Przejdź do zawartości

Juan Jesus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juan Jesus
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Juan Guilherme Nunes Jesus

Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1991
Belo Horizonte

Wzrost

185 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

SSC Napoli

Numer w klubie

5

Kariera juniorska
Lata Klub
2007–2010 SC Internacional
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2010–2012 SC Internacional 25 (0)
2012–2017 Inter Mediolan 110 (1)
2016–2017 AS Roma (wyp.) 20 (0)
2017–2021 AS Roma 51 (1)
2021– SSC Napoli 36 (2)
W sumie: 242 (4)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009–2011  Brazylia U-20 17 (0)
2012  Brazylia U-23 6 (0)
2012–2013  Brazylia 4 (0)
W sumie: 27 (0)
  1. Aktualne na: 28 maja 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Ameryki Południowej do lat 20
złoto Peru 2011
Mistrzostwa Świata do lat 20
złoto Kolumbia 2011
Igrzyska olimpijskie
srebro Londyn 2012 Piłka nożna

Juan Jesus, właśc. Juan Guilherme Nunes Jesus (ur. 10 czerwca 1991 w Belo Horizonte) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji obrońcy we włoskim klubie SSC Napoli. Były reprezentant Brazylii.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Internacional

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kontakt z piłką miał w wieku 5–6 lat. W późniejszym czasie dzięki ojcu trafił do szkółki piłkarskiej. Swoją przygodę z futbolem łączył z uprawianiem futsalu. W wieku 11 lat trafił do klubu Minas Gerais, gdzie występował przez 4 lata. Początkowo występował jako napastnik, by z czasem coraz bardziej się cofać i przez pozycję pomocnika i później lewego obrońcy wylądować na stoperze[1]. W 2007 r. dołączył do drużyn młodzieżowych Sport Club Internacional. W pierwszej drużynie zadebiutował 12 marca 2010 r. w meczu Pucharu Wyzwolicieli z Deportivo Quito[2]. Pierwszy sezon zakończył zdobyciem Pucharu Wyzwolicieli 2010 oraz wicemistrzostwa Brazylii. Jego dobre występy spowodowały, iż został okrzyknięty „nowym Lucio”. 16 grudnia 2011 65% praw do karty zawodnika zostało sprzedane za 2.6 mln euro Giuliano Bertolucciemu w ramach spłaty długu powstałego w wyniku podpisania kontraktu z Oscarem, którego jest agentem. W barwach Internacionalu wystąpił w 25 spotkaniach ligowych.

30 stycznia 2012 został zakupiony przez Inter Mediolan za 4 mln euro[3]. Wybrał ten klub, a nie też zabiegające o niego SSC Napoli, z powodu obecności w nim jego rodaków[4]. Na początku swej przygody z Interem został włączony do drużyny Inter Mediolan Primavera z którą zdobył Mistrzostwo Włoch. Pierwszy mecz w barwach pierwszego zespołu zaliczył 13 maja 2012, gdy zmienił w 90 minucie Diego Milito w przegranym 1:3 meczu 38 kolejki Serie A z S.S. Lazio. W sierpniu odrzucił ofertę przenosin do Bologny. Od początku sezonu 2012/2013 wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie Interu jako grający najbardziej z lewej ze środkowych obrońców. 23 sierpnia zadebiutował w europejskich pucharach w meczu eliminacyjnym do Ligi Europy z FC Vaslui. 19 maja 2013 zdobył pierwszą bramkę dla Interu w ostatniej kolejce Serie A w meczu z Udinese Calcio. 30 czerwca 2016 został wypożyczony z opcją wykupu z Interu Mediolan do AS Romy.

AS Roma

[edytuj | edytuj kod]

1 lipca 2017 AS Roma postanowiła wykupić go za 8 mln €.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Był członkiem brazylijskich drużyn młodzieżowych U-18 i U-19. W 2010 otrzymał pierwsze powołanie od Neya Franco do zespołu U-20 przygotowującego się do Mistrzostw Ameryki Południowej U-20 w 2011 r. W zakończonym zwycięstwem turnieju rozegrał wszystkie 7 z 9 spotkań. Dzięki tryumfowi w tym samym roku Brazylijczyk wziął udział w Mistrzostwach Świata U-20, które również wygrali młodzi Canarinhos. W turnieju zagrał w 6 meczach partnerując na środku obrony Brunowi Uviniemu. 11 maja 2012 został powołany przez Mano Menezesa do pierwszej reprezentacji w której zadebiutował 26 maja meczem z Danią (3:1)[5]. Zagrał także w kolejnych spotkaniach ze Stany Zjednoczone (30 czerwca), Meksykiem (3 lipca) i Argentyną (9 lipca)[6]. 10 lipca otrzymał powołanie do drużyny U-23. Z olimpijską reprezentacją Brazylii wywalczył w Londynie na Igrzyskach Olimpijskich srebrny medal będąc jej podstawowym graczem.

