Henryk Karasiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Szczur14pp (dyskusja | edycje) drobne redakcyjne |
→Upamiętnienie: poprawa linków |
||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 14: | Linia 14: | ||
|miejsce śmierci = [[Strugienice]] |
|miejsce śmierci = [[Strugienice]] |
||
|lata służby = 1935–1939 |
|lata służby = 1935–1939 |
||
|siły zbrojne = [[Plik:Orzełek II RP.svg|20px]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie |
|siły zbrojne = [[Plik:Orzełek II RP.svg|20px]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]] |
||
|jednostki = [[14 Pułk Piechoty Ziemi Kujawskiej|14 pułk piechoty]] |
|jednostki = [[14 Pułk Piechoty Ziemi Kujawskiej|14 pułk piechoty]] |
||
|stanowiska = dowódca plutonu<br /> dowódca kompanii |
|stanowiska = dowódca plutonu<br /> dowódca kompanii |
||
| Linia 22: | Linia 22: | ||
|późniejsza praca = |
|późniejsza praca = |
||
|odznaczenia = {{order|VM|KS}} |
|odznaczenia = {{order|VM|KS}} |
||
|commons = |
|commons = |
||
}} |
}} |
||
[[Plik:Rok 1935 - promocja Szkoły Podchorążych Piechoty.jpg|240px|thumb|Promocja SPP w 1935 roku. Od lewej stoją: ppor. Zbigniew Czerniak, ppor. [[Franciszek Walewski]], ppor. Jan Przedlacki, gen. bryg. [[Włodzimierz Maxymowicz-Raczyński|Włodzimierz Raczyński-Maxymowicz]], ppłk [[Franciszek Sudoł]], por. Jan Wiśniewski, '''ppor. Henryk Karasiewicz''', ppor. Mieczysław Nejman.]] |
[[Plik:Rok 1935 - promocja Szkoły Podchorążych Piechoty.jpg|240px|thumb|Promocja SPP w 1935 roku. Od lewej stoją: ppor. Zbigniew Czerniak, ppor. [[Franciszek Walewski]], ppor. Jan Przedlacki, gen. bryg. [[Włodzimierz Maxymowicz-Raczyński|Włodzimierz Raczyński-Maxymowicz]], ppłk [[Franciszek Sudoł]], por. Jan Wiśniewski, '''ppor. Henryk Karasiewicz''', ppor. Mieczysław Nejman.]] |
||
| Linia 37: | Linia 37: | ||
Poległ na polu chwały 16 września 1939 r. pod [[Strugienice|Strugienicami]], podczas niemieckiego natarcia skierowanego na [[Urzecze (województwo łódzkie)|Urzecze]] (w trakcie tych walk 14 pułk piechoty zostawił na polu bitwy ok. 120 zabitych i 200 rannych){{odn|Kraiński|Pekról|1992|s=32}}. Podczas polskiego przeciwnatarcia dowodzona przez porucznika Karasiewicza 5 kompania, broniąca wówczas kanału w Strugienicach, pod naporem nieprzyjaciela została zmuszona do opuszczenia swoich pozycji i przejścia na południowy skraj wsi. Podczas tego odwrotu por. Henryk Karasiewicz poległ od pojedynczego strzału{{Refn|''Według części źródeł porucznik Karasiewicz zginął rozszarpany pociskiem armatnim.''{{odn|Frąckiewicz|2018|s=49}}|grupa = uwaga}}{{odn|Ciesielski|2008|s=220}}. |
Poległ na polu chwały 16 września 1939 r. pod [[Strugienice|Strugienicami]], podczas niemieckiego natarcia skierowanego na [[Urzecze (województwo łódzkie)|Urzecze]] (w trakcie tych walk 14 pułk piechoty zostawił na polu bitwy ok. 120 zabitych i 200 rannych){{odn|Kraiński|Pekról|1992|s=32}}. Podczas polskiego przeciwnatarcia dowodzona przez porucznika Karasiewicza 5 kompania, broniąca wówczas kanału w Strugienicach, pod naporem nieprzyjaciela została zmuszona do opuszczenia swoich pozycji i przejścia na południowy skraj wsi. Podczas tego odwrotu por. Henryk Karasiewicz poległ od pojedynczego strzału{{Refn|''Według części źródeł porucznik Karasiewicz zginął rozszarpany pociskiem armatnim.''{{odn|Frąckiewicz|2018|s=49}}|grupa = uwaga}}{{odn|Ciesielski|2008|s=220}}. |
||
== Upamiętnienie == |
|||
Pochowany został na Cmentarzu Parafialnym w [[Zduny (gmina w województwie łódzkim)|Zdunach]]. Za swą postawę podczas kampanii wrześniowej został pośmiertnie awansowany do stopnia [[Kapitan (ranga)|kapitana]] i odznaczony [[Order Virtuti Militari|Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari]] przez władze Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie (Dz.Pers. NW PSZ nr 3 z 25 VII 1947 r.){{odn|Ciesielski|2008|s=316, 325}}. |
