Przejdź do zawartości

Edmund Oppman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Edmund Oppman (ur. 14 sierpnia 1903 w Jekatierynosławiu na Ukrainie, zm. 12 stycznia 1951 w Londynie) – historyk dziejów nowożytnych, zwłaszcza dziejów Warszawy, archiwista.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent historii na UW. Był uczniem Marcelego Handelsmana, doktorat - 1928. Następnie pracował w Archiwum Akt Dawnych i Archiwum Wojskowym w Warszawie. Po II wojnie światowej znalazł się na emigracji. Organizował tam polskie archiwa we Francji i Wielkiej Brytanii. Był kierownikiem Archiwum Instytutu Historycznego im. W. Sikorskiego w Londynie. Współorganizator Polskiego Towarzystwa Historycznego na Obczyźnie i współredaktor pisma "Teki Historyczne". Jego żoną była Regina Oppmanowa.

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Wodzowie Polski : szlakami chwały oręża polskiego, Warszawa: Instytut Propagandy Państwowo-Twórczej 1934.
  • Warszawskie "Towarzystwo Patriotyczne" 1830-1831, Warszawa: Tow. Miłośników Historii 1937.
  • Rozwój życia finansowego Warszawy, Warszawa: Komunalna Kasa Oszczędności 1938.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]