Przejdź do zawartości

Dom Inwalidy w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom Inwalidy w Poznaniu
Ilustracja
Budynek stojący w miejscu dawnego Domu Inwalidy (ul. Piekary 6)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Piekary 6

Typ budynku

Kamienica

Styl architektoniczny

Eklektyzm

Inwestor

Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej

Kondygnacje

4

Zniszczono

1945

Kolejni właściciele

Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dom Inwalidy w Poznaniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dom Inwalidy w Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dom Inwalidy w Poznaniu”
Ziemia52°24′18,0″N 16°55′40,8″E/52,405000 16,928000

Dom Inwalidy w Poznaniupoznańska siedziba Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej, zlokalizowana przy ul. Piekary 6. Budynek został zburzony w 1945[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Inicjatorem urządzenia w Poznaniu Domu Inwalidy był prezes Zarządu Okręgowego ZIW RP, Ludwik Stachecki. Na siedzibę organizacji zakupiono w 1932 trzypiętrową, eklektyczną kamienicę o skromnym wystroju i w dobrym stanie technicznym. Środki wyłożył Zarząd Główny i Okręgowy, z czego 250 000 zł zgromadził Stachecki. Dom poświęcono i otwarto 23 września 1932. Poświęcenia dokonał ksiądz prałat Taczek w obecności wojewody Rogera Adama Raczyńskiego, wiceprezydenta Poznania Mikołaja Kiedacza i najwyższych władz ZIW RP[1].

W obiekcie pomieszczenia znalazł Zarząd Okręgowy Związku, koło okręgowe, a także Towarzystwo Pomocy Inwalidom i Weteranom 1863 r. Za budynkiem znajdowało się podwórze o powierzchni 1500 m², na którym planowano wzniesienie sali zebrań i warsztatów pracy dla weteranów, ale do 1939 nie doszło do realizacji tego zamiaru[1].

Dom Inwalidy został zburzony w trakcie bitwy o Poznań w lutym 1945. Inicjatywę jego odbudowy podjął w 1994 prezes Zarządu Okręgowego ZIW RP, Tadeusz Paczek. Na parceli został wzniesiony przez dewelopera Ataner nowy budynek, w którym Związek otrzymał nieodpłatnie własnościowy lokal z salą konferencyjną, garażami i pokojami gościnnymi[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Marian Białecki, Włodzimierz Karwatka, Księga Pamięci Wielkopolskich Inwalidów Wojennych 1919-1999, Zarząd Okręgowy Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej, Poznań, 1998, s.49, 67, ISBN 83-906651-8-2