Przejdź do zawartości

Antonio Mazzone

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antonio Mazzone
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1934
Neapol

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 2022
Neapol

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik, samorządowiec

Stanowisko

poseł do Izby Deputowanych (1983–1989, 1994–1996), poseł do Parlamentu Europejskiego (1989–1994)

Partia

Włoski Ruch Społeczny, Sojusz Narodowy

Antonio Mazzone (ur. 19 grudnia 1934 w Neapolu[1], zm. 10 grudnia 2022 w Neapolu[2]) – włoski polityk, prawnik i samorządowiec, parlamentarzysta krajowy, w latach 1989–1994 poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia prawnicze, praktykował po nich jako adwokat[1]. W politykę zaangażował się już jako szesnastolatek[3]. Przystąpił do Włoskiego Ruch Społecznego, był m.in. członkiem jego władz krajowych[4]. W latach 1975–1983 zasiadał w radzie regionu Kampania, następnie w latach 1983–1989 w Izbie Deputowanych IX i X kadencji[4]. Od 1988 pełnił funkcję wiceprzewodniczącym jego parlamentarnej ruchu[1]. W 1989 kandydował bez powodzenia do Parlamentu Europejskiego, mandat europosła objął 26 października 1989 w miejsce Giuseppe Tatarelli. Podobnie jak reszta członków partii pozostał niezrzeszony, zasiadł m.in. w Komisji ds. Kwestii Prawnych i Praw Obywatelskich, Komisji ds. Kontroli Budżetu oraz Komisji ds. Zagranicznych i Bezpieczeństwa[5].

W latach 1994–1996 ponownie zasiadał w izbie niższej włoskiego parlamentu z ramienia Sojuszu Narodowego, powstałego z przekształcenia MSI[1]. Od 1993 także pozostawał członkiem rady miejskiej Neapolu. W wyborach krajowych w 1996 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję (z poparciem m.in. Bieguna Wolności i Ruchu Socjalnego – Trójkolorowego Płomienia), zdobywając 48% głosów. Później był członkiem rady dyrektorów Poste Italiane, a także prezesem Poste Vita i Poste Trasporti[2].

W 1967 zawarł związek małżeński, miał troje dzieci. W 2018 opublikowano książkę Passione Politica, zawierającą jego wspomnienia z kariery politycznej[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Antonio Mazzone. camera.it. [dostęp 2019-08-31]. (wł.).
  2. a b Morto Antonio Mazzone, storico esponente della destra. ansa.it, 10 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-18]. (wł.).
  3. a b Giuseppe Parente: Passione politica, l'impegno politico a destra di Antonio Mazzone approda a Salerno. fascinazione.it, 27 stycznia 2018. [dostęp 2019-08-31]. (wł.).
  4. a b The Members of the European Parliament 1989–1994. Luksemburg: Office for Official Publications of the European Communities, 1990, s. 159. [dostęp 2017-08-27]. (ang.).
  5. Antonio Mazzoni. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-08-30].