Przejdź do zawartości

Luke Bambridge

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luke Bambridge
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1995
Nottingham

Wzrost

191 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2013

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

George Morgan, Louis Cayer

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

481 (9 maja 2016)

Wimbledon

1Q (2012)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

41 (27 maja 2019)

Australian Open

2R (2019, 2021)

Roland Garros

1R (2019–2021)

Wimbledon

2R (2021)

US Open

QF (2019)

Luke Bambridge (ur. 21 stycznia 1995 w Nottingham) – brytyjski tenisista.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Zawodowym tenisistą Bambridge jest od 2012 roku.

Startując w zawodach rangi ATP Tour wygrał trzy turnieje w konkurencji gry podwójnej z dziewięciu rozegranych finałów.

W rankingu gry pojedynczej Bambridge najwyżej był na 481. miejscu (9 maja 2016), a w klasyfikacji gry podwójnej na 41. pozycji (27 maja 2019).

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (3–6)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 30 czerwca 2018 Eastbourne Trawiasta Wielka Brytania Jonny O’Mara Wielka Brytania Ken Skupski
Wielka Brytania Neal Skupski
7:5, 6:4
Zwycięzca 2. 21 października 2018 Sztokholm Twarda (hala) Wielka Brytania Jonny O’Mara Nowa Zelandia Marcus Daniell
Holandia Wesley Koolhof
7:5, 7:6(8)
Finalista 1. 5 stycznia 2019 Pune Twarda Wielka Brytania Jonny O’Mara Indie Rohan Bopanna
Indie Divij Sharan
3:6, 4:6
Finalista 2. 3 marca 2019 São Paulo Ceglana (hala) Wielka Brytania Jonny O’Mara Argentyna Federico Delbonis
Argentyna Máximo González
4:6, 3:6
Finalista 3. 5 maja 2019 Estoril Ceglana Wielka Brytania Jonny O’Mara Francja Jérémy Chardy
Francja Fabrice Martin
5:7, 6:7(3)
Finalista 4. 10 stycznia 2020 Doha Twarda Meksyk Santiago González Indie Rohan Bopanna
Holandia Wesley Koolhof
6:3, 2:6, 6–10
Zwycięzca 3. 18 stycznia 2020 Auckland Twarda Japonia Ben McLachlan Nowa Zelandia Marcus Daniell
Austria Philipp Oswald
7:6(3), 6:3
Finalista 5. 23 lutego 2020 Delray Beach Twarda Japonia Ben McLachlan Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:3, 5:7, 5–10
Finalista 6. 2 maja 2021 Estoril Ceglana Wielka Brytania Dominic Inglot Monako Hugo Nys
Niemcy Tim Pütz
5:7, 6:3, 3–10

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]