Przejdź do zawartości

Marco Borriello

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Roddick (dyskusja | edycje) o 18:23, 9 paź 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{imię i nazwisko}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko

{{{pełne imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

{{{klub}}}

Numer w klubie

{{{numer w klubie}}}

Kariera juniorska
Lata Klub
BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata Drużyna
BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
{{{medale}}}
Odznaczenia
{{{odznaczenia}}}
[{{{www}}} Strona internetowa]

Marco Borriello (ur. 18 czerwca 1982 w Neapolu) – włoski piłkarz występujący na pozycji napastnika. Obecnie gra w Romie, do której jest wypożyczony z Milanu.

Kariera klubowa

Marco Borriello jest wychowankiem Milanu. Do 2001 trenował z młodzieżowym zespole "Rossonerich", a następnie wypożyczany był do innych klubów. Na tej zasadzie zasilił kolejno takie kluby jak Triestina oraz Treviso. W 2002 włoski napastnik powrócił do Milanu. W jego barwach zadebiutował 21 września tego samego roku w wygranym 3:0 spotkaniu Serie A przeciwko Perugii. 29 października Borriello po raz pierwszy wystąpił natomiast w meczu Ligi Mistrzów, kiedy to Milan przegrał na wyjeździe z RC Lens 1:2. W zimowym okienku transferowym Borriello został wypożyczony do Empoli, dla którego strzelił swoją pierwszą bramkę w Serie A.

Sezon 2003/2004 Włoch ponownie spędził w Milanie, jednak pełnił tam rolę rezerwowego i wystąpił tylko w 4 spotkaniach. Działacze włoskiego klubu postanowili wypożyczać więc swojego wychowanka do innych drużyn. Borriello przez dwa kolejne sezony występował w 3 klubach – Regginie, Sampdorii oraz Treviso i w każdym z nich miał zapewnione miejsce w podstawowej jedenastce. Latem 2006 Włoch powrócił na San Siro.

21 grudnia tego samego roku po meczu z Romą u piłkarza wykryto obecność środków dopingujących – predinzonu i prednizolu. Borriello został zdyskwalifikowany na 4 miesiące[2], po odbyciu kary powrócił do Milanu, a 21 czerwca połowę praw do jego karty wykupiła Genoa. W nowym klubie włoski zawodnik imponował skutecznością, a 26 września 2007 strzelił hat-tricka w wygranym 3:2 pojedynku z Udinese. W rewanżu rozegranym 24 lutego 2008 Borriello ponownie strzelił 3 bramki, a Genoa zwyciężyła 5:3. Włoch sezon 2007/2008 zakończył z 19 trafieniami na koncie i po Alessandro Del Piero oraz Davidzie Trezeguet zajął 3. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców. Genoa zajęła 10. miejsce w ligowej tabeli.

29 maja 2008 Borriello po raz kolejny powrócił do Milanu. "Rossoneri" zapłacili klubowi z Genui 10 miliona euro oraz oddali im połowę praw do karty zawodniczej Davide Di Gennaro. Borriello po rozegraniu 7 ligowych meczów doznał kontuzji, która wykluczyła go jednak z gry na kilka miesięcy. 31 października Włoch zdobył oba gole w wygranym 2:0 meczu ligowym z Parmą. W sezonie 2008/2009 był rezerwowym, natomiast w kolejnych rozgrywkach, gdy trenerem Milanu był już Leonardo, Borriello stał się podstawowym środkowym napastnikiem w zespole.

31 sierpnia 2010, w ostatni dzień letniego okienka transferowego Borriello został wypożyczony do Romy na jeden sezon z opcją pierwokupu[3]. Wcześniej do Milanu kupiono Zlatana Ibrahimovica, a właśnie 31 sierpnia pozyskano również Robinho. Wcześniej Borriello był bliski odejścia do Juventusu, ale działacze turyńskiej drużyny nie chcieli zgodzić się na transfer definitywny[4].

Kariera reprezentacyjna

Borriello ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacji Włoch. Grał w drużynach do lat 20 oraz 21, dla których łącznie rozegrał 15 spotkań i strzelił 7 goli. W seniorskiej kadrze zadebiutował 6 lutego 2008 w wygranym 3:1 spotkaniu przeciwko Portugalii, kiedy to na ostatnie 20 minut zmienił Lukę Toniego. W tym samym roku Roberto Donadoni powołał go do 23-osobowej kadry na mistrzostwa Europy. Na turnieju tym Włosi dotarli do ćwierćfinału, a sam Borriello nie zagrał w żadnym z czterech meczów.

  1. W tych statystykach pod uwagę brane są wyłącznie występy ligowe. Mecze rozegrane w Pucharze Włoch i europejskich pucharach nie są w tym wypadku wliczane.
  2. Borriello suspended after drug test. [dostęp 09.01.2009]. (ang.).
  3. OFICJALNIE: Robinho w Milanie, Borriello w Romie!
  4. Borriello: "Nie chodzi o zarobki"

Źródła


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>
BŁĄD PRZYPISÓW