Przejdź do zawartości

Brennus (IV wiek p.n.e.)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brennus
Ilustracja
Figurka Brennusa
wódz Senonów
Paul Jamin: Brennus i jego łupy, 1893

Brennus (gal. Brennos) – wódz celtyckiego plemienia Senonów, który zajął i złupił Rzym w lipcu 387 p.n.e.[1]

W 387 lub 386 p.n.e. (według historyków rzymskich miało to miejsce w 390 p.n.e.) najechał on Italię i zaczął grabić Clusium[1][2][3]. Sprzymierzeni z Rzymianami Kluzyńczycy wysłali do nich o pomoc[4]. Rzymscy posłowie Fabiusze namówili Kluzyńczyków do zaatakowania wojsk celtyckich. Brennus wysłał skargę do Rzymu na złamanie praw narodów dotyczących posłów i zażądał wydania Fabiuszów, do czego nie doszło, choć Rzymianie uznali winę posłów i zaproponowali finansowe odszkodowanie. Brennus odebrał to jako zniewagę i ruszył na Rzym[5]. Po pokonaniu armii konsula M. Popiliusa Lenasa w lipcu 387 lub 386 p.n.e., Brennus zdobył i złupił Rzym, ale nie udało mu się zdobyć Kapitolu, który był oblężony przez około siedem miesięcy[4][6]. Kiedy, według legendy, Galom udało się wspiąć na Skałę Tarpejską, ich obecność zdradziły gęganiem gęsi ze świątyni Junony[7]. Właśnie Brennus miał wypowiedzieć słynne słowa rzucając miecz na wagę podczas wypłacania przez Rzymian okupu: Vae victis ("Biada zwyciężonym")[1][7].

W kulturze

[edytuj | edytuj kod]

Włoski film fabularny z 1963 roku Brennus, wróg Rzymu, reż. Giacomo Gentilomo.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Krawczuk 1994 ↓, s. 53.
  2. Cary i Scullard 1992 ↓, s. 153.
  3. Jaczynowska 1986 ↓, s. 61.
  4. a b Cary i Scullard 1992 ↓, s. 155.
  5. Appian, Wojny z Celtami 2.1 - 4; 3.1 - 4.
  6. Jaczynowska 1986 ↓, s. 62.
  7. a b Cary i Scullard 1992 ↓, s. 156.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]