The Miz obronił mistrzostwo[118]. Następnej nocy Cena przyjął wyzwanie Rocka na walkę na WrestleManii XXVIII[119].

Na Extreme Rules Cena pokonał The Miza i Johna Morrisona w Triple Threat Steel Cage matchu o WWE Championship[120]. Obronił mistrzostwo w rewanżowym „I Quit” matchu z The Mizem na Over The Limit[121] i w walce z R-Truthem na Capitol Punishment[122]. Rozpoczął rywalizację z CM Punkiem. Na Money in the Bank Punk odebrał Cenie WWE Championship i odszedł z WWE z pasem mistrzowskim[123]. Po tym, jak Rey Mysterio wygrał nowe WWE Championship w turnieju, Cena wyzwał go na pojedynek i jeszcze tej samej nocy stał się rekordowym dziewięciokrotnym zdobywcą WWE Championship. Świętowanie wygranej przerwał mu powracający ze swoim pasem CM Punk[124]. Punk pokonał Cenę na SummerSlam, stając się niekwestionowanym mistrzem WWE. Po tym, jak Alberto Del Rio wykorzystał walizkę WWE Money in the Bank i zdobył WWE Championship[125], Cena stał się pretendentem do tytułu i pokonał Del Rio na Night Of Champions, stając się mistrzem po raz dziesiąty[126]. Tytuł utracił w walce rewanżowej z Del Rio na Hell in a Cell[127]. Przegrał też walkę rewanżową na Vengeance po tym, jak w walkę zainterweniowali The Miz i R-Truth[128]. Cena otrzymał pozwolenie na wybranie sobie dowolnego partnera do walki z Mizem i R-Truthem na Survivor Series. Wybrał The Rocka i pomimo ostrej wymiany obelg w następnych tygodniach, Cena i Rock zdołali pokonać Miza i R-Trutha na gali. Survivor Series zakończyło się widokiem The Rocka wykonującego Rock Bottom na Cenie[129].

Brock Lesnar i Cena w kwietniu 2012

Następnie Cena rozpoczął rywalizację z Kane'em. Ich starcie na Royal Rumble w styczniu 2012 zakończyło się remisem[130], a Ambulance match na Elimination Chamber – zwycięstwem Ceny[131]. Na WrestleManii XXVIII Cena przegrał starcie z The Rockiem[132].

Następnej nocy na Raw Cena został zaatakowany przez powracającego do WWE – Brocka Lesnara[133]. Zaowocowało to rozpoczęciem rywalizacji z Generalnym Menedżerem Raw, Johnem Laurinaitisem, który wyznał, że podpisał kontrakt z Lesnarem, aby przywrócić nieco „realizmu” do WWE[134]. Na Extreme Rules, Cena pokonał Lesnara w Extreme Rules matchu[135], lecz na Over The Limit przegrał walkę z Laurinaitisem po interwencji Big Showa[136]. Na No Way Out Cena pokonał Big Showa w walce, której stawką była praca Laurinaitisa oraz jego samego w WWE[137].

Cena wygrał Money in the Bank ladder match na Money in the Bank i stał się posiadaczem walizki i kontraktu na walkę o tytuł mistrzowski[3]. Na tysięcznym odcinku Raw Cena wykorzystał walizkę, by zawalczyć z CM Punkiem, lecz przegrał poprzez dyskwalifikację spowodowaną interwencją Big Showa w pojedynek[138]. Tym samym Cena stał się pierwszą osobą, która po wykorzystaniu walizki Money in the Bank nie zdobyła mistrzostwa. Punk pokonał Cenę i Big Showa w Triple Threat matchu na SummerSlam[139], zaś starcie między Ceną a Punkiem na Night of Champions zakończyło się remisem[140]. Cena doznał kontuzji ręki, która wykluczyła go z akcji w ringu aż do gali Survivor Series w listopadzie, na której zmierzył się z Rybackiem i CM Punkiem o WWE Championship; nie zdołał wygrać starcia[141]. Następnie rozpoczął rywalizację z Dolphem Zigglerem i AJ Lee. Na TLC: Tables, Ladders & Chairs, interwencja AJ Lee spowodowała przegraną Ceny w walce z Zigglerem[142]. Następnej nocy na Raw Cena połączył siły z Vickie Guerrero i stanął w szranki z Zigglerem i AJ Lee; walka zakończyła się dyskwalifikacją po tym, jak debiutujący w głównym rosterze – Big E Langston – zaatakował Cenę[143]. Cena pokonał Zigglera 7 stycznia 2013 w walce singlowej[144], jak również tydzień później w Steel Cage matchu[145], pomimo interwencji ze strony Lee i Langstona w obydwu walkach.

27 stycznia 2013 Cena wygrał Royal Rumble match po raz drugi[5], a następnie ogłosił, że na WrestleManii 29 zmierzy się z posiadaczem WWE Championship. Cena, Ryback i Sheamus zaczęli rywalizować z The Shield; kulminacją feudu był Six-Man Tag Team match pomiędzy drużynami na Elimination Chamber, z którego zwycięsko wyszło The Shield[146]. 25 lutego Cena pokonał CM Punka, aby utwierdzić swój status jako pretendenta do WWE Championship[147], będącego w posiadaniu The Rocka. Na WrestleManii 29 Cena pokonał The Rocka, stając się jedenastokrotnym mistrzem WWE[148]. Po WrestleManii rozpoczął rywalizację z Rybackiem; zmierzył się z nim na Extreme Rules oraz na Payback. W obydwu przypadkach zdołał obronić WWE Championship[149][150]. Na gali Money in the Bank wygrał starcie z Markiem Henrym[151], zaś na SummerSlam utracił pas mistrzowski na rzecz Daniela Bryana w starciu, którego sędzią specjalnym był Triple H[152]. W następnym tygodniu przeszedł operację mięśnia trójgłowego ramienia, która miała wykluczyć go z akcji na co najmniej 4 miesiące[153].

