Przejdź do zawartości

Clostridium perfringens

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Clostridium perfringens
Ilustracja
Mikrofotografia laseczek Clostridium perfringens.
Systematyka
Domena

bakterie

Typ

Firmicutes

Klasa

Clostridia

Rząd

Clostridiales

Rodzina

Clostridiaceae

Rodzaj

Clostridium

Gatunek

C. perfringens

Nazwa systematyczna
Clostridium perfringens
Veillon & Zuber 1898
Hauduroy et al. 1937
Kolonie C. perfringens wykazujące białe precypitaty.

Laseczka zgorzeli gazowej (łac. Clostridium perfringens, syn. Clostridium welchii) jest Gram-dodatnią, beztlenową laseczką, wytwarzającą endospory należącą do rodzaju Clostridium[1]. Rezerwuarem C. perfringens jest przewód pokarmowy koniowatych[2] C. perfringens jest dość rozpowszechniona w środowisku za sprawą rozpowszechnienia koni i może być odnaleziona jako składnik kompostu, osadu dennego, układu pokarmowego człowieka (flora fizjologiczna) i innych kręgowców, a także u owadów oraz w glebie.Jej występowanie jest wskaźnikiem zanieczyszczenia wód i gleby fekaliami[3].

Chorobotwórczość

[edytuj | edytuj kod]

C. perfringens jest głównym czynnikiem etiologicznym choroby zwanej zgorzelą gazową (łac. gangraena gaseosa). Jest to martwica mięśni lub tkanki łącznej z wytworzeniem gazu. Nieleczona prowadzi do śmierci spowodowanej toksemią i wstrząsem.

Czynniki zjadliwości

[edytuj | edytuj kod]

C. perfringens wytwarza 14 toksyn, które zostały oznaczone kolejnymi literami alfabetu greckiego. Cztery spośród nich: α, β, ε i ι to toksyny letalne. Główną rolę odgrywa toksyna α (fosfolipaza C), która powoduje lizę erytrocytów, leukocytów, płytek krwi i komórek śródbłonka, co wpływa na zwiększenie przepuszczalności naczyń krwionośnych.

Inwazyjność wynika z bogatego zestawu enzymów: kolagenazie, proteinazom, hemolizynom, hialuronidazie, deoksyrybonukleazie oraz neuraminidazie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ryan KJ; Ray CG, Sherris Medical Microbiology, 4th ed., McGraw Hill 2004, ISBN 0-8385-8529-9
  2. Zbigniew Anusz: Mikrobiologia i parazytologia lekarska. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa, 1986. ISBN 83-200-0686-4.
  3. Witold Mizerski (red.), Słownik bakterii: ciekawych, pożytecznych, groźnych, Beata Bednarczuk, Magdalena Kawalec., Warszawa: Adamantan, 2008, s. 74, ISBN 978-83-7350-076-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Zbigniew Anusz: Mikrobiologia i parazytologia lekarska. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa, 1986. ISBN 83-200-0686-4.
  • Eligia Szewczyk: Diagnostyka mikrobiologiczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005. ISBN 83-01-14473-4.