Przejdź do zawartości

Błyszczka zosimi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błyszczka zosimi
Diachrysia zosimi
(Hübner, 1822)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

motyle

Rodzina

sówkowate

Podrodzina

błyszczki

Rodzaj

Diachrysia

Gatunek

Diachrysia zosimi

Synonimy
  • Noctua zosimi Hübner, 1822[1]

Błyszczka zosimi (Diachrysia zosimi) – gatunek motyla z rodziny sówkowatych.

Motyl o brunatnych: czole, głaszczkach wargowych i tyle tułowia, brunatnobiałym ciemieniu, szarych patagiach i szarobiałym przedzie tułowia. Osiąga od 32 do 40 mm rozpiętości skrzydeł. Przednie skrzydła o przepasce falistej zauważalnej tylko przy przednim i trapezowatego kształtu metalicznie połyskującej plamie obok kątów tylnych. Tylne skrzydła szarobrunatne. W genitaliach samca wezyka bez ciernia, unkus łukowaty, wyrostek sakulusa duży i zaostrzony, a dystalna część edeagusa z grupką igłowatych sklerytów. Torebka kopulacyjna samic o szerokim wejściu i silnie wydłużonym korpusie z uchyłkiem w części tylnej[2].

Gąsienice odżywiają się krwiściągiem lekarskim[2].

Owad rozprzestrzeniony od Europy Środkowej, przez Syberię po rosyjski Daleki Wschód i Japonię. Jest to gatunek stenotopowy, występujący na torfowiskach niskich, przejściowych, węglanowych oraz bagnach nadrzecznych. W Europie występuje na izolowanych, reliktowych stanowiskach. W Polsce wyłącznie na wschodzie kraju. Z uwagi na podatność jego siedlisk na zniszczenie przez zaburzenie stosunków wodnych umieszczony został w Polskiej czerwonej księdze zwierząt ze statusem narażonego na wyginięcie[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Diachrysia. [w:] funet.fi [on-line]. [dostęp 2016-11-07].
  2. a b Klucze do oznaczania owadów Polski, cz. XXVII, zeszyt 53e. Sówki – Noctuidae. Podrodziny: Acontiinae, Sarrothripinae, Euteliinae, Plusiinae, Catocalinae, Rivulinae, Hypeninae i Herminiinae.. J. Buszko. Warszawa - Wrocław: 1983.
  3. Janusz Nowacki, ''Diachrysia zosimi'' – błyszczka zosimi, Głowaciński Z. (red.), Nowacki J. (red.), [w:] Polska czerwona księga zwierząt. Bezkręgowce, Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie i Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu, 2004 [dostęp 2016-11-07].