Przejdź do zawartości

Mięsień skośny górny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Misiek2 (dyskusja | edycje) o 19:18, 15 cze 2021. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Mięsień skośny górny (łac. musculus obliquus superior) – jeden z mięśni zewnętrznych gałki ocznej, który skręca gałkę oczną do wewnątrz, obniża ją i przywodzi[1]. Jest unerwiony przez nerw bloczkowy (IV).

Skręt gałki ocznej do wewnątrz przez mięsień skośny górny. Widok z góry. Uwidoczniono przebieg mięśnia.

Przyczepy i przebieg włókien

Mięsień ma swój przyczep powyżej pierścienia ścięgnistego wspólnego i biegnie ku przodowi wzdłuż górnej i przyśrodkowej ściany oczodołu. Następnie już jako ścięgno przechodzi przez chrzęstny bloczek usytuowany na kości czołowej. Od tego miejsca ścięgno kieruje się ku dołowi, tyłowi i do boku, tworząc kąt 51° z osią widzenia oka znajdującego się w pozycji pierwotnej (tzn. patrzącego na wprost). Następnie ścięgno przenika torebkę Tenona przyśrodkowo i do tyłu od przyśrodkowej części przyczepu mięśnia prostego górnego i przechodząc pod mięśniem prostym górnym. Przyczepia się do twardówki za równikiem w tylnym górnym kwadrancie gałki ocznej. Mięsień otoczony jest pochewką.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Maria Hanna Niżankowska: Okulistyka. Podstawy kliniczne. Warszawa: PZWL, 2007, s. 5.

Bibliografia