Przejdź do zawartości

Angaria

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Angaria (łac.; gr.: ἀγγαρεία, angareía) była rodzajem systemu pocztowego zaadaptowana przez Rzymian od starożytnych Persów. Według Ksenofonta[1] system perski został ustanowiony przez Cyrusa Wielkiego. Kurierzy konni zostali rozmieszczeni na niektórych etapach wzdłuż głównych dróg imperium, aby przesyłać królewskie depesze nocą i dniem przy każdej pogodzie. System rzymski wziął swoją nazwę od greckiej formy babilońskiego słowa przyjętego w języku perskim na określenie konnych kurierów. W systemie rzymskim zaopatrzenie w konie i ich utrzymanie było obowiązkiem prowincjonalnej ludności. Z wypełnienia takiego obowiązku jedynie cesarz mógł udzielić zwolnienia.

Termin ten był również używany od IV wieku dla ciężkich pojazdów transportowych cursus publicus i ciągnących je zwierząt pociągowych. Zaczęło oznaczać jakąkolwiek przymusową służbę (por. danina) lub ucisk zarówno w średniowiecznej łacinie, jak i bizantyjskiej grece[1]. We współczesnej grece oznacza każdą służbę lub zadanie niechętnie podjęte przez tego, kto jest zmuszony do ich wykonania.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b angaria, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).