Przejdź do zawartości

Camille Lacourt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Camille Lacourt
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1985[1]
Narbona

Wzrost

200 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Mistrzostwa świata
złoto Szanghaj 2011 100 m st. grzbietowym
złoto Barcelona 2013 50 m st. grzbietowym
złoto Barcelona 2013 4 × 100 m st. zmiennym
złoto Kazań 2015 50 m st. grzbietowym
złoto Budapeszt 2017 50 m st. grzbietowym
srebro Szanghaj 2011 50 st. grzbietowym
srebro Kazań 2015 100 m st. grzbietowym
brąz Kazań 2015 4 × 100 m st. zmiennym
Mistrzostwa świata (basen 25 m)
srebro Dubaj 2010 100 m st. grzbietowym
Mistrzostwa Europy
złoto Budapeszt 2010 100 m st. grzbietowym
złoto Budapeszt 2010 50 m st. grzbietowym
złoto Budapeszt 2010 4 × 100 m st. zmiennym
złoto Londyn 2016 50 m st. grzbietowym
złoto Londyn 2016 100 m st. grzbietowym
Mistrzostwa Europy (basen 25 m)
srebro Herning 2013 100 m st. grzbietowym

Camille Lacourt (ur. 22 kwietnia 1985 roku w Narbonie), francuski pływak, pięciokrotny mistrz świata, trzykrotny mistrz Europy z Budapesztu z 2010 r., gdzie zwyciężył i ustanowił rekord Europy na 100 m stylem grzbietowym wynikiem 52,11 s[2].

Na mistrzostwach świata w Szanghaju w 2011 roku zdobył złoty medal w wyścigu na 100 m stylem grzbietowym[a]. Na tych samych zawodach zdobył także srebrny medal w konkurencji 50 metrów stylem grzbietowym.

Uczestnik igrzysk olimpijskich w Londynie (2012) na 100 m grzbietem (4. miejsce) oraz w sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym (10. miejsce).

Podczas mistrzostw świata w Barcelonie w 2013 roku zdobył dwa złote medale, jeden z nich na dystansie 50 metrów stylem grzbietowym, drugi w sztafecie 4 × 100 metrów stylem zmiennym. W finale 100 metrów stylem grzbietowym zajął piąte miejsce. W grudniu tego samego roku na mistrzostwach Europy na krótkim basenie razem z Brytyjczykiem Chrisem Walkerem-Hebbornem zajął trzecie miejsce na dystansie 100 metrów stylem grzbietowym, jednak po ujawnieniu stosowania dopingu przez Rosjanina Witalija Mielnikowa otrzymał srebrny medal[3].

W 2015 roku na mistrzostwach świata w Kazaniu zdobył 3 medale: złoto na dystansie 50 metrów stylem grzbietowym, srebro na dystansie 100 metrów stylem grzbietowym i brąz w sztafecie 4 × 100 metrów stylem zmiennym. Rok później na mistrzostwach Europy zajął pierwsze miejsce w konkurencjach 50 i 100 metrów stylem grzbietowym.

Podczas mistrzostw w Budapeszcie wywalczył po raz trzeci z rzędu tytuł mistrza świata na dystansie 50 m stylem grzbietowym, uzyskawszy czas 24,35. Po tych zawodach Lacourt zakończył karierę pływacką[4].

  1. wspólnie z Francja Jérémy Straviusem

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Camille Lacourt – profil Rio 2016. [dostęp 2016-10-10]. (ang.).
  2. sport.wp.pl: Lacourt mistrzem i rekordzistą Europy. [dostęp 2010-08-10].
  3. bbc.com: GB's Chris Walker-Hebborn awarded silver backstroke. [dostęp 2016-07-23]. (ang.).
  4. Camille Lacourt Will Miss The Adrenaline, But Not The Training. Swim Swam, 2017-07-30. [dostęp 2017-08-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]