Zifu Rubao

Zifu Rubao

Data urodzenia	890
Data śmierci	960
Szkoła	Guiyang
Linia przekazu Dharmy zen	Guishan Lingyou
Nauczyciel	Xita Guangmu
Następca	Guizhen Deshao
Zakon	chan

Zifu Rubao (chiń. upr. 资福如宝; pinyin Zīfū Rúbăo, kor. 자복여보 Jabok Yebo, jap. Shifuku Nyohō, wiet. Tư Phúc Như Bảo; ur. 890, zm. 960) – chiński mistrz chan ze szkoły guiyang. Był mistrzem czwartej generacji szkoły i jest uważany za czwartego jej patriarchę.

Życiorys

Po śnie jego matki, w którym Bodhidharma przyszedł do jej domu z Indii, rodzice byli przekonani, że syn zostanie mnichem. Bardzo wcześnie posłali go zatem do klasztoru Zifu.

Został uczniem i spadkobiercą Dharmy mistrza chan Xity Guangmu. Nauczał w klasztorze Zifu w Jinzhou. Zasłynął z krótkich, zwykle składających się z jednego słowa odpowiedzi na pytania. Jeśli musiał powiedzieć coś więcej, starał się mówić jak najprościej.

Mnich spytał: „Jakie zdanie jest zgodne z wielkim działaniem?”

Zifu milczał.

Mnich spytał: „Co jest zasadniczą tajemnicą?”

Zifu powiedział: „Zamknij te drzwi.”

Mnich spytał: „Luzu patrzył w ścianę. Co to znaczy?”

Zifu powiedział: „On nigdy nie został wmieszany.”

Mnich spytał: „Jaki jest styl domu mistrza?”

Zifu powiedział: „Po ryżu, trzy filiżanki herbaty.”

Pewnego dnia trzymając poduszkę do siedzenia w medytacji nad głową, spytał uczniów „Co powiecie o tym?”. Ponieważ wszyscy milczeli, opuścił poduszkę i usiadł na niej.

Miał czterech spadkobierców Dharmy.

Mistrz chan Zifu pojawia się w gong’anach 33 i 91 w Biyan lu oraz 25 w Congrong lu.

Linia przekazu Dharmy zen

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

• 36/9. Baizhang Huaihai (720–814)
  • 37/10. Guishan Lingyou (771–853) szkoła guiyang
    • 38/11. Liu Tiemo (bd) mistrzyni chan
    • 38/11.Yangshan Huiji (814–890)
      • 39/12. Wuzhu Wenxi (821–900)
      • 39/12. Miaoxin (bd) mistrzyni chan
      • 39/12. Hangzou Wenxi (bd)
      • 39/12. Xita Guangmu (Yangshan) (bd)
        • 40/13. Zifu Rubao (890-960)
          • 41/14. Guizhen Deshao (bd)
            • 42/15. Sanjiao Zhiqian (bd)
              • 43/16. Xingyang Ciduo (bd)
                • 44/17. Deqing Yanche (Xuyun; 1840-1959) odnowiciel wszystkich pięciu szkół chan
                  • 45/18. Xuanhua
      • 39/13/1. Wŏnnang Taet'ong (816–883) szkoła sŏngju – Korea
      • 39/12/1. Sunji Korea
      • 39/12. Nanta Guangyong (840–938)
        • 40/13. Bajiao Huiqing (bd) koreański mistrz działający w Chinach
          • 41/14. Xingyang Qingrang (bd)

Bibliografia

• Andy Ferguson. Zen’s Chinese Heritage. The Masters and Their Teachings. Wisdom Publications. Boston, 2000. s. 518. ISBN 0-86171-163-7.
• Thomas Cleary i J. C. Cleary. The Blue Cliff Record. Shambala. Boston. 1992. s. 648. ISBN 0-87773-622-7.
• Strona internetowa