Przejdź do zawartości

Bizmutyt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bizmutyt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Bi2(CO3)O2

Twardość w skali Mohsa

2,5-3,5[1]

Łupliwość

według <001>

Pokrój kryształu

włóknisty

Układ krystalograficzny

tetragonalny

Gęstość minerału

6,1-7,7 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

brązowy, brązowo-żółty, zielony, żółty lub szary

Rysa

szara

Połysk

szklisty

Współczynnik załamania

n=2,12-2,30

Bizmutytminerał z gromady węglanów. Nazwa pochodzi od składu chemicznego tego minerału. Jest minerałem wtórnym stref utleniania złóż Bi, ale stwierdzono go także w pegmatytach granitowych. Teoretycznie zawiera 91,68% wag. Bi2O3, 8,29% wag. CO2, może zawierać także śladowe ilości wody. Minerały najczęściej współwystępujące z bizmutytem to bizmut rodzimy, bizmutynit i tetradymit.

W Polsce został stwierdzony w pegmatytach Grabiny niedaleko Strzegomia. Na świecie występuje między innymi w skałach pegmatytowych w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, USA, Meksyku, Mozambiku. Odkryty został w roku 1841[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Bismutite. [dostęp 2013-03-11]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]