Przejdź do zawartości

Dorkowa Skała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dorkowa Skaławychodnia skalna w południowej części Beskidu Śląskiego.

Opis skały

[edytuj | edytuj kod]

Dorkowa Skała znajduje się na grzbiecie biegnącym od przełęczy Kubalonka do Karolówki. Znajduje się tuż pod szczytem wyższego (północno-zachodniego) wierzchołka Szarculi[1].

Wychodnia ma postać mocno zerodowanej, dość szerokiej, nieforemnej ambony skalnej kilkumetrowej wysokości, o wygładzonych ścianach, z głęboką niszą u podnóża. Zbudowana jest z grubych ławic gruboziarnistych, zlepieńcowatych piaskowców kwarcowo-skaleniowych pochodzących z kredy i należących do warstw istebniańskich[2], o charakterystycznej rdzawej barwie na zwietrzałych powierzchniach (tzw. piaskowce istebniańskie)[3].

Nazwa, znana od dawna wśród mieszkańców Istebnej, pochodzi prawdopodobnie – tak, jak i nazwa lasu na południowych stokach Szarculi – od imienia żeńskiego Dorota (Dora, Dorka). Wiąże się ze starą legendą o córce miejscowego baczy, która miała tu zginąć, walcząc z pasterzami słowackimi o tereny wypasowe[3].

Zarządzeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach (Dziennik Urzędowy WRN nr 7 z dn. 28 listopada 1958 r., poz. 33) Dorkowa Skała została uznana za zabytek przyrody[4]. Leży w granicach Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego[1].

Wspinaczka skalna

[edytuj | edytuj kod]

Na Dorkowej Skale poprowadzono 12 dróg wspinaczkowych o trudności od III do VI.1 w skali polskiej, w większości na wędkę. Mają wysokość 6–8 m. Kilka dróg jest przewieszonych. Grzegorz Rettinger pisał o nich: Można próbować atakować je z kraszem, jednak odstrasza wysokość i wieczne zaglonienie połogich fragmentów[5].

  1. Rozgrzewkowa; IV
  2. Gumiś; V
  3. Deszczowy kominek; IV
  4. Mac Gyver Forever; VI
  5. Wakacyjne co nieco; VI
  6. Viva Las Vegas; VI.1
  7. Jak żyje jak; VI
  8. Zacięcie z kominem; VI.1
  9. Randka w ciemno; VI.1
  10. Prawy komin; III
  11. Opowieść z krypty; VI[5].

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Od czasu przeniesienia Głównego Szlaku Beskidzkiego z drogi biegnącej z przełęczy Szarcula na Stecówkę na grzbiet Szarculi, szlak czerwony przebiega tuż obok skał wychodni.

szlak turystyczny czerwony odcinek: Kubalonka – Szarcula – Dorkowa Skała – Schronisko turystyczne na StecówceSchronisko PTTK Przysłop pod Baranią Górą. Odległość 8,4 km, suma podejść 300 m, czas przejścia 2:30 godz[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, ISBN 978-83-7605-084-3.
  2. Rafał Unrug (red.), Karpaty fliszowe między Olzą a Dunajcem. Przewodnik geologiczny, Warszawa 1979: Wydawnictwa geologiczne, 23 i nast., ISBN 83-220-0043-X.
  3. a b Mirosław Barański, Beskid Śląski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, ISBN 978-83-89188-71-7.
  4. J. I. D.: ''Nowe zabytki przyrody nieożywionej w Beskidzie Śląskim, „Wierchy” (29), Kraków 1959, s. 265–266.
  5. a b Grzegorz Rettinger, Beskidy Zachodnie i Pogórze. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2019, ISBN 978-83-947825-2-8.