Przejdź do zawartości

Géza Kertész

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kertész IV
Pełne imię i nazwisko

Géza Kertész

Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1894
Budapeszt

Data śmierci

6 lutego 1945

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1920–1923 Ferencvárosi TC 19 (8)
1925–1926 Spezia Calcio (grający trener) 13 (1)
1926–1927 Carrarese Calcio
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1914  Węgry 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1925–1926 Spezia Calcio
1927–1928 Carrarese Calcio
1928–1929 Viareggio
1929–1931 Salernitana Calcio 1919
1931–1933 US Catanzaro
1933–1936 Calcio Catania
1936–1938 Taranto
1938–1939 Atalanta BC
1939–1940 S.S. Lazio
1941 Salernitana Calcio 1919
1941–1942 Calcio Catania
1942–1943 AS Roma
1943–1944 Újpest FC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kertész IV, właśc. Géza Kertész (ur. 18 listopada 1894 w Budapeszcie, zm. 6 lutego 1945) – piłkarz węgierski grający na pozycji pomocnika. Po zakończeniu kariery trener piłkarski we Włoszech.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Géza pochodził z dużej piłkarskiej węgierskiej rodziny, dlatego często jego nazwisko zapisywano z dopiskiem IV. Jego bracia Gyula (I), Vilmos (II) i Adolf (III) także byli piłkarzami. Piłkarską karierę Kertész rozpoczął w Ferencvárosu Budapeszt, w którym występował do 1925 roku. Największym sukcesem było zdobycie Pucharu Węgier w sezonie 1921/1922. W 1925 roku wyjechał do Włoch i najpierw przez sezon pełnił funkcję grającego trenera w Spezia Calcio, a następnie występował w Carrarrese Calcio, gdzie zakończył karierę w 1926 roku.

W 1914 roku Kertész zaliczył jeden występ w reprezentacji Węgier.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Kertész pozostał we Włoszech i zajął się trenerką. Początkowo trenował mniejsze kluby takie jak Carrarese Calcio, Viareggio Calcio, Salernitana Calcio, US Catanzaro, a w 1935 roku objął drugoligową Catanię. Następnie prowadził Taranto Sport by w 1938 roku zostać szkoleniowcem Atalanty BC, z którą nie zdołał awansować do Serie A. Następnie został szkoleniowcem S.S. Lazio, które trenował w latach 1939–1941 i zajął z nim 3. miejsce w Serie A (1940). Kolejne przystanki to Salernitana i drugi stołeczny klub AS Roma (1942–1943). Z „żółto-czerwonymi” nie odniósł jednak sukcesu zajmując 9. miejsce. Ostatni jego przystanek w karierze to budapeszteński Újpest FC, z którego w 1944 roku został zwolniony. Rok później zmarł.