Próby zdobycia i panowania jako mistrz świata (2013–2015)

Cena powrócił na gali Hell in a Cell w październiku 2013 i pokonał Alberta Del Rio w starciu o World Heavyweight Championship, zdobywając owe mistrzostwo po raz trzeci[154]. Zdołał obronić tytuł w walce rewanżowej z Del Rio miesiąc później na Survivor Series[155]. Cena wyzwał Randy'ego Ortona do walki unifikującej World Heavyweight Championship oraz WWE Championship. Na TLC: Tables, Ladders & Chairs Cena przegrał TLC match o tytuły[156]. W walkę rewanżową na gali Royal Rumble zainterweniowało The Wyatt Family, powodując przegraną Ceny[157]. Na Elimination Chamber zaś The Wyatt Family przeszkodziło Cenie w wygraniu Elimination Chamber matchu[158].

Lider Wyatt Family – Bray Wyatt – zgodził się na walkę z Ceną na WrestleManii XXX; chciał zmienić Cenę „z bohatera w potwora”[159]. Na WrestleManii Cena pokonał Wyatta pomimo interwencji ze strony członków The Wyatt Family[160]. Na Extreme Rules Cena ponownie okazał się lepszy od Wyatta[161], a ich rywalizacja zakończyła się na Payback, kiedy to Cena zwyciężył w Last Man Standing matchu[162].

16 czerwca, na epizodzie Raw, Cena pokonał Kane'a, stając się jednym z uczestników Ladder matchu o zawieszony tytuł WWE World Heavyweight Championship na Money in the Bank. Na gali, Cena wygrał starcie, stając się piętnastokrotnym mistrzem świata[163]. Cena zdołał obronić mistrzostwo w Fatal 4-Way matchu na gali Battleground[164], lecz utracił je w walce z Brockiem Lesnarem na SummerSlam[165]. W walkę rewanżową na Night Of Champions zainterweniował Seth Rollins, powodując dyskwalifikację Ceny[166]. Rozpoczął rywalizować z Deanem Ambrosem o prawo do walki z Rollinsem na Hell in a Cell. Po przegranej z Ambrosem[167] Cena wygrał z Randym Ortonem w Hell in a Cell matchu o miano pretendenckie do WWE World Heavyweight Championship[168].

Cena tuż po pokonaniu Ruseva na WrestleManii 31

27 października na Raw Triple H zaoferował Cenie dołączenie do The Authority. Cena odmówił, a w odpowiedzi Triple H wyznaczył Traditional Survivor Series Tag Team Elimination match pomiędzy drużyną reprezentującą Authority a drużyną prowadzoną przez Cenę[169]. W następnych tygodniach ogłoszono, że jeśli Team Authority przegra, to samo Authority zostanie rozwiązane[170], zaś jeżeli Team Cena przegra, to wszyscy członkowie tej drużyny, oprócz samego Ceny, zostaną zwolnieni[171]. Na Survivor Series zadebiutował Sting; zaatakował on sędziego Scotta Armstronga i oraz Triple H'a. Pozwoliło to na przypięcie Rollinsa przez Dolpha Zigglera i wygranie walki przez drużynę Johna Ceny[172]. Na TLC: Tables, Ladders & Chairs Cena pokonał Rollinsa w Tables matchu. 29 grudnia, na Raw, Rollins zmusił Cenę do przywrócenia The Authority; Rollins groził atakiem na gościu specjalnym Raw – Edge'u[173]. 19 stycznia 2015 Cena pokonał Rollinsa, Kane'a i Big Showa w handicap matchu, ponownie dzięki pomocy Stinga[174]. Na Royal Rumble Cena zmierzył się z Brockiem Lesnarem i Sethem Rollinsem; nie udało mu się zdobyć WWE World Heavyweight Championship[175].

United States Champion (2015–2016)

Po Royal Rumble Cena rozpoczął rywalizację z posiadaczem WWE United States Championship – Rusevem. Zmierzył się z nim na gali Fastlane; Rusev nieczysto wygrał starcie[176]. Cena wyzwał Ruseva do walki o mistrzostwo na WrestleManii 31. Na WrestleManii Cena pokonał Ruseva, stając się posiadaczem United States Championship po raz czwarty[177]. Przez następne tygodnie Cena bronił mistrzostwa na każdym Raw przeciwko różnym przeciwnikom, jak również na Extreme Rules[178] oraz Payback[179] przeciwko Rusevowi. Dzień po gali Payback Cena został zaatakowany przez ówczesnego mistrza NXT – Kevina Owensa. Owens pokonał Cenę na Elimination Chamber[180], lecz Cena zdołał wygrać walkę z Owensem na Battleground, tym samym kończąc ich rywalizację[181]. Następnie wznowił feud z ówczesnym posiadaczem WWE World Heavyweight Championship – Sethem Rollinsem. Zdołał obronić United States Championship w walce z Rollinsem na Raw[182], lecz przegrał „Winner Takes All” match na SummerSlam, którego stawką były obydwa mistrzostwa[183].

Cena odzyskał United States Championship na Night of Champions[184], lecz utracił je miesiąc później na Hell in a Cell w starciu przeciwko powracającemu Alberto Del Rio[185]. Nie zdołał pokonać go w starciu rewanżowym[186]. W styczniu 2016 Cena przeszedł operację ramienia, która miała wykluczyć go z akcji na kilka miesięcy[187].

Rywalizacja z The Club (od 2016)

Cena powrócił na WrestleManii 32, aby pomóc byłemu rywalowi, The Rockowi, wygonić z ringu The Wyatt Family[188]. Następnie nie zjawił się aż do 30 maja, kiedy to rozpoczął rywalizację z AJ Stylesem i ugrupowaniem The Club[189]. Na Money in the Bank AJ Styles pokonał Johna Cenę dzięki interwencji reszty członków The Club. Następnej nocy Styles i Luke Gallows zaatakowali Cenę podczas jego walki z Karlem Andersonem. 27 czerwca Cena oraz Styles przeszkodzili sobie nawzajem w walkach kwalifikacyjnych do starcia o WWE Championship na Battleground. Tydzień później The Club ponownie próbowało zaatakować Cenę, lecz tym razem w jego obronie stanęli Enzo Amore i Big Cass[190]. W lipcu, w wyniku WWE Draftu, Cena stał się członkiem brandu SmackDown Live[191]. Na gali Battleground Cena, Amore i Cassady pokonali członków The Club[192]. Styles wyzwał Cenę na kolejną walkę, tym razem na SummerSlam. Cena przyjął wyzwanie[193].

