Instrukcja techniczna G-7

Instrukcja techniczna G-7 – obowiązujący w Polsce, na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 marca 1999 (Dz. U. Nr 30, poz. 297), zbiór wytycznych dotyczących prowadzenia Geodezyjnej Ewidencji Sieci Uzbrojenia Terenu (GESUT). Aktualnie obowiązującym wydaniem jest wydanie I z 1998 opracowane przez Zdzisława Adamczewskiego, Andrzeja Bąka, Mariolę Gilską, Edwarda Mecha, Ryszarda Staniszewskiego, Zygmunta Szumskiego oraz Wojciecha Wilkowskiego.

Instrukcja G-7 zawiera przepisy techniczne i porządkowe ustalające zasady zakładania, prowadzenia i udostępniania Geodezyjnej Ewidencji Sieci Uzbrojenia Terenu (GESUT).

Geodezyjna Ewidencja Sieci Uzbrojenia Terenu jest uporządkowanym zbiorem informacji przestrzennych i opisowych o uzbrojeniu terenu i podmiotach nim zarządzających. Przez uzbrojenie terenu, rozumie się wszelkiego rodzaju nadziemne, naziemne i podziemne przewody i urządzenia wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne, telekomunikacyjne, elektroenergetyczne i inne, z wyłączeniem urządzeń melioracji szczegółowych, a także podziemne budowle, jak: tunele, przejścia, parkingi, zbiorniki itp.

GESUT zakłada się i prowadzi w celu dostarczania informacji:

1. dla celów inwestycyjnych, projektowych i realizacyjnych, w szczególności dla zapobieżenia kolizjom istniejących i projektowanych sieci uzbrojenia terenu
2. dla uzupełnienia treści mapy zasadniczej
3. dla założenia ewidencji branżowych przez podmioty zarządzające sieciami

Instrukcja G-7 zawiera, oprócz odpowiednich zaleceń, także załączniki określające m.in:

• rodzaje i typy sieci oraz kody obiektów G7
• geometrie obiektów G7
• relacje między obiektami, atrybuty obiektów
• katalog obiektów G7
• wykorzystanie obiektów mapy zasadniczej

Zobacz też

• GESUT
• standardy techniczne w geodezji

Źródła

• Instrukcja techniczna G-7. Warszawa: GUGiK, 1998. Brak numerów stron w książce