Przejdź do zawartości

Dmitrij Lewicki (malarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dmitrij Lewicki
Дми́трий Григо́рьевич Леви́цкий
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1735
Kijów

Data i miejsce śmierci

16 kwietnia 1822
Petersburg

Narodowość

rosyjska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Dmitrij Grigorjewicz Lewicki (ros. Дми́трий Григо́рьевич Леви́цкий, ukr. Дмитро́ Григо́рович Леви́цький) (ur. ok. 1735 w Kijowie, zm. 4 kwietnia/16 kwietnia 1822 w Petersburgu) — rosyjski malarz-portrecista ukraińskiego pochodzenia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem kijowskiego duchownego, malarza i grawera Grigorija Lewickiego-Nosa. Prawdopodobnie pomagał ojcu w latach pięćdziesiątych XVIII wieku przy polichromii soboru andrejewskiego w Kijowie

Uczył się u przebywającego w Kijowie petersburskiego malarza Aleksego Antropowa. Około roku 1758 przeniósł się wraz z Antropowem do Sankt Petersburga, gdzie rozpoczął studia na Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych.

Od roku 1764 rozpoczął samodzielną działalność portrecisty w Moskwie. W roku 1770 za portret architekta Kokorinowa otrzymał tytuł akademika. W roku 1771 został wykładowcą w klasie portretu Akademii w Petersburgu. Do jego uczniów należeli P. Sokołow, W. Borowikowski i G. Ugriumow. Dzięki cyklowi portretów smolanek – wychowanek Instytutu Smolnego zyskał sławę w Petersburgu. W roku 1778 został pozbawiony stanowiska wskutek intrygi carycy, w roku 1807 odzyskał stanowisko za nowego cara Aleksandra I.

W muzeum w Genewie znajduje się namalowany przez Lewickiego portret Denisa Diderot.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]