Życie osobiste

Przed premierą 12 rund Cena ogłosił swoje zaręczyny z Elizabeth Huberdeau[194]. Para wzięła ślub 11 lipca 2009[195]. 1 maja 2012 Cena wniósł pozew o rozwód, który został sfinalizowany 18 lipca[196]. Rozwód Ceny został wykorzystany jako część scenariusza WWE[197]. Od listopada 2012 spotyka się z wrestlerką Nikki Bellą[198].

Cena jest leworęczny[199]. Jest fanem japońskiego anime i serii gier Command & Conquer[200][201]. Ma kolekcję ponad dwudziestu samochodów typu muscle[194].

Inne media

Film

Cena z amerykańskimi żołnierzami piechoty morskiej na premierze W cywilu

W 2006 Cena wystąpił w wyprodukowanym przez WWE Studios i 20th Fox Century America filmie W cywilu. Ogólnoświatowe zyski finansowe z dystrybucji filmu wyniosły ponad 18 milionów dolarów[202]. Światowa premiera jego drugiego filmu, 12 rund, odbyła się w marcu 2009; podobnie jak W cywilu została wyprodukowana przez WWE Studios[203]. W 2010 odbyła się premiera jego trzeciego filmu – Legendary[204]. Cena zagrał ojca Freda w Fred: The Movie i jego sequelach: Noc żywego Freda i Fred: Obóz obciachu. W 2015 Cena wystąpił w filmach Wykolejona, Sisters oraz Daddy's Home[205].

Telewizja

W 2001 Cena wystąpił w reality show Manhunt[205]. W 2007 wziął udział w Fast Cars and Superstars: The Gillette Young Guns Celebrity Race i zajął trzecie miejsce w rywalizacji. W tym samym roku, w dokumencie CNN – Death Grip: Inside Pro Wrestling, wypowiedział się na temat używania sterydów przez wrestlerów[206]. W 2008 poprowadził australijską wersję Nickelodeon Kids’ Choice Awards. Gościnnie wystąpił w serialach Świry oraz Hannah Montana[205].

Cena jest prowadzącym reality show American Grit. Premiera pierwszego odcinka odbyła się 14 kwietnia 2016[207].

Muzyka

Cena jest nie tylko wrestlerem, ale również raperem. Samodzielnie wykonał swój motyw muzyczny „Basic Thuganomics”, a utwór znalazł się na ścieżce dźwiękowej WWE WWE Originals[208]. Pierwszy album Ceny, You Can't See Me, ukazał się w 2005. Na płycie znalazł się między innymi motyw muzyczny Ceny „The Time Is Now”[209].

W 2014 Cena, wraz z Wizem Khalifą, nagrał dwa utwory, które później znalazły się na ścieżce dźwiękowej do gry WWE 2K15[210].

Filmografia

Film

Rok Tytuł Rola Notka Źródło
2000 Kibice do dzieła! Trener [211]
2006 W cywilu John Triton [211]
2009 12 rund Danny Fisher [211]
2010 Legendary Mike Chetley [211]
2010 Fred: The Movie Tata Freda [211]
2011 The Reunion Sam Cleary [211]
2012 Noc żywego Freda Tata Freda [211]
2013 Fred: Obóz obciachu Tata Freda [211]
2014 Scooby Doo: WrestleMania - Tajemnica ringu On sam (głos) [211]
2015 Flintstonowie: Wielkie Łubu-dubu John Cenastone (głos) [211]
2015 Wykolejona Steven [211]
2015 Sisters Pazuzu [211]
2015 Daddy's Home Roger [211]

Telewizja

Rok Tytuł Rola Notka Źródło
2001 Manhunt On sam [211]
2007 Fast Cars and Superstars: The Gillette Young Guns Celebrity Race On sam [211]
2009 Saturday Night Live On Sam (sezon 34: odcinek 18) [211]
2010 Świry Ewan O'Hara (sezon 4: odcinek 10) [211]
True Jackson On sam (sezon 2: odcinek 12) [211]
Hannah Montana On sam (sezon 4, odcinek 9) [211]
Generator Rex Hunter Cain (sezon 1: odcinek 13) [211]
2012 Zdaniem Freda! Tata Freda [211]
2013–obecnie Total Divas On sam [211]
2015 Parks and Recreation On sam (sezon 7: odcinek 10) [211]
2016 American Grit On sam Prowadzący [211]
The Edge & Christian Show that totally reeks of Awesomeness On sam [211]

Gry komputerowe

Cena jest grywalną postacią w wielu grach komputerowych o tematyce wrestlingu[212][213][214][215][216][217][218][219][220][221][222][223][224][225][226][227][228]. Postać Ceny zadebiutowała w grze WWE Wrestlemania XIX, wydanej w 2003 roku[229].

Kultura masowa

Unexpected John Cena (znany również jako Unexpected Cena, It's John Cena lub And his name is John Cena) jest memem internetowym i formą trollingu. Pierwotnie była to forma dowcipu, zapoczątkowana przez żarty telefoniczne stacji radiowej Z Morning Zoo, polegające na tym, że dzwoniono do słuchaczy i rozmawiano z nimi tylko i wyłącznie o wrestlingu. Podczas jednej z takich rozmów prowadzący audycję znienacka wypowiedział słowa „...and his name is John Cena!”. Niedługo później w Internecie pojawiły się pierwsze memy i filmiki z Ceną. Przedstawiały urywki seriali telewizyjnych, popularnych filmów czy piosenek, nagle przerwanych przez głośno odtworzoną wejściówkę Ceny i komentatora krzyczącego „and his name is John Cena!”[230]. Mem został ciepło przyjęty zarówno przez dziennikarzy, jak i samego Cenę[231].

