Przejdź do zawartości

Dyspensacjonalizm

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dyspensacjonalizm (ang. dispensationalism z łac. dispensio 'zwolnienie') – protestancki system teologiczny, usystematyzowany przez Johna Nelsona Darby'ego[1]. Według dyspensacjonalizmu należy ciągle dosłownie interpretować Pismo Święte (w szczególności proroctwa) oraz odróżniać Izrael (w rozumieniu ludu Bożego) od Kościoła, który nie ma udziału w Bożym przymierzu z Abrahamem, Dawidem i Izraelem[2].

Dyspensacjonaliści sądzą, że Biblia (i dzieje człowieka) została podzielona na siedem dyspensacji[3]:

  1. Niewinność (Rdz 1,1 – 3,7);
  2. Świadomość (Rdz 3,8 – 8,22);
  3. Rządy ludzkie (Rdz 9,1 – 11,32);
  4. Obietnica (Rdz 12,1 – Wj 19,25);
  5. Prawo (Wj 20,1 – Dz 2,4);
  6. Łaska (Dz 2,4 – Ap 20,3);
  7. Tysiącletnie Królestwo (Ap 20,4 – 20,6).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Charles C. Ryrie, Dispensationalism, Moody Publishers, 2007, ISBN 978-1-57567-426-1.
  2. Robert Harbach, Dispensationalism On Israel And The Church [online], Protestanckie Kościoły Reformowane w Ameryce [dostęp 2023-06-25].
  3. Lucille Anderson, And God Said, Come! Create With Me, Xulon Press, 2007, s. 36–38, ISBN 978-1-60266-324-4.