Przejdź do zawartości

Andrea Ranocchia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrea Ranocchia
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1988
Asyż

Wzrost

196 cm[1]

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Inter Mediolan

Numer w klubie

13

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–2004 Perugia
2004–2006 Arezzo
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2008 Arezzo 56 (1)
2008–2010 Genoa CFC 16 (2)
2008–2010 Bari (wyp.) 34 (3)
2011– Inter Mediolan 134 (6)
2016 UC Sampdoria (wyp.) 14 (0)
2017 Hull City (wyp.) 16 (2)
W sumie: 270 (14)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007–2008  Włochy U-20 3 (0)
2007–2010  Włochy U-21 12 (2)
2010–2016  Włochy 20 (0)
W sumie: 35 (2)
  1. Aktualne na: 24 maja 2017. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 5 lipca 2016.
Strona internetowa

Andrea Ranocchia (ur. 16 lutego 1988 w Asyżu) – włoski piłkarz występujący na pozycji obrońcy we włoskim klubie Inter Mediolan oraz w reprezentacji Włoch.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Andrea Ranocchia zawodową karierę rozpoczynał w Perugii, której jest wychowankiem. Na początku występował jako gracz środka pola, a nie obrońca[2]. W 2004 po bankructwie Perugii przeniósł się do grającego Arezzo[3], w którym to miał okazję występować pierwotnie w zespołach juniorskich, by po jakimś czasie wylądować w zespole Primavery, a niedługo potem w pierwszym zespole[4]. W pierwszym sezonie w 2006/2007 rozegrał 24 mecze w Serie B, ale wraz z klubem spadł do trzeciej ligi. W sezonie 2007/2008 piłkarz był podstawowym obrońcą swojego zespołu i wystąpił w 32 ligowych pojedynkach. W barwach Arezzo zagrał w 56 meczach i zdobył jedną bramkę.

W 2008 Ranocchia podpisał kontrakt z grającą w Serie A Genoą, która nabyła połowę praw do niego za 1,55 mln euro, jednak działacze klubu jeszcze przed rozpoczęciem rozgrywek wypożyczyli go do Bari. Spotkał tam dawnego trenera z Arezzo - Antonio Conte. W barwach nowej drużyny zawodnik zadebiutował 22 listopada podczas zremisowanego 1:1 meczu z Rimini. 23 maja 2009 strzelił natomiast pierwszego gola dla Bari, a jego zespół przegrał 2:3 z Salernitaną. W sezonie 2008/2009 Ranocchia wystąpił w 17 spotkaniach Serie B, w tym 10 w wyjściowym składzie. Razem z Bari zajął pierwsze miejsce w tabeli drugiej ligi i awansował do Serie A. 26 lipca 2009 r. Genoa wykupiła resztę jego karty zawodniczej za 2,45 mln euro. W pierwszej lidze zadebiutował 23 sierpnia w zremisowanym 1:1 pojedynku z Interem Mediolan. Od początku sezonu grał w podstawowym składzie beniaminka Serie A i tworzył duet środkowych obrońców z Leonardo Bonuccim. 18 października 2009 zdobył gola w meczu z Chievo Werona. Osiągnięcie to powtórzył w starciu z SSC Napoli. 10 stycznia 2010 podczas meczu z Fiorentiną naderwał więzadła krzyżowe w prawym kolanie[5] i do końca sezonu nie powrócił już na boisko[6]. Dla Bari zagrał w 34 spotkaniach i strzelił 3 gole.

Latem 2010 Żaba powrócił do Genoi, a o jego transfer zabiegali wciąż działacze, zwłaszcza wobec długotrwałej kontuzji Waltera Samuela Interu Mediolan[7][8][9]. W zespole Grifone zadebiutował w spotkaniu z Udinese Calcio 28 sierpnia 2010 r. Ranocchia partnerował zazwyczaj w obronie Dario Dainelliemu i Domenico Criscito. 20 lipca 2010 r. w wyniku zawartego w czerwcu porozumienia Inter nabył za 6,5 mln euro i wypożyczenie Matti Destro z opcją współwłasności, połowę praw do Andrei. Włoch podpisał 5-letnią umowę z Interem, jednak pozostał w Genoi na zasadzie wypożyczenia[10]. 14 listopada strzelił jedynego gola dla Rossoblu w meczu z Cagliari Calcio. 5 grudnia 2011 zdobył drugą bramkę w starciu z US Lecce[11]. Ogółem dla Genuy zagrał w 16 spotkaniach i strzelił 2 gole.