Styl walki

Cena wykonujący Attitude Adjustment
STF założone przez Cenę na Marku Henrym
Cena wykonujący Five Knuckle Shuffle
Cena wykonujący Spin-out powerbomb
  • Finishery
    • AA – Attitude Adjustment (Standing fireman's carry)[232] – od 2003
    • STFU/STF[232] – od 2005
  • Inne ruchy
  • Przydomki
    • „The Leader of the Cenation/The Cenation Leader”[234]
    • „The Champ”[235]
    • „The Doctor of Thuganomics”[236]
    • „Fruity Pebbles”[237]
    • „The Face Who Runs the Place”[238]
  • Menedżerowie
  • Motywy muzyczne
    • „Insert Bass Here” od DJ Case (2002 – luty 2003)[240]
    • „Basic Thuganomics” od Johna Ceny (marzec 2003 – marzec 2005)[240]
    • „The Time Is Now” od Johna Ceny i Tha Trademarca (od 2005)[240]

Mistrzostwa i osiągnięcia

Wrestling

Cena – rekordzista pod względem liczby posiadań WWE Championship/WWE World Heavyweight Championship (12)
Cena jako World Heavyweight Champion.
Cena jako United States Champion.

Inne

  • Springfield College Athletic Hall of Fame (2015)[256]
  • Make-A-Wish Foundation Special Recognition Award (za spełnienie 300 życzeń)[257]
  • 2014 Sports Social TV Entertainer of the Year[258]
  • 2016 USO Legacy of Achievement Award[259]

