Przejdź do zawartości

Przymglenie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Psyche (dyskusja | edycje) o 14:47, 27 lip 2009. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Przymglenie - stan, w którym osoba doznająca przymglenia, zachowuje się podobnie do zachowania człowieka próbującego się poruszać w gęstej mgle. Kontakt jest trudny - kierowane do pacjenta słowa docierają z trudem, wymagają powtarzania, czasem odpowiedzi nie udaje się uzyskać. Zachowanie, ruchy i wypowiedzi pacjenta są spowolniałe, reakcje następują z opóźnieniem, mogą być niedokładne, bądź nie następować w ogóle. Pojmowanie sytuacji jest opóźnione i utrudnione - proste bodźce odbierane są szybciej i łatwiej niż złożone. Zwykle zaburzona jest orientacja w czasie i miejscu, w głębszym przymgleniu także co do własnej osoby. Po przymgleniu pozostaje niepamięć, zwykle fragmentaryczna.

Bibliografia

  • Adam Bilikiewicz, Stanisław Pużyński, Janusz Rybakowski, Jacek Wciórka: Psychiatria. Tom I. Podstawy psychiatrii. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, 2002, s. 386. ISBN 83-87944-67-X.

Szablon:Hmed Szablon:Stub