Przejdź do zawartości

Lorenz Funk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lorenz Funk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1947
Bad Tölz

Data i miejsce śmierci

29 września 2017
Greiling

Obywatelstwo

Niemcy

Wzrost

188 cm

Pozycja

napastnik (center)

Uchwyt

lewy

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1965–1972 EC Bad Tölz
1972–1982 BSC Berlin
1982–1983 SC Riessersee
1983–1986 BSC Preussen
1988–1990 EC Bad Tölz
2003 Berlin Capitals
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1965–1979  RFN 225 (57)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1986–1988 BSC Preussen
1988–1990 EC Bad Tölz (grający trener)
1990–1991 SV Bayreuth
1992–1993 Eisbären Berlin
2015–2016 ESC Holzkirchen
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
brąz Innsbruck 1976 hokej na lodzie
Odznaczenia
Srebrny Liść Laurowy (RFN)Medal Zasługi Orderu Zasługi RFN

Lorenz „Lenz“ Funk (ur. 17 marca 1947 w Bad Tölz, zm. 29 września 2017 w Greiling) – niemiecki hokeista grający na pozycji napastnika (centra), reprezentant kraju, olimpijczyk, trener, działacz hokejowy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Lorenz Funk urodził się w Bad Tölz w rodzinie związanej z klubem SC Reichersbeuern. Jednak karierę sportową rozpoczął w 1965 roku w EC Bad Tölz, z którym już w sezonie 1965/1966 zdobył mistrzostwo Niemiec. W sezonie 1967/1968 z 54 punktami (33 gole, 21 asyst) został najlepszym punktującym Bundesligi. Ponadto trzykrotnie zdobył wicemistrzostwo Niemiec (1967, 1968, 1970) oraz dwukrotnie zajął 3. miejsce w Bundeslidze (1969, 1971).

Po sezonie 1971/1972 przeniósł się do BSC Berlin, z którym zdobył dwukrotnie mistrzostwo Niemiec (1974, 1976), dwukrotnie wicemistrzostwo Niemiec (1975, 1978) oraz zajął 3. miejsce w Bundeslidze w sezonie 1978/1979.

Po sezonie 1981/1982 wrócił do Bawarii, gdzie w sezonie 1982/1983 reprezentował barwy SC Riessersee, po czym przeszedł do występującego wówczas w 2. Bundeslidze BSC Preussen, w którym po sezonie 1985/1986 po raz pierwszy zakończył karierę sportową.

W sezonie 1988/1989 wznowił karierę sportową jako grający trener w występującym wówczas w 2. Bundeslidze EC Bad Tölz, którego zawodnikami byli jego synowie: Lorenz jr. i Florian. Po sezonie 1989/1990 ostatecznie zakończył karierę sportową, choć w sezonie 2002/2003 wystąpił w jednym meczu ligowym klubu Regionalligi, Berlin Capitals, którego był wówczas prezesem.

Łącznie w Bundeslidze rozegrał 687 meczów, w których zdobył 881 punktów (435 goli, 446 asyst).

W trakcie kariery sportowej zyskał pseudonim Lenz.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Lorenz Funk w latach 1965–1979 w reprezentacji RFN rozegrał 225 meczów, w których zdobył 86 punktów (57 goli, 29 asyst) oraz spędził 82 minuty na ławce kar. Trzykrotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich (1968, 1972, 1976). Na turnieju olimpijskim 1976 w Innsbrucku, na którym z reprezentacją RFN pod wodzą selekcjonera Xavera Unsinna zdobył pierwszy od 44 lat medal olimpijskibrązowy medal[1].

Ponadto 13-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1966, 1967, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973 – spadek do Grupy B, 1974, 1975 – awans do Grupy A, 1976, 1977, 1978, 1979).

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Lorenz Funk po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W 1986 roku został trenerem BSC Preussen, z którym w sezonie 1986/1987 awansował do Bundesligi, a po sezonie 1987/1988 odszedł z klubu. Następnie w latach 1988–1990 był grającym trenerem EC Bad Tölz, a w sezonie 1990/1991 trenował SV Bayreuth.

Następnie przeniósł się do Eisbären Berlin, gdzie w latach 1991–2000 był menedżerem klubu, a w okresie od grudnia 1992 roku do stycznia 1993 roku wraz z Jiřím Králíkiem był trenerem klubu. Następnie w 2000 roku przeniósł się Berlin Capitals, gdzie najpierw był dyrektorem sportowym, a jeszcze w tym samym roku został prezesem klubu.

W latach 2015–2016 był trenerem występującego z Bezirkslidze ESC Holzkirchen[2].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze

[edytuj | edytuj kod]
EC Bad Tölz
BSC Berlin
Reprezentacyjne

Trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
BSC Preussen

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Lorenz Funk miał żonę Marlene, z którą miał dwóch synów: Lorenza jr. (ur. 1969) i Floriana (ur. 1969), którzy również byli hokeistami[3]. Ostatnie lata życia spędził w Greiling, gdzie zmarł 29 września 2017 roku na nowotwór złośliwy, którego zdiagnozowano w 2015 roku[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lorenz Funk w bazie Sports-reference.com (ang.)
  2. Sensation: Lorenz Funk senior coacht 1. Mannschaft [data dostępu: 2015-05-29] (niem.)
  3. a b Zmarł legendarny hokeista Lorenz Funk [data dostępu: 2017-09-29]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]