Bilans Luchas de Apuestas

Zwycięzca Przegrany Miejsce Wydarzenia Data Notka
John Cena (kontrakt) Big Show (kontrakt Johna Laurinaitisa) East Rutherford, New Jersey No Way Out 17 czerwca 2012
  1. ↑ a b John Cena: Profile & Match Listing – Internet Wrestling Database (IWD) [online], www.profightdb.com [dostęp 2016-06-12].
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Philip Kreikenbohm, Titles « John Cena « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-08-28].
  3. ↑ a b c WWE Money in the Bank 2012 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-12].
  4. ↑ a b c John Cena wins the Royal Rumble Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-12].
  5. ↑ a b c John Cena won the 30-Man Royal Rumble Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-12].
  6. ↑ Billboard.com – Artist Chart History – John Cena [online], 20 września 2007 [dostęp 2016-06-12].
  7. ↑ a b Heavyweight homecoming: WWE champion John Cena reflects on road to stardom [online], www.webcitation.org [dostęp 2016-06-12].
  8. ↑ July 2013 Panorama Community Magazine [online], Issuu [dostęp 2016-06-12].
  9. ↑ Springfield College Football All-Americans – Springfield College Athletics [online], www.springfieldcollegepride.com [dostęp 2016-06-12].
  10. ↑ Reality News Online – Survivor – reality TV – Big Brother – Apprentice – Amazing Race – American Idol – Television Entertainment [online], 18 stycznia 2006 [dostęp 2016-06-12] [zarchiwizowane z adresu 2006-01-18].
  11. ↑ Inside WWE's New Magazine [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-12].
  12. ↑ a b Philip Kreikenbohm, Tytuły zdobyte przez Johna Cenę [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-12].
  13. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « John Cena « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-08-28].
  14. ↑ Philip Kreikenbohm, WWF Sunday Night Heat #114 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-12].
  15. ↑ Philip Kreikenbohm, WWF Sunday Night Heat #127 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-12].
  16. ↑ Philip Kreikenbohm, WWF Sunday Night Heat #136 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-12].
  17. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Sunday Night Heat #199 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-12].
  18. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE RAW House Show « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-12].
  19. ↑ Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-08-27].
  20. ↑ Full Event Results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-12].
  21. ↑ Philip Kreikenbohm, Matches « John Cena « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-08-28].
  22. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE SmackDown #165 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-12].
  23. ↑ 17.10.2002 – SmackDown Results – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-12].
  24. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE SmackDown #167 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-12].
  25. ↑ John Cena dresses as Vanilla Ice: SmackDown, October 31, 2002 [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-12].
  26. ↑ The Decade of John Cena [online] [dostęp 2016-08-28].
  27. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE SmackDown #192 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-12].
  28. ↑ Full Event Results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-12].
  29. ↑ Full Event Results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-12].
  30. ↑ Full Event Results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-12].
  31. ↑ Royal Rumble Entrance & Elimination Information [online], www.prowrestlinghistory.com [dostęp 2016-06-12].
  32. ↑ Full WrestleMania XX Results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-12].
  33. ↑ 8.7.2004 – SmackDown Results – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-12].
  34. ↑ Full Event Results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-12].
  35. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE SmackDown #269 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-12].
  36. ↑ 14.10.2004 – SmackDown Results – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-12].
  37. ↑ 11.11.2004 – SmackDown Results – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-12].
  38. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE SmackDown #275 (WWE Tough Enough #4.05) « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-12].
  39. ↑ 7 Things You Should Know About WWE Royal Rumble 2005 [online], WhatCulture.com, 23 stycznia 2015 [dostęp 2016-06-13].
  40. ↑ Full Event Results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  41. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE SmackDown #290 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-13].
  42. ↑ Full WrestleMania 21 Results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  43. ↑ Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-13].
  44. ↑ Full Event Results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  45. ↑ 2005 WWE Draft Lottery [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  46. ↑ 6.6.2005 – RAW Results – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-13].
  47. ↑ 11.7.2005 – RAW Results – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-13].
  48. ↑ OO TV/Event Recaps [online], www.oowrestling.com [dostęp 2016-06-13].
  49. ↑ 22.8.2005 – RAW Results – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-13].
  50. ↑ Full Event Results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  51. ↑ WWE Champion John Cena def. Kurt Angle [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  52. ↑ Edge def. John Cena to become WWE Champion [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  53. ↑ John Cena def. Edge (new WWE Champion) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  54. ↑ Full WrestleMania 22 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  55. ↑ Aaron Bower, WWE Classic of the Week [online], Bleacher Report [dostęp 2016-06-13].
  56. ↑ 3.7.2006 – RAW Results – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-13].
  57. ↑ John Cena def. Edge to win the WWE Championship (TLC Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  58. ↑ World Heavyweight Champion King Booker won a Champion of Champions Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  59. ↑ 1.1.2007 – RAW Results – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-13].
  60. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Monday Night RAW #714 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-13].
  61. ↑ Full WrestleMania 23 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  62. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Monday Night RAW #723 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-13].
  63. ↑ 30.4.2007 – RAW Results – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-13].
  64. ↑ 7.5.2007 – RAW Results – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-13].
  65. ↑ WWE Champion John Cena def. The Great Khali [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  66. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE One Night Stand 2007: Extreme Rules « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-13].
  67. ↑ WWE Champion John Cena def. Randy Orton [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  68. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Unforgiven 2007 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-13].
  69. ↑ Cena out with pec tear, must surrender WWE Championship [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  70. ↑ WWE World Heavyweight Championship [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  71. ↑ 24.12.2007 – RAW Results – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-06-13].
  72. ↑ John Cena def. WWE Champion Randy Orton (DQ, Orton retains) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  73. ↑ Full WrestleMania XXIV results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  74. ↑ Triple H def. Randy Orton, John Cena and JBL in a Fatal Four Way Elimination Match (new WWE Champion) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  75. ↑ John Cena def. JBL [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  76. ↑ First Blood Match: John Cena defeats JBL [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  77. ↑ JBL def. John Cena in a NYC Parking Lot Brawl [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  78. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Monday Night RAW #793 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-13].
