Maurycy Madurowicz
Maurycy Antoni Jelita Madurowicz (Moritz Ritter von Madurowicz, ur. 16 września 1831 w Kołomyi, zm. 12 stycznia 1894 w Krakowie) – polski lekarz ginekolog i położnik, profesor położnictwa na Uniwersytecie Jagiellońskim od 1862 roku, członek Akademii Umiejętności od 1872 roku. Był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk[1].
Pochodził z rodziny ukraińskiej, był synem Walentego, urzędnika w austriackiej służbie państwowej, późniejszego radcy ministerialnego i naczelnika dyrekcji skarbowej we Lwowie. Studiował medycynę w Akademii Krakowskiej (u Antoniego Kozubowskiego, Józefa Majera, Fryderyka Skobla i Ludwika Zejsznera) oraz na Uniwersytecie Wiedeńskim). W 1855 roku został doktorem medycyny, w roku następnym uzyskał doktorat chirurgii i położnictwa i został asystentem w klinice położniczej u Karola Brauna i jego brata Gustava, gdzie pracował aż do 1862 r. Tegoż roku habilitował się w Krakowie na podstawie pracy O powstawaniu i rozpoznaniu przepukliny krwawej, a następnego mianowano go (po ustąpieniu Józefa Kwaśniewskiego) na stanowiska profesora zwyczajnego ginekologii oraz ordynatora kliniki w Szpitalu św. Łazarza.