La Louvière
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Region | |||||
Burmistrz |
Jacques Gobert | ||||
Powierzchnia |
64,24 km² | ||||
Populacja (2006) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
064 | ||||
Kod pocztowy |
7100 | ||||
Położenie na mapie Hainaut Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Położenie na mapie Belgii Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:city} | |||||
Strona internetowa |
La Louvière – miasto w środkowej Belgii, w prowincji Hainaut, na wschód od Mons. Siedziba polskiego konsulatu honorowego.
Historia
Mityczne początki
Legenda o wilczycy opiekującej się dziećmi w La Louvière jest reminiscencją mitycznych narodzin Rzymu. Prawdziwe początki miasta sięgają XII wieku. W tym czasie zalesione i prawdopodobnie zamieszkane przez wilki terytorium obecnego miasta nosiło nazwę Menaulu, co w starofrancuskim oznacza "siedlisko wilków". Region ten był częścią większej gminy Saint-Vaast, która z kolei należała do opactwa Aulne.
W 1284 roku nazwa terytorium została przetłumaczona na łacinę, a następnie znów na francuski jako La Louvière. W 1390 roku po raz pierwszy wydobyto tu węgiel. Opactwo odmówiło stworzenia potrzebnej infrastruktury, co opóźniło rozwój miasta aż do XVIII wieku.
Narodziny La Louvière
W XIX wieku powstanie dróg, kanałów i linii kolejowych umożliwiło eksport wydobywanego tutaj węgla. Przyciągnęło to inwestycje. La Louvière szybko przewyższyło podległe suwerenowi Saint-Vaast, zarówno pod względem liczby mieszkańców jak i rozwoju gospodarki. W ciągu pięćdziesięciu lat miasto to stało się jednym z najważniejszych miast w Walonii. La Louvière zostało uznane za samodzielne miasto w 1869 roku. Obecnie La Louvière jest piątym pod względem wielkości miastem w Walonii, po Charleroi, Liège, Namurze i Mons.
Widoki
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Dźwig przenoszący łodzie na Canal du Centre | |
Państwo |
{{{państwo}}} |
---|---|
Typ |
kulturowe |
Spełniane kryterium |
III, IV |
Numer ref. | |
Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
{{{data wpisu}}} |
Dokonane zmiany |
{{{dokonane zmiany}}} |
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
- Cztery hydrauliczne dźwigi na starym Canal du Centre, które łącza Mozę ze Skladą. Te podwójne windy pochodzą z ok. 1900 roku i zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa w 1998 roku.
- Odrestaurowane centrum mieszkalne zbudowane dla górników z Bois-du-Luc w pierwszej połowie XIX wieku. Można obejrzeć jeden z takich domów, a także kilka muzeów przedstawiających historię górnictwa w regionie Centre.
- Liczne kaplice i kościoły zbudowane pomiędzy wiekiem XIII a XVI.
- W La Louvière znajduje się jedna z najlepszych kolekcji Idela Ianchelvici.
Folklor
Karnawał w La Louvière nosi nazwę Laetare, co po łacinie znaczy "cieszyć się". Trwa on trzy dni, od niedzieli do wtorku i odbywa się na w połowie wielkiego postu.
Sławni mieszkańcy
- Maurice Baudoux, kanadyjski ksiądz (1902-1988)
- Pol Bury, rzeźbiarz (1922-2005)
- Jean Louvet, dramaturg (ur. 1934)
- Maurice Grevisse, gramatyk (1895-1980)
- Eden Hazard, pilkarz (ur.1991)
- Jean Louvet, dramaturg (ur. 1934)
- Enzo Scifo (ur. 1966)
Sport
La Louvière ma klub piłkarski Jupiler League nazwany RAA La Louvière. Klub ten zdobył Puchar Belgii w 2003 roku.
Miasta partnerskie
Saint-Maur-des-Fossés, Francja
Foligno we Włoszech
Kordowa w Hiszpanii
Bojnice na Słowacji
Kalisz w Polsce
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona La Louvière, po francusku
- Strona regionu Centre, po francusku
- Karnawał, po francusku, flamandzku i angielsku