  79. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Monday Night RAW #794 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-13].
  80. ↑ Batista def. John Cena [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  81. ↑ Cena out, vows to return [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  82. ↑ John Cena def. World Heavyweight Champion Chris Jericho [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  83. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Armageddon 2008 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-13].
  84. ↑ Edge wins World Heavyweight Title Elimination Chamber Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  85. ↑ Full WrestleMania XXV results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  86. ↑ Edge def. John Cena in Last Man Standing Match (New World Heavyweight Champion) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  87. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Judgment Day 2009 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-13].
  88. ↑ John Cena def. Big Show (Submission Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  89. ↑ WWE Champion Randy Orton def. Triple H & John Cena [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  90. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Breaking Point 2009 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-06-13].
  91. ↑ Randy Orton def. John Cena in a Hell in a Cell Match (New WWE Champion) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  92. ↑ John Cena def. WWE Champion Randy Orton (One Hour, Anything Goes WWE Iron Man Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  93. ↑ WWE Champion John Cena def. Triple H & Shawn Michaels (Triple Threat Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  94. ↑ Sheamus def. John Cena in a Tables Match (New WWE Champion) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  95. ↑ WWE Elimination Chamber Results – February 21, 2010 – Wrestlezone [online], Wrestlezone, 21 lutego 2010 [dostęp 2016-06-13] (ang.).
  96. ↑ WWE Elimination Chamber Results – February 21, 2010 – Page 2 of 5 – Wrestlezone [online], Wrestlezone, 21 lutego 2010 [dostęp 2016-06-13] (ang.).
  97. ↑ John Cena def. Batista (New WWE Champion) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  98. ↑ WWE Champion John Cena def. Batista (Last Man Standing Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  99. ↑ WWE Champion John Cena def. Batista in an "I Quit" Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  100. ↑ Raw Results – 6/7/10 – Wrestleview.com – Wrestling News and Results, WWE News, TNA News, ROH News [online], Wrestleview.com – Wrestling News and Results, WWE News, TNA News, ROH News, 8 czerwca 2010 [dostęp 2016-06-13] (ang.).
  101. ↑ NXT attack crowns Celtic champion at Fatal 4-Way [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  102. ↑ WWE Champion Sheamus def. John Cena (Steel Cage Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  103. ↑ Team WWE def. The Nexus (Elimination Tag Team Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  104. ↑ Wade Barrett def. John Cena (Cena now a member of The Nexus) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  105. ↑ Dark Pegasus Video Review: Bragging Rights 2010 [online], 411mania.com [dostęp 2016-06-13].
  106. ↑ PWTorch.com – CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 10/25: Complete "virtual time" coverage of live Raw following Bragging Rights, Bryan vs. Ziggler [online], pwtorch.com [dostęp 2016-06-13].
  107. ↑ WWE Champion Randy Orton def. Wade Barrett (with special guest referee John Cena) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  108. ↑ Raw Results – 11/22/10 [online], Wrestleview.com, 23 listopada 2010 [dostęp 2016-06-13] (ang.).
  109. ↑ Raw Results – 11/29/10 [online], Wrestleview.com, 30 listopada 2010 [dostęp 2016-06-13] (ang.).
  110. ↑ Raw Results – 12/13/10 [online], Wrestleview.com, 14 grudnia 2010 [dostęp 2016-06-13] (ang.).
  111. ↑ WWE TLC: Tables, Ladders & Chairs 2010 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  112. ↑ Raw Results – 12/27/10 [online], Wrestleview.com, 28 grudnia 2010 [dostęp 2016-06-13] (ang.).
  113. ↑ Raw Results – 1/17/11 [online], Wrestleview.com, 18 stycznia 2011 [dostęp 2016-06-13] (ang.).
  114. ↑ a b Complete 2011 Royal Rumble Entry Order & Elimination List – Wrestlezone [online], Wrestlezone, 31 stycznia 2011 [dostęp 2016-06-13] (ang.).
  115. ↑ John Cena won the Raw Elimination Chamber Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  116. ↑ Raw Results – 2/21/11 [online], Wrestleview.com, 22 lutego 2011 [dostęp 2016-06-13] (ang.).
  117. ↑ Raw: March 28, 2011 [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  118. ↑ WWE Champion The Miz def. John Cena [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  119. ↑ PWTorch.com – CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 4/4: Complete "virtual time" coverage of live Raw – The Rock & Austin live, fall-out from WrestleMania 27, Sin Cara debuts [online], pwtorch.com [dostęp 2016-06-13].
  120. ↑ John Cena won a Triple Threat Steel Cage Match (New WWE Champion) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  121. ↑ WWE Champion John Cena def. The Miz (“I Quit” Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  122. ↑ WWE Champion John Cena def. R-Truth [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  123. ↑ CM Punk def. John Cena (New WWE Champion) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  124. ↑ Raw: July 25, 2011 [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  125. ↑ CM Punk def. John Cena; Alberto Del Rio cashed in Raw Money in the Bank briefcase (New Undisputed WWE Champion) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  126. ↑ John Cena def. Alberto Del Rio (New WWE Champion) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  127. ↑ Alberto Del Rio def. John Cena and CM Punk in a Triple Threat Hell in a Cell Match (New WWE Champion) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  128. ↑ WWE Champion Alberto Del Rio def. John Cena (Last Man Standing Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  129. ↑ The Rock & John Cena def. The Miz & R-Truth [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-13].
  130. ↑ John Cena vs. Kane (Double Count-out) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  131. ↑ John Cena def. Kane (Ambulance Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  132. ↑ The Rock def. John Cena [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  133. ↑ PWTorch.com – CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 4/2: Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw – WM28 fall-out, how will Cena respond to Rock loss?, two big title matches [online], pwtorch.com [dostęp 2016-06-14].
  134. ↑ PWTorch.com – CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 4/9: Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw – Lesnar officially returns & Cena responds, Stooges [online], pwtorch.com [dostęp 2016-06-14].
  135. ↑ John Cena def. Brock Lesnar (Extreme Rules Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  136. ↑ John Laurinaitis def. John Cena [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  137. ↑ John Cena def. Big Show in a Steel Cage Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  138. ↑ Raw 1,000 results: John Cena failed to win the WWE Title; The Rock floored by CM Punk [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  139. ↑ WWE Champion CM Punk def. John Cena, Big Show [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  140. ↑ WWE Champion CM Punk vs. John Cena ended in a draw [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  141. ↑ Survivor Series 2012 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  142. ↑ Dolph Ziggler def. John Cena (Ladder Match for the World Heavyweight Championship Money in the Bank contract) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  143. ↑ PWTorch.com – CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 12/17: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – The strangest show of the year concludes with the debut of a new monster heel; Ric Flair returns [online], pwtorch.com [dostęp 2016-06-14].
