Przejdź do zawartości

Giovanni Benelli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giovanni Benelli
Kardynał prezbiter
ilustracja
Herb duchownego Virtus ex alto
Moc z wysoka
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

12 maja 1921
Poggiole di Vernio

Data i miejsce śmierci

26 października 1982
Florencja

Arcybiskup Florencji
Okres sprawowania

1977–1982

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

31 października 1943

Nominacja biskupia

11 czerwca 1966

Sakra biskupia

11 września 1966

Kreacja kardynalska

27 czerwca 1977
Paweł VI

Kościół tytularny

S. Prisca

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

11 września 1966

Konsekrator

Amleto Giovanni Cicognani

Współkonsekratorzy

Pietro Sigismondi
Mario Longo Dorni

Giovanni Benelli (ur. 12 maja 1921 w Poggiole di Vernio, zm. 26 października 1982 we Florencji), włoski duchowny katolicki, dyplomata watykański, arcybiskup Florencji, kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował w seminarium w Pistoia oraz na uczelniach rzymskich - Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i Papieskiej Akademii Duchownej. Przyjął święcenia kapłańskie 31 października 1943 i pracował w Rzymie jako duszpasterz. W sierpniu 1947 przeszedł do pracy w watykańskim Sekretariacie Stanu; był osobistym sekretarzem substytuta w Sekretariacie Stanu, Giovanniego Battisty Montiniego. W lipcu 1950 otrzymał tytuł nadzwyczajnego tajnego szambelana papieskiego (sierpień 1961 - prałata domowego); również w 1950 został wysłany na placówkę dyplomatyczną do Irlandii (był sekretarzem nuncjatury). Pracował kolejno we Francji (1953-1960 sekretarz nuncjatury), Brazylii (1960-1962 audytor nuncjatury), Hiszpanii (1962-1965 radca nuncjatury). Od maja 1965 do czerwca 1966 pełnił funkcję stałego obserwatora Stolicy Świętej przy UNESCO w Paryżu.

11 czerwca 1966 został mianowany arcybiskupem tytularnym Tusuro oraz pronuncjuszem w Senegalu i delegatem apostolskim w Afryce Zachodniej. Sakry biskupiej udzielił mu 11 września 1966 w Rzymie kardynał Amleto Giovanni Cicognani, sekretarz stanu. W czerwcu 1967 arcybiskup Benelli powrócił do Watykanu i został substytutem w Sekretariacie Stanu. W czerwcu 1977 Paweł VI mianował go arcybiskupem Florencji i kardynałem, z tytułem prezbitera S. Prisca.

Benelli uchodził za jednego z faworytów (papabili) zarówno na konklawe po śmierci Pawła VI, jak i po śmierci Jana Pawła I. Nie został wybrany; brał później udział w pracach sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie oraz sesjach Kolegium Kardynalskiego. Zmarł w październiku 1982 i został pochowany w katedrze metropolitalnej we Florencji.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]