Przejdź do zawartości

Centrocercus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Centrocercus[1]
Swainson, 1832[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – preriokur ostrosterny (C. urophasianus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Tetraonini

Rodzaj

Centrocercus

Typ nomenklatoryczny

Tetrao urophasianus Bonaparte, 1827

Synonimy
  • Centrocircus Swainson, 1836[3]
Gatunki
  • C. urophasianus
  • C. minimus
Zasięg występowania
Mapa występowania

Centrocercusrodzaj ptaków z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała samców 44–76 cm, samic 32–58 cm; masa ciała samców 1622–3175 g, samic 990–1750 g[5][6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Centrocercus (Centrocircus): gr. κεντρον kentron „ostry koniec”; κερκος kerkos „ogon”[7].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Centrocercus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. W. Swainson: Rasores. W: J. Richardson & W. Swainson: Fauna boreali-americana, or, The zoology of the northern parts of British America: containing descriptions of the objects of natural history collected on the late northern land expeditions under command of Captain Sir John Franklin, R.N.. Cz. 2: The Birds. Londyn: John Murray, 1831, s. 342. (ang.).
  3. W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 1. London: John Taylor, 1836, s. 110, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. (ang.).
  4. F.Gill & D. Donsker: Pheasants, partridges & francolins. IOC World Bird List: Version 8.2. [dostęp 2018-09-14]. (ang.).
  5. E. de Juana: Family Tetraonidae (Grouse). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 408. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
  6. J. Fjeldså: Species Accounts of New Species. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. Specjalna: New Species and Global Index. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 195. ISBN 978-84-96553-88-0. (ang.).
  7. Centrocercus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-17] (ang.), [archiwum].
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Tetraonini Leach, 1820 (wersja: 2021-04-05). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-19].