  144. ↑ PWTorch.com – CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 1/7: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WWE Title match, The Rock returns, Cena vs. Ziggler (updated w/Box Score) [online], pwtorch.com [dostęp 2016-06-14].
  145. ↑ PWTorch.com – CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 1/14: Live, in-person results from 20th Anniv. show – Rock Concert, off-air happenings, more (updated w/Box Score) [online], pwtorch.com [dostęp 2016-06-14].
  146. ↑ The Shield def. John Cena, Ryback & Sheamus [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  147. ↑ PWTorch.com – CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 2/25: Complete "virtual-time" coverage of live & loaded Raw – Cena vs. Punk Instant Classic, Heyman-McMahon "fight," big returns, but did Taker return? [online], pwtorch.com [dostęp 2016-06-14].
  148. ↑ John Cena def. WWE Champion The Rock [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  149. ↑ WWE Champion John Cena vs. Ryback ended in a No Contest (Last Man Standing Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  150. ↑ WWE Champion John Cena def. Ryback (Three Stages of Hell Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  151. ↑ WWE Champion John Cena def. Mark Henry [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  152. ↑ Daniel Bryan def. WWE Champion John Cena; Randy Orton cashed in his Money in the Bank contract on Bryan to become WWE Champion [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  153. ↑ PWTorch.com – RAW NEWS: Cena gone 4-6 months, Triple H explanation, WWE Title & World Title pictures, RVD, new tag team, more [online], pwtorch.com [dostęp 2016-06-14].
  154. ↑ John Cena def. Alberto Del Rio to capture World Heavyweight Championship [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  155. ↑ World Heavyweight Champion John Cena def. Alberto Del Rio [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  156. ↑ WWE Champion Randy Orton def. World Heavyweight Champion John Cena (Tables, Ladders & Chairs Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  157. ↑ WWE World Heavyweight Champion Randy Orton def. John Cena [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  158. ↑ WWE World Heavyweight Champion Randy Orton def. Daniel Bryan, John Cena, Sheamus, Cesaro & Christian in an Elimination Chamber Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  159. ↑ John Cena vs. Bray Wyatt [online], 14 marca 2014 [dostęp 2016-06-14] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-14].
  160. ↑ John Cena def. Bray Wyatt [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  161. ↑ Bray Wyatt def. John Cena (Steel Cage Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  162. ↑ John Cena def. Bray Wyatt in a Last Man Standing Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  163. ↑ John Cena def. Randy Orton, Bray Wyatt, Roman Reigns, Cesaro, U.S. Champion Sheamus, Kane and Alberto Del Rio to become the new WWE World Heavyweight Champion [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  164. ↑ John Cena won the WWE World Heavyweight Championship Fatal 4-Way Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  165. ↑ Brock Lesnar def. WWE World Heavyweight Champion John Cena [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  166. ↑ John Cena def. WWE World Heavyweight Champion Brock Lesnar by disqualification [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  167. ↑ John Cena vs. Dean Ambrose – No Holds Barred Contract on a Pole Match: Raw, Oct. 13, 2014 [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  168. ↑ John Cena def. Randy Orton inside Hell in a Cell for a future WWE World Heavyweight Title Match against Brock Lesnar [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  169. ↑ WWE RAW Results – 10/27/14 (John Cena vs. Seth Rollins). wrestleview.com. [dostęp 28 październik 2014].
  170. ↑ WWE RAW Results – 11/3/14 (Randy Orton vs. Seth Rollins). wrestleview.com. [dostęp 2014-11-04].
  171. ↑ WWE Smackdown Results – 11/21/14 (Survivor Series hype). wrestleview.com. [dostęp 2014-11-22].
  172. ↑ Team Cena def. Team Authority (Traditional Survivor Series Elimination Tag Team Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-04-15].
  173. ↑ Keller's WWE Raw report 12/29: Lesnar and Heyman show up, Ziggler vs. Rusev in a champion vs. champion match, Edge & Christian host, Bryan’s big announcement. PWTorch.com. [dostęp 2014-12-31].
  174. ↑ Raw: Jan. 19, 2015 [online], www.wwe.com [dostęp 2016-04-15].
  175. ↑ WWE Royal Rumble PPV Results – 1/25/15 (30 Man Rumble) [online], Wrestleview.com, 26 stycznia 2015 [dostęp 2016-06-14] (ang.).
  176. ↑ United States Champion Rusev def. John Cena [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  177. ↑ John Cena def. United States Champion Rusev [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  178. ↑ Cena still golden after Steel Chain Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  179. ↑ United States Champion John Cena def. Rusev ("I Quit" Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  180. ↑ Kevin Owens upends John Cena in Champion vs. Champion clash [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  181. ↑ United States Champion John Cena def. Kevin Owens [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  182. ↑ PWTorch.com – CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/27: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Cena vs. Rollins for U.S. Title, SSlam hype, Owens vs. RKO, two Divas matches, more [online], pwtorch.com [dostęp 2016-06-14].
  183. ↑ WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins def. United States Champion John Cena in a Winner Takes All Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  184. ↑ WWE Night Of Champions 2015 – Results, News And Videos – WrestlingInc.com [online], WrestlingInc.com [dostęp 2016-06-14].
  185. ↑ Alberto Del Rio def. U.S. Champion John Cena in the U.S. Open Challenge [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  186. ↑ WWE RAW Results – 12/28/15 (John Cena vs. Alberto Del Rio) [online], Wrestleview.com, 29 grudnia 2015 [dostęp 2016-06-14] (ang.).
  187. ↑ John Cena undergoing physical therapy following shoulder surgery [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  188. ↑ John Cena returns and joins The Rock to dispose of The Wyatt Family [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  189. ↑ WWE RAW Results – 5/30/16 [online], Wrestleview.com, 30 maja 2016 [dostęp 2016-06-14] (ang.).
  190. ↑ John Clapp: John Cena, Enzo Amore & Big Cass vs. The Club. wwe.com, 2016-07-04.
  191. ↑ Get complete 2016 WWE Draft results here [online] [dostęp 2016-07-20].
  192. ↑ Kevin Powers: John Cena, Enzo Amore & Big Cass def. The Club. wwe.com, 2016-07-24.
  193. ↑ Greg Parks: 8/2 WWE Smackdown LIVE – Parks’s Complete Live TV Report. pwtorch.com, 2016-08-02.
  194. ↑ a b Cena works hard on his rags to riches story [online], seattlepi.com [dostęp 2016-06-14].
  195. ↑ The Petition For Dissolution Of Marriage [online] [dostęp 2016-06-14].
  196. ↑ John Cena And Elizabeth Huberdeau Settle Divorce War: WWE Wrestler Makes Peace With Estranged Wife [online], International Business Times, 19 lipca 2012 [dostęp 2016-06-14].
  197. ↑ Sebastian Maldonado, Cena Working Divorce into Rock Feud Is Bad Idea [online] [dostęp 2016-08-28].
  198. ↑ Babe with balls! Meet WWE wrestler Nikki Bella [online], Dailystar.co.uk, 16 lipca 2014 [dostęp 2016-06-14].
  199. ↑ 10 Things You Didn't Know About John Cena [online], TheRichest [dostęp 2016-06-21].
  200. ↑ 12 Rounds with Cena [online], Men's Fitness [dostęp 2016-06-14].
  201. ↑ WWE's John Cena Admits 'Red Alert' Obsession, Frustration [online], MTV News [dostęp 2016-06-14].
  202. ↑ The Marine Box Office & Rental Numbers – Rotten Tomatoes [online], 29 czerwca 2007 [dostęp 2016-06-14] [zarchiwizowane z adresu 2007-06-29].
  203. ↑ 12 rund / 12 Rounds [online], Filmweb [dostęp 2016-06-14].
  204. ↑ Legendary (2010) [online], imdb.com [dostęp 2016-08-28].
  205. ↑ a b c John Cena [online], IMDb [dostęp 2016-06-14].
  206. ↑ CNN to WWE: No Apology [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-14].
  207. ↑ American Grit (TV Series 2016-) [online], imdb.com [dostęp 2016-08-28].
  208. ↑ WWE Originals [online], amazon.com [dostęp 2016-08-28].
  209. ↑ Amazon.com: You Can't See Me [online], amazon.com [dostęp 2016-08-28].