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]
Ranocchia ukarany żółtą kartką podczas spotkania derbowego z Milanem

27 grudnia 2010 r. Mediolańczycy wykupili połowę jego karty w cenie 12,5 mln euro. 3 stycznia 2011 roku obrońca podpisał kontrakt z Interem do 30 czerwca 2015 roku. 9 stycznia 2011 r. zadebiutował w barwach Nerazzurrich w meczu z Catanią (2:1). 19 lutego 2011 r. jego pierwsza bramka dla Interu dała Mediolańczykom zwycięstwo 1:0 z Cagliari Calcio[12]. 23 lutego 2011 zadebiutował w europejskich pucharach w meczu z Bayernem. 24 września został ukarany czerwoną kartką w spotkaniu z FC Bologna[13]. 18 grudnia 2011 jego bramka dała zwycięstwo Nerazzurrim w meczu z Ceseną. Sezon 2011/12 dla Ranocchii, jak i dla całego Interu był nieudany. W lipcu, sierpniu i październiku 2012 r., a także w lutym 2013 r. został przesłuchany przez prokuraturę w sprawie ustawiania meczów przez Bari[14][15]. 22 listopada 2012 r. w meczu z Rubinem był kapitanem Nerazzurrich. Bramka, jaką zdobył 15 grudnia w meczu z Bologną, dała Mediolańczykom awans do półfinału Pucharu Włoch. Początek sezonu 2012/13 miał obiecujący, potem jednak braki w koncentracji doprowadziły do licznych błędów, co spowodowało m.in., że został ogłoszony przez Goal.com najgorszym graczem Serie A[16]. Z Interem wiąże go umowa do czerwca 2015 r. na mocy której rocznie otrzymuje 1,7 mln euro[17]. Z dniem 10 lipca 2014 r. został nowym kapitanem Interu Mediolan. Zastąpił on Javiera Zanettiego, który zakończył karierę. Z końcem sezonu odebrano mu opaskę kapitana, na co wpłynęła w dużej mierze bardzo słaba forma piłkarza.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Po pół roku gry w Arezzo Ranocchia otrzymał powołanie do kadry U-20. Tam też się sprawdził i jeszcze w tym samym roku został przesunięty do reprezentacji U- 21[18]. 21 sierpnia 2007 podczas wygranego 2:1 meczu z Francją Ranocchia zadebiutował w reprezentacji Włoch do lat 21. W lipcu 2008 Pierluigi Casiraghi umieścił piłkarza na rezerwowej liście kadry na Igrzyska Olimpijskie w Pekinie. W 2009 Ranocchia znalazł się w 23-osobowym zespole powołanym na mistrzostwa Europy do lat 21, na których wywalczył wraz z reprezentacją brązowy medal. 17 listopada 2010 roku zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Włoch w spotkaniu z Rumunią (1:1), rozegranym w austriackim Klagenfurcie. Znalazł się w szerokiej kadrze reprezentacji Włoch na Euro 2012, jednak selekcjoner Cesare Prandelli zdecydował się pozostawić go w kraju.

