Przejdź do zawartości

Jan Kostka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 77.255.26.115 (dyskusja) o 21:39, 20 maj 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Jan Kostka[1] herbu Dąbrowa (ur. 1529 w Sztembarku, zm. 31 maja 1581 w Jarosławiu) – sekretarz królewski od (1554), podskarbi ziem pruskich i ekonom malborski (1554), kasztelan gdański (1556), wojewoda sandomierski (1574), starosta malborski, płocki, golubski i lipieński.

Był synem Stanisława Kostki i Elżbiety Eulenburg. Studiował w Niemczech, Flandrii i Hiszpanii.

W 1568 roku Zygmunt August postawił Jana Kostkę na czele świeżo powołanej Komisji Morskiej[2]. Uczestniczył w organizacji polskiej floty wojennej. Był zwolennikiem unii Prus Królewskich z Koroną. Był sygnatariuszem aktu unii lubelskiej 1569 roku[3]. Podpisał konfederację warszawską 1573 roku[4]. Dwukrotnie (1573, 1575) kandydat na króla Polski (za pierwszym razem ostatecznie poparł Henryka Walezego, którego elekcję potwierdził[5], za drugim Annę Jagiellonkę).

Rodzina

Od 1555 był mężem Jadwigi Przerębskiej, z którą miał czworo dzieci:

Od 1575 był mężem Zofii Odrowąż, z którą miał czworo dzieci:

  1. Jerzy Antoni Kostka, Kostkowie herbu Dąbrowa, Koszalin 2010, ISBN 978-83-89976-40-6, str. 79, 89,90, 9192, 93,94, 95, 96 i 97
  2. Leszek Podhorodecki, Rapier i koncerz, Warszawa 1985, ISBN 83-05-11452-X, str. 19-20
  3. Volumina Legum, t. II, Petersburg 1859, s. 88.
  4. Włodzimierz Budka, Kto podpisał konfederację warszawską 1573 R.?, w: Reformacja w Polsce. R.1 1921 nr 4, s. 318.
  5. Świętosława Orzelskiego bezkrólewia ksiąg ośmioro 1572-1576, Kraków 1917, s. 150

Szablon:Zarządcy Jarosławia