  210. ↑ John Cena & Wiz Khalifa Team Up on 'WWE 2K15' Video Game Soundtrack [online], Billboard [dostęp 2016-06-14].
  211. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y John Cena - IMDb. imdb.com.
  212. ↑ Jeremy Dunham, WWE Smackdown! Here Comes the Pain [online], IGN, 24 października 2003 [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  213. ↑ Jeremy Dunham, SmackDown! vs. RAW: Final Roster [online], IGN, 17 sierpnia 2004 [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  214. ↑ I.G.N. Staff, WWE Day of Reckoning Roster [online], IGN, 6 sierpnia 2004 [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  215. ↑ Matt Casamassina, WWE Day of Reckoning 2 [online], IGN, 10 czerwca 2005 [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  216. ↑ Jeremy Dunham, SmackDown vs. RAW 2006 Roster Confirmed [online], IGN, 24 sierpnia 2005 [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  217. ↑ Jeremy Dunham, SmackDown vs. Raw '07 Roster [online], IGN, 4 września 2006 [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  218. ↑ Greg Miller, SmackDown vs. Raw '08 Roster [online], IGN, 3 września 2007 [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  219. ↑ r, Entire Roster For Smackdown Vs Raw 2009 [online] [dostęp 2016-08-28].
  220. ↑ SmackDown vs. Raw 2010: The Full Roster Revealed [online] [dostęp 2016-08-28].
  221. ↑ Roster - WWE SmackDown vs. Raw 2011 (Raw, SmackDown, Legends, DLC) [online] [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  222. ↑ Roster - WWE '12 Wiki Guide - IGN [online], IGN [dostęp 2016-08-28].
  223. ↑ Roster - WWE '13 (Raw, SmackDown, Attitude Era, Divas, DLC) [online] [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  224. ↑ Roster - WWE 2K14 (Raw, SmackDown, Legends, Divas, DLC) [online] [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  225. ↑ Roster - WWE 2K15 (WWE Superstars, Raw, SmackDown, Legends, Divas, DLC) [online] [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  226. ↑ WWE 2K16 Roster - Full Roster Profiles (WWE Superstars, NXT, Legends, Divas, DLC) [online] [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  227. ↑ WWE 2K17 Roster - All Characters (Raw Superstars, SmackDown Superstars, NXT, Legends, Divas, DLC) [online] [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  228. ↑ Full "WWE All Stars" roster revealed [online] [dostęp 2016-08-28].
  229. ↑ I.G.N. Staff, Official WWE XIX Roster [online], IGN, 21 kwietnia 2003 [dostęp 2016-08-28] (ang.).
  230. ↑ Unexpected John Cena / And His Name is John Cena [online] [dostęp 2016-08-28].
  231. ↑ John Cena gives his opinion about the 'Unexpected John Cena' videos/memes [online], 21 grudnia 2015 [dostęp 2016-08-28].
  232. ↑ a b John Cena [online] [dostęp 2016-09-10].
  233. ↑ a b c d e f g h WWE Top 10: Watch John Cena's strongest moves. [dostęp 2016-09-10].
  234. ↑ John Cena's Strongest Moves - WWE Top 10, May 30, 2016, wwe.com [dostęp 2016-09-10], Cytat: Since his 2002 debut, John Cena has relied on a five-star arsenal of moves which always spells doom for his opponents. Now, you can see the Cenation leader's 10 most powerful maneuvers in this special edition of WWE Top 10..
  235. ↑ When is John Cena returning to Raw? [online] [dostęp 2016-09-10], Cytat: The Champ is here. Well, almost. John Cena announced via his official Twitter account today that he would be making his return to WWE on the Memorial Day edition of Raw..
  236. ↑ MTVNews.com: John Cena And Method Man: Thuganomics 101 [online], 26 sierpnia 2005 [dostęp 2016-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2005-08-26], Cytat: Through the power of his weekly appearances on the WWE's Smackdown, the self-proclaimed "Doctor of Thuganomics" has already tried out his rhymes on millions of ears, but is he ready to go toe-to-toe with hip-hop's big dogs?.
  237. ↑ The Rock's 15 rare Raw moments [online] [dostęp 2016-09-10], Cytat: As one of the cornerstones of WWE's flagship, The Rock has had many memorable moments on Raw, including identifying John Cena as a bowl of Fruity Pebbles.
  238. ↑ Blake Oestriecher, WWE SmackDown And Raw Mock Draft, Featuring John Cena, Roman Reigns, AJ Styles And More [online], 25 maja 2016, Cytat: Prior to his injury last year, Cena was having arguably the best year of his career as an in-ring performer, and as WWE’s top merchandise mover and most polarizing star, he’s still “the face that runs the place” and someone who adds instant intrigue and credibility to Raw..
  239. ↑ Philip Kreikenbohm, Entourage « John Cena « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database, www.cagematch.net [dostęp 2016-09-10].
  240. ↑ a b c Philip Kreikenbohm, Themes « John Cena « Wrestlers Database « CAGEMATCH - The Internet Wrestling Database, www.cagematch.net [dostęp 2016-09-10].
  241. ↑ a b c d e f g h i j PWI Awards [online], www.pwi-online.com [dostęp 2016-06-12].
  242. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2006 – The Internet Wrestling Database [online], www.profightdb.com [dostęp 2016-06-12].
  243. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2007 – The Internet Wrestling Database [online], www.profightdb.com [dostęp 2016-06-12].
  244. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2013 – The Internet Wrestling Database [online], www.profightdb.com [dostęp 2016-06-12].
  245. ↑ a b c WWE Wrestler(s) of the Year: The New Day [online], Rolling Stone, 14 grudnia 2015 [dostęp 2016-06-12].
  246. ↑ Complete List of 2011 WWE Slammy Award Winners – Wrestlezone [online], Wrestlezone, 13 grudnia 2011 [dostęp 2016-06-12] (ang.).
  247. ↑ Complete List of 2015 WWE Slammy Award Winners [online], Wrestlezone, 22 grudnia 2015 [dostęp 2016-06-12] (ang.).
  248. ↑ a b Complete List of 2010 WWE Slammy Award Winners – Wrestlezone [online], Wrestlezone, 14 grudnia 2010 [dostęp 2016-06-12] (ang.).
  249. ↑ a b c Complete List of 2012 WWE Slammy Award Winners – Wrestlezone [online], Wrestlezone, 18 grudnia 2012 [dostęp 2016-06-12] (ang.).
  250. ↑ Full List Of 2013 WWE Slammy Award Winners – WrestlingInc.com [online], WrestlingInc.com [dostęp 2016-06-12].
  251. ↑ Complete List of 2014 WWE Slammy Award Winners [online], Wrestlezone, 8 grudnia 2014 [dostęp 2016-06-12] (ang.).
  252. ↑ Full List Of WWE Slammy Award Winners For 2009 – Wrestlezone [online], Wrestlezone, 15 grudnia 2009 [dostęp 2016-06-12] (ang.).
  253. ↑ Top Rated Wrestling Matches Top Rated of All Time [online], www.profightdb.com [dostęp 2016-06-12].
  254. ↑ a b c d e f g h i Wrestling Observer Awards (WON) 1980 – 2015 (and runner-ups) – chrisharrington [online], sites.google.com [dostęp 2016-06-12].
  255. ↑ Wrestling Observer Hall of Fame [online], www.pwi-online.com [dostęp 2016-06-12].
  256. ↑ John Cena To Be Inducted Into The Springfield College Athletic Hall of Fame [online], 411mania.com [dostęp 2016-06-12].
  257. ↑ Make-A-Wish® America: Make-A-Wish® Announces Wish Granter Awards [online], Make-A-Wish® America [dostęp 2016-06-12].
  258. ↑ 2014 SPORTS SOCIAL TV AWARDS WINNERS [online], www.socialtvawards.com [dostęp 2016-06-12].
  259. ↑ John Cena Receives the USO Legacy Of Achievement Award ANIA [online], 411mania.com [dostęp 2016-06-12].

Linki zewnętrzne

Navboxy związane z artykułem
Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Inni pojawiający się na wizji
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Inni pojawiający się na wizji
Inni
(„wolni agenci”)
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Inni pojawiający się na wizji
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Dion Lennox
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Skylor Clinton
  • Uriah Connors
  • Vincent Winey
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Derrian Gobourne
  • Destinee Brown
  • Kendal Grey
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Tamyra Mensah-Stock
  • Zena Sterling
Zespół
Sędziowie
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Producenci i Scenarzyści
Personel wykonawczy

Szablon:Posiadacze WWE World Championship Szablon:Posiadacze World Heavyweight Championship (WWE)

Posiadacze WWE United States Championship
NWA
1975–1979
1980–1988
WCW
1988–1989
1990–1999
2000–2001
WWE
2001–2009
2010–2019
2020–2029

Szablon:Posiadacze WWE Raw Tag Team Championship Szablon:Posiadacze World Tag Team Championship (WWE)

Zwycięzcy Royal Rumble
Męski Royal Rumble
Żeński Royal Rumble
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=John_Cena&oldid=46786796”