Styl gry

[edytuj | edytuj kod]

Jest silny i szybki. Posiada umiejętność bardzo dobrej gry w powietrzu[7].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Imię swe otrzymał po bohaterze książki „Don Juan”. Ma starszego brata. Wyprowadził się z domu mając 14 lat. Jest żonaty od stycznia 2010 r. z Caroline. W wolnym czasie lubi grać na Playstation, pójść do kina lub zagrać w tenisa. Podziwia grę Rafaela Nadala[8]. Jego idolami są Lúcio i Juan[9].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Klubowe
Reprezentacyjne

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
Klub Sezon Liga Puchar kraju Puchary kontynentalne Razem
Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty
Internacional Porto Alegre 2010 7+10[10] 0 0 0 0 0 1 0 0 8+10 0 0
2011 18+6 0 0 0 0 0 0 0 0 18+6 0 0
Razem 25+16 0 0 0 0 0 1 0 0 26+16 0 0
Inter Mediolan 2011/2012 1 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0
2012/2013 31 1 1 9 0 0 4 0 1 44 1 2
2013/2014 3 0 0 1 0 0 0 0 0 4 0 0
Razem 35 1 1 10 0 0 4 0 1 49 1 2
Łącznie 60+16 1 2 9 0 0 5 0 1 75+16 1 2

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Data Miejsce Rezultat Przeciwnik Gole Rozgrywki Czas gry
1 26 maja 2012 Imtech Arena, Hamburg, Niemcy 3–1  Dania 0 mecz towarzyski 90
2 30 maja 2012 MetLife Stadium East Rutherford, Stany Zjednoczone 4–1  Stany Zjednoczone 0 mecz towarzyski 90
3 3 czerwca 2012 Cowboys Stadium, Arlington, Stany Zjednoczone 0–2  Meksyk 0 mecz towarzyski 90
4 9 czerwca 2012 MetLife Stadium East Rutherford, Stany Zjednoczone 3–4  Argentyna 0 mecz towarzyski 90

Brazylia U-23

Data Miejsce Rezultat Przeciwnik Gole Rozgrywki
1. 20 lipca 2012 Riverside Stadium, Middlesbrough, Anglia 2–0  Wielka Brytania 0 mecz towarzyski
2. 26 lipca 2012 Millennium Stadium, Cardiff, Walia 3–2  Egipt 0 IO Londyn 2012
3. 29 lipca 2012 Old Trafford, Manchester, Anglia 3–1  Białoruś 0 IO Londyn 2012
4. 1 sierpnia 2012 St James’ Park, Newcastle, Anglia 3–0  Nowa Zelandia 0 IO Londyn 2012
5. 4 sierpnia 2012 St James’ Park, Newcastle, Anglia 3–2  Honduras 0 IO Londyn 2012
6. 7 sierpnia 2012 Old Trafford, Manchester, Anglia 3–0  Korea Południowa 0 IO Londyn 2012
7. 11 sierpnia 2012 Wembley, Londyn, Anglia 1–2  Meksyk 0 IO Londyn 2012

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Juan Jesus bez tajemnic dla Sky Sport – intermediolan.com [online], intermediolan.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  2. Juan Jesus, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–występy : 2009/2010) [dostęp 2020-12-05].
  3. FC Internazionale Milano – Official Website | EN HP [online], inter.it [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-02].
  4. Juan: Inter to wspaniały klub – FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-15].
  5. Confederação Brasileira de Futebol.
  6. Kolejne 90 minut Juana – FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-24].
  7. Juan Jesus trzeci wśród najlepszych talentów! – FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-15].
  8. Juan Jesus w Prima Serata – FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-15].
  9. Juan: „Lucio i Juan moimi idolami” – FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-15].
  10. Campeonato Gaucho.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]