Późniejsze Liang
 Mapa Azji ok. 400 r. n.e., pokazująca m.in. państwo Późniejsze Liang (Later Liang) | |||||||||
| Nazwa chińska | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Późniejsze Liang (386-403) – jedno z licznych, krótkotrwałych państw w północnych Chinach, powstałych w okresie podziału po upadku dynastii Han i po nieudanej unifikacji kraju przez Dynastię Jin, w tak zwanym okresie Szesnastu Królestw.
W 383 państwo wcześniejsze Qin próbowało zjednoczyć Chiny, ale po klęsce nad rzeką Fei uległo rozpadowi. Wódz Qin już wcześniej wysłał wywodzącego się z ludu Di, generała Lü Guanga, by ten podbił Kotlinę Tarymską. Na wieść o klęsce swego władcy Lü Guang ogłosił się władcą państwa, które uformował w Korytarzu Gansu, a które nazwał Liang[1]. Państwo to miało charakter pół-chiński a pół-nomadyczny, podobnie jak inne państwa Liang w tym okresie i na tych terenach (które dzieliły nazwę, ale były rządzone przez różne grupy etniczne)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ David A. Graff: Medieval Chinese Warfare, 300 - 900. London and New York: Routledge, 2002, s. 69. ISBN 0-415-23954-0.
- ↑ Mark Edward Lewis: China Between Empires. The Northern and Southern Dynasties. Cambridge, Massachusetts, London, England: The Belknap Press of Harvard University Press, 2009, s. 74. ISBN 0-674-02605-5. (ang.).