Statystyki reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Lp Data Miejsce Rywal Wynik Rozgrywki Minuty
1 17 listopada 2010 Hypo-Arena, Klagenfurt  Rumunia 1:1 mecz towarzyski 90
2 9 lutego 2011 Signal Iduna Park, Dortmund  Niemcy 1:1 mecz towarzyski 90
3 3 czerwca 2011 Stadio Alberto Braglia, Modena  Estonia 3:0 eliminacje do EURO 2012 90
4 10 sierpnia 2011 Stadio San Nicola, Bari  Hiszpania 2:1 mecz towarzyski 76
5 2 września 2011 Tórsvøllur, Torshavn  Wyspy Owcze 1:1 eliminacje do EURO 2012 90
6 6 września 2011 Stadio Artemio Franchi, Florencja  Słowenia 1:0 eliminacje do EURO 2012 90
7 11 listopada 2011 Stadion Miejski, Wrocław  Polska 2:0 mecz towarzyski 90
8 15 listopada 2011 Stadion Olimpijski, Rzym  Urugwaj 0:1 mecz towarzyski 90
9 6 lutego 2013 Amsterdam ArenA, Amsterdam  Holandia 1:1 mecz towarzyski 17
10 31 maja 2013 Stadio Renato Dall'Ara, Bolonia  San Marino 4:0 mecz towarzyski 90
11 11 października 2013 Parken, Kopenhaga  Dania 2:2 El. MŚ 2014 90
12 18 listopada 2013 Craven Cottage, Londyn  Nigeria 2:2 mecz towarzyski 90

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

Reprezentacyjne

Indywidualne

  • Najbardziej obiecujący obrońca Serie A: 2008[19]
  • Premio Armando Picchi: 2011
  • Gran Galà del calcio AIC: jedenastka roku 2011

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Claudii i Marca Ranocchia. Dorastał w miejscowości Bastia Umbra[20]. Lubi czytać książki, np. Paulo Coelho. Jego pasją, którą przejął od ojca, są filmy z Jamesem Bondem[21].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrea Ranocchia. hullcitytigers.com. [dostęp 2017-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-13)]. (ang.).
  2. Ranocchia: Jonathan mnie zaskoczył. 2 października 2013. [dostęp 2013-10-02]. (pol.).
  3. FC Internazionale Milano - Official Website | EN HP [online], www.inter.it [dostęp 2017-11-21].
  4. Andrea Ranocchia - czyli jak przebojem wspiąć się na szczyt? [online], daniinter.blox.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).
  5. Ranocchia nie zagra przez kilka miesięcy. pilka.pl. [dostęp 2010-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-14)]. (pol.).
  6. Andrea Ranocchia - intermediolan.com [online], intermediolan.com [dostęp 2017-11-21] (ang.).
  7. Bonucci w Juventusie, Ranocchia w Interze?. pilka.pl. [dostęp 2010-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-08)]. (pol.).
  8. Ranocchia: „To miłe być łączonym z Interem”. intermediolan.pl. [dostęp 2010-07-09]. (pol.).
  9. CdS: Inter bliski pozyskania Ranocchi. fcinter.pl. [dostęp 2010-07-09]. (pol.).
  10. Andrea Ranocchia signs five-year contract. inter.it. [dostęp 2010-07-25]. (wł.).
  11. US Lecce - Genoa CFC, 5 gru 2010 - Serie A, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2017-11-21].
  12. Andrea Ranocchia, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–występy : 2010/2011) [dostęp 2020-12-05].
  13. FC Internazionale - FC Bologna, 15 sty 2013 - Puchar Włoch, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2017-11-21].
  14. Ranocchia przesłuchiwany przez prokuraturę - FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-21].
  15. Ranocchia ponownie wezwany przez prokuraturę - FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-21].
  16. Serie A Awards według Goal.com. [dostęp 2013-05-21]. (pol.).
  17. Sneijder najlepiej opłacanym zawodnikiem w Serie A - FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-21].
  18. Zaloguj się [online], klubkibicarp.pl [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03].
  19. Matrix... ogolił Ranocchie! - FcInter.pl [online], fcinter.pl [dostęp 2017-11-21].
  20. andrearanocchia.com -&nbspRessources et information concernant andrearanocchia Resources and Information [online], www.andrearanocchia.com [dostęp 2019-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-16] (ang.).
  21. Ranocchia: Chcę wygrywać z Interem - intermediolan.com [online], intermediolan.com [dostęp 2017-11-21] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]