Przejdź do zawartości

Bijsk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bijsk
Бийск
Ilustracja
Ulica Sowiecka
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Kraj

 Ałtajski

Zarządzający

Lidija Gromogłasowa

Powierzchnia

291,67 km²

Wysokość

180 m n.p.m.

Populacja (2021)
• liczba ludności
• gęstość


198 433[1]
680,33 os./km²

Nr kierunkowy

+7 (38 54)

Kod pocztowy

01-405

Położenie na mapie Kraju Ałtajskiego
Mapa konturowa Kraju Ałtajskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Bijsk”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Bijsk”
Ziemia52°32′N 85°10′E/52,533333 85,166667
Strona internetowa

Bijsk (ros. Бийск) – miasto w azjatyckiej części Rosji, nad rzeką Biją. Jest drugim pod względem liczby mieszkańców miastem w Kraju Ałtajskim (po Barnaule). Według spisu z 2021 zamieszkane przez 198 433 osób.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Osada założona w 1709. Prawa miejskie nadane w 1782.

Po 1939 roku do Bijska trafiło wielu Polaków przymusowo wywiezionych z Kresów Wschodnich. 4 czerwca 1942 zmarł tu Władysław Jaruzelski, ojciec Wojciecha. Został pochowany na miejscowym Cmentarzu Zarzecznym, gdzie od lat 80. XX wieku znajduje się jego nagrobek. Obok jest zbiorowy grób innych zesłanych Polaków, którzy zmarli w Bijsku.

Obecnie rozwinięty ośrodek przemysłowy m.in. fabryki broni, wytwórnie farb, lakierów, farmaceutyków.

Wspólnoty wyznaniowe

[edytuj | edytuj kod]

Eparchia bijska

[edytuj | edytuj kod]

Od 2015 miasto jest siedzibą prawosławnej eparchii bijskiej[2], której katedrą jest sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Bijsku[3].

Parafia Kościoła rzymskokatolickiego

[edytuj | edytuj kod]

Parafię zarejestrowano w 1997, a rok później została erygowana kanonicznie. Pierwszym proboszczem parafii jest polski ksiądz Andrzej Obuchowski. W 1999 zakupiono duży dom na cele kaplicy. W 2008 rozpoczęto budowę nowego kościoła. Kościół św. Jana Chrzciciela poświęcono 2 sierpnia 2014. Parafia jest siedzibą dekanatu ałtajskiego w diecezji nowosybirskiej.

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, maszynowy, chemiczny, włókienniczy, obuwniczy oraz drzewny[4].

Demografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1709 – 646
  • 1782 – 2 400
  • 1897 – 17 200
  • 1914 – 27 000
  • 2002 – 231 200
  • 2004 – 229 412
  • 2010 – 210 115
  • 2019 – 200 629[5]
  • 2021 – 198 433

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]