Przejdź do zawartości

Hotel Victoria w Warszawie (nieistniejący)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 02:19, 9 lis 2021. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Hotel Victoria
Wiktorja
Отель Виктория
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Jasna 26 (dawniej ul. Jasna 8)

Typ budynku

hotel

Architekt

Piotr Frydrych

Inwestor

Piotr Frydrych

Kondygnacje

4

Ukończenie budowy

1852

Ważniejsze przebudowy

1858, 1866

Zniszczono

1944

Odbudowano

nie odbudowano

Pierwszy właściciel

Piotr Frydrych

Kolejni właściciele

1866 Mader&Jacobi, 1920 M. Szaniawski, 1938 Maria Szaniawska

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Hotel Victoria (nieistniejący)”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Hotel Victoria (nieistniejący)”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Hotel Victoria (nieistniejący)”
Ziemia52°14′11,65″N 21°00′37,74″E/52,236569 21,010483

Hotel Victoria, Wiktorja (ros. Отель Виктория) – nieistniejący hotel znajdujący się przy ul. Jasnej 26 (dawniej ul. Jasna 8) w Warszawie, tuż obok pl. Zielonego.

Historia i architektura

Budynek z mansardowym dachem w 1852 wybudował dla siebie architekt Piotr Frydrych. W 1866 przerobiony został na obiekt hotelowy przez spółkę Mader&Jacobi. Hotel posiadał 75 pokoi, centralne ogrzewanie oraz ogród letni i zimowy. Łazienki zdobiły olejne malowidła scen kąpieli dzieci będących personifikacjami pór roku pędzla Wojciecha Gersona (1893). Na początku XX wieku hotel został zmodernizowany[1].

W latach 1920–1922 w budynku mieścił się również konsulat łotewski, a następnie poselstwo węgierskie (1922) i ukraińskie (1922–1923).

W dniach od 1 sierpnia do 4 września 1944[2], tj. do zbombardowania budynku przez Luftwaffe[3], w hotelu kwaterował sztab komendanta Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej, płk. Antoniego Chruściela, ps. „Monter”[2].

Po wojnie ruiny zostały rozebrane.

Galeria

Przypisy

  1. Jasna 26: Historia. vigfundproperty.cz. [dostęp 2021-01-19]. (pol.).
  2. a b Władysław Bartoszewski: 1859 dni Warszawy. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2008, s. 713, 804. ISBN 978-83-240-1057-8.
  3. Jerzy Filipowicz: Miałem wtedy 14 lat. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1969, s. 74–76.

Bibliografia

Linki zewnętrzne