|||
Pochowany został na Cmentarzu Parafialnym w [[Zduny (gmina w województwie łódzkim)|Zdunach]]. |
|||
W dniu 1 lipca 1945 r. [[Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych (Polska)|Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych]], [[Generał dywizji|gen. dyw.]] [[Tadeusz Komorowski|Tadeusz Bór-Komorowski]], zatwierdził pośmiertny awans por. Karasiewicza do stopnia kapitana służby stałej piechoty{{Refn|''Dyplomy z ogłoszonymi awansami zdeponowano początkowo w archiwum Sztabu Naczelnego Wodza.''|grupa = uwaga}} z dniem 1 stycznia 1946 roku{{odn|Ciesielski|2008|s=316}}<ref>Rzeczpospolita Podchorążacka Nr 14 z listopada 1977 (biuletyn Koła Szkoły Podchorążych Piechoty w Londynie), s. 37.</ref>. Za swą postawę podczas kampanii wrześniowej Henryk Karasiewicz został również odznaczony [[Order Virtuti Militari|Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari]] przez władze Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie (Dz.Pers. NW PSZ nr 3 z 25 VII 1947 r.){{odn|Ciesielski|2008|s=325}}. |
|||
== Awanse == |
== Awanse == |
||
* [[Plik:PL Epolet ppor.svg|35px]] [[podporucznik]] (15.10.1935){{odn|Rybka|Stepan|2003|s=8}} |
* [[Plik:PL Epolet ppor.svg|35px]] [[podporucznik]] (15.10.1935){{odn|Rybka|Stepan|2003|s=8}} |
||
* [[Plik:PL Epolet por.svg|35px]] [[porucznik]] (19.3.1939){{odn|Rybka|Stepan|2006|s=505}} |
* [[Plik:PL Epolet por.svg|35px]] [[porucznik]] (19.3.1939){{odn|Rybka|Stepan|2006|s=505}} |
||
* [[Plik:PL Epolet kpt.svg|35px]] [[Kapitan (ranga)|kapitan]] (pośmiertnie){{odn|Ciesielski|2008|s=316}} |
* [[Plik:PL Epolet kpt.svg|35px]] [[Kapitan (ranga)|kapitan]] (1.1.1946, pośmiertnie){{odn|Ciesielski|2008|s=316}} |
||
== Ordery i odznaczenia == |
== Ordery i odznaczenia == |
||
* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari]] za wojnę obronną 1939 – pośmiertnie, nr krzyża 11873{{odn|Ciesielski|2008|s=325}} |
* [[Order Virtuti Militari|Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari]] za wojnę obronną 1939 – pośmiertnie, nr krzyża 11873{{odn|Ciesielski|2008|s=325}} |
||
== Uwagi == |
== Uwagi == |
||
| Linia 65: | Linia 66: | ||
{{SORTUJ:Karasiewicz, Henryk}} |
{{SORTUJ:Karasiewicz, Henryk}} |
||
[[Kategoria:Porucznicy piechoty II Rzeczypospolitej]] |
[[Kategoria:Porucznicy piechoty II Rzeczypospolitej]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (władze RP na uchodźstwie)]] |
||
Aktualna wersja na dzień 01:31, 24 gru 2023
 ppor. Henryk Karasiewicz | |
 porucznik piechoty
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1935–1939 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa
|
| Odznaczenia | |
| |
Henryk Karasiewicz (ur. 25 stycznia 1913, zm. 16 września 1939) – porucznik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari (pośmiertnie).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. Promowany na podporucznika został ze starszeństwem z dnia 15 października 1935 roku oraz 142. lokatą w korpusie oficerów piechoty[1] i skierowany do służby w 14 pułku piechoty z Włocławka. Przydzielony początkowo jako młodszy oficer do 4 kompanii strzeleckiej[2], objął następnie dowodzenie plutonem w 8 kompanii[3]. W sierpniu i wrześniu 1938 roku przebywał na praktykach w Zbrojowni nr 2 w Warszawie. Do stopnia porucznika awansowany został ze starszeństwem z dnia 19 marca 1939 roku i 150. lokatą wśród oficerów piechoty[4][5]. Następnie objął dowodzenie plutonem w 5 kompanii strzeleckiej II batalionu 14 pułku piechoty[6][7].
