Przejdź do zawartości

Dywizjon 66 RAF

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dywizjon 66 RAF
Cavete praemonui
Historia
Państwo

 Wielka Brytania

Sformowanie

30 czerwca 1916

Rozformowanie

20 marca 1969

Działania zbrojne
Front zachodni (1917), Francja, Dunkierka Bitwa o Anglię, (1940-1941), Normandia, Niemcy (1944-1945)
Organizacja
Numer

66

Dyslokacja

Francja, włochy, Niemcy

Rodzaj sił zbrojnych

Lotnictwo

Podległość

RFC, RAF

Dywizjon 66 RAF – brytyjska jednostka lotnicza utworzona w 30 czerwca 1916 w Filton jako eskadra, został ostatecznie rozwiązany w 20 marca 1969 roku.

I wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

Eskadra została utworzona w Filtron. Pierwszymi samolotami jednostki były Bristol F.2 Fighter. W lutym 1917 roku została wyposażona w samoloty myśliwskie Sopwith Pup. W marcu 1917 roku jednostka została skierowana na front zachodni do Francji. Jednostka wykonywała zadania rozpoznawcze oraz bojowe. W październiku 1917 roku została rozbudowana do wielkości dywizjonu, wyposażona w samoloty Sopwith Camel i przeniesiona na front włoski, gdzie przebywała do końca wojny. Po zakończeniu działań wojennych powróciła do Wielkiej Brytanii. Od marca 1919 roku aż do jej rozwiązania 25 listopada 1919 roku, stacjonowała w Leighterton.

Dywizjon 66 RAF w całym okresie I wojny światowej odniósł ponad 250 zwycięstw.

W jednostce służyło ponad 20 asów myśliwskich, m.in.:

William Barker (16 zestrzeleń), Peter Carpenter (16), Harry King Goode (15), Francis Symodson (13), Gerald Alfred Birks (12), Charles Midgley Maud (11), Gordon Apps (10), Hilliard Bell (10), Christopher McEvoy (9), Harold Ross Eycott-Martin (8), William Myron MacDonald (8), Alan Jerrard (7), Augustus Paget (6), William Carrall Hilborn (6), John Oliver Andrews[1] (5), Harold Koch Boysen (5), Thomas Hunter (5), James Scott Lennox (5), Walbanke Ashby Pritt (5), Patrick Gordon Taylor (5).

Okres międzywojenny oraz II wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

Jednostka została ponownie powołana do życia 20 lipca 1936 roku w Duxford. Dywizjon została wyposażony w samoloty Gloster Gauntlet, a wiosną 1938 roku przezbrojony w Supermarine Spitfire. Brał udział w bitwie o Anglię, a następnie w operacji w Normandii oraz na terenie Niemiec. Ponownie została rozwiązana 30 kwietnia 1945 roku.

Dowódcy jednostki[2]

[edytuj | edytuj kod]
Stopień Nazwisko Okres
Kapitan Henry Stewart Walker 8.08.1916 – 2.07.1916
Major Reginald George Douglas Small 02.07.1916 – 24.10.1916
Major Owen Tudor Boyd 24.10.1916 – 19.01.1917
Major George L P Henderson 19.01.1917 - 23.06.1917
Major William Robert Gregory 23.06.1917 - 16.10.1917
Kapitan John Maxwell Warnock 16.10.1917 - 23.01.1918
Major John T P Whittaker 16.10.1917 - 6.02.1918
Major Albert Leslie Neale 6.02.1918 - 2.10.1918
Kapitan Harry King Goode luty 1919

Oznaczenia burtowe samolotów

[edytuj | edytuj kod]
  • RB - wrzesień 1939
  • LZ - wrzesień 1939-1945
  • HI - 1946-1949
  • LZ - 1949-1951

Wyposażenie jednostki[3]

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Łącznie 12 zwycięstw.
  2. 66 Squadron [online], www.66squadron.co.uk [dostęp 2017-11-22].
  3. Sqn Markings 66_P. [dostęp 2011-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-09)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]