Przymglenie
{{{nazwa naukowa}}} | |
Synonimy |
{{{synonimy}}} |
---|---|
Specjalizacja |
{{{specjalizacja}}} |
Objawy |
{{{objawy}}} |
Powikłania |
{{{powikłania}}} |
Początek |
{{{początek}}} |
Czas trwania |
{{{czas trwania}}} |
Typy |
{{{typy}}} |
Przyczyny |
{{{przyczyny}}} |
Czynniki ryzyka |
{{{czynniki ryzyka}}} |
Rozpoznanie |
{{{rozpoznanie}}} |
Różnicowanie |
{{{różnicowanie}}} |
Zapobieganie |
{{{zapobieganie}}} |
Leczenie |
{{{leczenie}}} |
Leki |
{{{leki}}} |
Rokowanie |
{{{rokowanie}}} |
Zapadalność |
{{{zapadalność}}} |
Śmiertelność |
{{{śmiertelność}}} |
Klasyfikacje | |
ICD-11 |
{{{ICD11}}} |
ICD-10 |
F44.8 |
DSM-5 |
{{{DSM-5}}} |
DSM-IV |
{{{DSM-IV}}} |
Przymglenie – jedno z jakościowych zaburzeń świadomości[1]. Osoba w stanie przymglenia zachowuje się podobnie do człowieka próbującego się poruszać w gęstej mgle. Kontakt jest trudny - kierowane do pacjenta słowa docierają z trudem, wymagają powtarzania, czasem odpowiedzi nie udaje się uzyskać. Zachowanie, ruchy i wypowiedzi pacjenta są spowolniałe, reakcje następują z opóźnieniem, mogą być niedokładne, bądź nie następować w ogóle. Pojmowanie sytuacji jest opóźnione i utrudnione - proste bodźce odbierane są szybciej i łatwiej niż złożone. Zwykle zaburzona jest orientacja w czasie i miejscu, w głębszym przymgleniu także co do własnej osoby. Po przymgleniu pozostaje niepamięć, zwykle fragmentaryczna.
Bibliografia
- Adam Bilikiewicz, Stanisław Pużyński, Janusz Rybakowski, Jacek Wciórka: Psychiatria. Tom I. Podstawy psychiatrii. Wrocław: Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, 2002, s. 386. ISBN 83-87944-67-X.
Przypisy
- ↑ M. Jarema, J. Rabe-Jabłońska: Psychiatria: podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2011, s.43. ISBN 978-83-200-4180-4