Po ogłoszeniu mobilizacji został dowódcą 5 kompanii w II batalionie[8] i na jej czele wziął udział w walkach toczonych przez włocławski pułk na obszarze korytarza pomorskiego i podczas bitwy nad Bzurą.
Śmierć[edytuj | edytuj kod]
Poległ na polu chwały 16 września 1939 r. pod Strugienicami, podczas niemieckiego natarcia skierowanego na Urzecze (w trakcie tych walk 14 pułk piechoty zostawił na polu bitwy ok. 120 zabitych i 200 rannych)[9]. Podczas polskiego przeciwnatarcia dowodzona przez porucznika Karasiewicza 5 kompania, broniąca wówczas kanału w Strugienicach, pod naporem nieprzyjaciela została zmuszona do opuszczenia swoich pozycji i przejścia na południowy skraj wsi. Podczas tego odwrotu por. Henryk Karasiewicz poległ od pojedynczego strzału[a][11].
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Pochowany został na Cmentarzu Parafialnym w Zdunach.
W dniu 1 lipca 1945 r. Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych, gen. dyw. Tadeusz Bór-Komorowski, zatwierdził pośmiertny awans por. Karasiewicza do stopnia kapitana służby stałej piechoty[b] z dniem 1 stycznia 1946 roku[8][12]. Za swą postawę podczas kampanii wrześniowej Henryk Karasiewicz został również odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari przez władze Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie (Dz.Pers. NW PSZ nr 3 z 25 VII 1947 r.)[13].
Awanse[edytuj | edytuj kod]
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari za wojnę obronną 1939 – pośmiertnie, nr krzyża 11873[13]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 8.
- ↑ Ciesielski 2008 ↓, s. 295.
- ↑ Ciesielski 2008 ↓, s. 298.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 505.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 97.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 564.
- ↑ Ciesielski 2008 ↓, s. 300.
- ↑ a b c Ciesielski 2008 ↓, s. 316.
- ↑ Kraiński i Pekról 1992 ↓, s. 32.
- ↑ Frąckiewicz 2018 ↓, s. 49.
- ↑ Ciesielski 2008 ↓, s. 220.
- ↑ Rzeczpospolita Podchorążacka Nr 14 z listopada 1977 (biuletyn Koła Szkoły Podchorążych Piechoty w Londynie), s. 37.
- ↑ a b Ciesielski 2008 ↓, s. 325.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 505.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Igor Kraiński, Jacek Pekról: 14 Pułk Piechoty. Wydawnictwo „Egros”, 1992. ISBN 83-85253-13-0.
- Zdzisław Ciesielski: Dzieje 14 Pułku Piechoty w latach 1918–1939. Wydawnictwo Adam Marszałek, 2008. ISBN 978-83-7441-937-6.
- portal Bohaterowie1939.pl karta poległego – por. Henryk Karasiewicz. [dostęp 2017-02-26].
- Martyrologia Ludności Powiatu Włocławskiego 1939–1945. [dostęp 2017-02-26].
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939: stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Księgarnia Akademicka Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w wojsku polskim 1935–1939. Warszawa: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 978-83-7188-691-1.
- Eugeniusz Frąckiewicz: Z Włocławka nad Bzurę. Dziennik z września 1939 roku. Warszawa: VEDA Sp. z o.o., 2018. ISBN 978-83-64109-43-0.